agorafobia i depresja

WItam. Od 19 roku życia czyli od zakończenia liceum zaczęła się moja wegetacja życiowa, nic nie robię tylko albo śpię albo siedzę na kompie. Mam depresję endogenną i wstanie z łóżka jest dla mnie nie lada wyzwaniem i tak już od 2 i pół roku, jedyne co robię to staram się regularnie chodzić na studia, których nie opuszczam, więc te 5 godzin dziennie mam aktywności, reszta to pusty czas, czuję że przegrałem życie, rzadko wychodzę z domu, czasami tylko ze znajomymi gdzieś wyjdę. Mam teraz 22 lata. Jak wyjść z tego marazmu? Ktoś ma podobnie?