Brak mi energii do czegokolwiek-jak to zwalczać, kto tak ma?

Najchętniej siadłabym i nic nie robiła, a strasznie tego nie lubie, brak mi energii do czegokolwiek... Jak z tym walczyć, co robić, kto tak ma??

ja tak mam i nie wiem jak z tym walczyć, od lat to tak trwa, błedne koło, dobrze że mam pracę bo bym non stop w domu siedział.

:( nikt nic nie poradzi???

mądrzejsze rady???

tu teraz liczyć na jakąkolwiek radę, poradę - o tej porze, starszyzna jeszcze śpi, wiadomo kolokwia itd, albo imprezy.;) Nie przejmuj się ja też tak mam i muszę z tym żyć i walczę choć juz nie mam siły....Nie wysyłam Cię do psych. bo to nic Ci nie da.Musisz walczyć - jak ? Pogadamy wieczorem jak smarkacze pójdą spać :):):) Schowaj temat do "moich tematów".

dzięki wielkie przynajmniej jedna normalna osoba, temat już schowałam. Ja tez walcze ale juz siły nie mam i zastanawiałam się ktos to pokonał i jak. Jeszce raz wielkie dzieki papa :)

widać energia rozpiera widocznie nikt cie nie chce i nie masz z kim kopulować :P wspólczueje

tylko u mnie przyczyna jest oczywista-od 2 lat nic mi nie wychodzi,wszelki starania,inwestycje czy proby zmiany czegokolwiek nic pozytywnego nie przynosza,na wszystki trace,aktualnie nie mam pracy,nie mam faceta,nie czuje potrzeby zeby dalej zyc i...nie mam zadnej motywacji zeby sie za cokolwiek zabrac,bo niby dla kogo? poza tym boje sie ryzykowac-bo jak wspomniałam do tej pory nic mi nie wychodziło najchetniej bym całe zcie rzeeleżała w łózku.... strasznie nieprzyjemne uczucie. nawet juz na imprezy nie chodze bo nie chce zeby mnie pytano cou mnie słychac i co taerz porabiam-bo...nic u mnie nie słychac i nic nie porabiam,mam wrazenie ze jestem zerem totalnym ale widze ze umowilscie sie na wieczor wiec i ja sie szezej wypowiem wieczorem jak gimnazjalisci pojda odrabiac zadania domowe na poniedziałek;)

pogadmy później, ale chyba dogryzłam juz jednemu i moze sie odczepi

ja myslę ze najgorzej jest jak sie zasiedzisz.... moja rada taka, jak sie przemozesz raz to juz zaczniesz inaczej do zycia podchodzić, rusz sie raz a potem to juz z górki, energia sama przyjdzie....

za wyciecie idiotycznych textow niekoniecznie normalnie rozwijajacych sie nastolatkow :)

ale zmień dietę na lekkostrawną i wysypiaj się, acha i trochę ruchu nie zaszkodzi

coś w tym jest, tez tak mam ze nawet kawa nie pomaga. Za to bardziej dawka magnezy, np gorzka czekolada.No i wysypiac się trzeba, bo jak nie to zasypiam w połowie dnia nawet w pracy. Ale poza tym to pewnie depresja, co ?

w moim przypadku depresja juz trwa jakies dwa lata,wszystko jest mi obojetne,jesc mi sie nie chce,nie chce mi sie wychodzic nigdzi i do nikogo...chyba mam za niskie poczucie wartosci

Nic to nie da bo ja uprawiam sport a i tak nie chce mi się nic... W ogóle jestem a jakoby mnie nie było ;( Qrcze, co to się dzieje? Dużo ludzi tak ma, niestety! Ja wiem, że u mnie przyczyna "nieistnienia, bo tak można nazwac ten stan, tkwi w braku bliskiej osoby. Jak trudno odnaleźć się w tym świecie... Wrócę wieczorkiem do Was, pozdrawiam :)

nic nie pomaga..uprawiał sport...zakochałam się...życie czasmi jak w bajce..a i tak takie momenty wracaja bardzo często...po prostu nic kompletnie nic sie nie chce, na nic ochoty - to chyba sprawa charakteru

