czy ja jestem dziwna