nie wiem czy to sprawa charakteru w moim przypadku jest to raczej sprawa pietrzacych sie porazek braku sukcesow w jakiejkolwiek dziedzinie po postu czuje sie wypalona ale to chyba nie kwestia charakteru-kiedys byłam bardzo towarzyska i optymistcznie podchodziłam do wszystkiego ,miałam wielu znajomch itd do czasu az... no własnie,az nie zaczeło mi sie wszystko walic na gowe

a ja kiedys mialam energii mnostwo, pozniej troche mniej, to net m.in mi ja sukcesywnie zabieral, no i energetyczne wampiry ;) w necie. Teraz jest super, czuje sie jak nowo narodzona, czego i autorce topiku zycze

może u różnych ludzi powody są różna - fakt faktem sprawa nieciekawa, a co najgoersze takie stany powracają coraz częściej...taka nakręcana spirala

Ja tez tak mam bo od lat mam nerwice ,czasem jest lepiej czasem gorzej ale obecnie w zimie dokucza mi depresja i tez jestem bez zycia ,wypluta ,nic mi sie nie chce,mam uczucie beznadzei

moga powracac, ale nie musza, to juz sprawa indywidualna.Ja popadlam w beznadzieje netu, uzaleznienie pewne, szybko jednak zdalam sobie z tego sprawe,tak jakbym chlonela problemy wszytskich piszacych i malo rzeczy mnie cieszylo- chwilowo- kilka miesiecy. Teraz smieje sie z tego

a czasami jak ktoś chce pomóc to robi się jeszcze gorzej :-/

-> ja mam podobnie- rany, jakbym czytala o sobie samej... Nawet te 2 lata sie zgadzaja. Wroce wieczorem, jak reszta, bo widze bratnie dusze.

Przyznamm że ten topic jest o mnie!! :) Nic mi sie nie chce ,kocham spać i tylko to bym mogła robić całymi dniami . Już od dzieciństwa tak mam. I wcale nie jestem jakąs pesymistka wrecz przeciwnie. Tylko własnie tej energii, chęci mi brak. Sama niewiem może to jest depresja ale ja nie mam jakis problemów powaznych tylko to LENISTWO i wieczne zmęczenie :(

Ja też tak mam własnie teraz, przyczynę znajduję w pogodzie, braku słońca, nieprzyjemnym zimnie a także w problemach małżeńskich i własnej bezradnosci :O.....

no u mnie to nie pogoda,i nie mam tak od zawsze--tylko od 2 lat ...nie wiem co ze soba zrobic szukam jakiegos sensu jakiejs mobilizacji ale ...najzwyczajniej w swiecie nie czuje takiej potrzeby nie mam zadnej pasji zadnych zainteresowan nic kompletnie.... taka czuje sie zawieszona w bezsensie a najgorsze...nie mam nawet dla kogo sie starac

Jak pomyślę o swoim mężu też mi się żyć odechciewa... Mam zainteresowania od wielu lat jest to sport a mój stary każe mi z niego zrezygnować ... Jak chcę coś zrobić on i jego gadka powoduje że przechodzi mi chęć na wszystko, nawet na życie. Ale idę na trening , gadam z ludźmi i chodzę na solarium-to poprawia jakoś mizernie, ale poprawia humor. Najlepsza rada to zostać wdową...

Witam Was, widze, ze temat się rozkrecił. Co do mnie to spie po 10 godzin gziennie, czasem niej, czasem wiecej a le i tak jestem wiecznie zmeczona, odzywiam się tez w miare dobrze, pije zielona i czerwona herbate, mam wspaniałego chłopaka i jestem na wymarzonych studiach, ale energii brak. walcze z tym i gdy już mysle ze bedzie z górki znów mnie cos dopada :( przez to wszystko marnuje swoje zycie i nic w nim nie robie, a to mnie jeszce bardziej dobija i tym samym tym bardziej nie mam siły na cokolwiek... Moze się ktos tu pojawi, komu udało się to pokonac i nam coś doradzi :(

skoro masz chłopaka, studiujesz i pewnie sporo znajomych , jesteś 2 ligi wyżej ;) a ja myślałem że jest beznadziejnie.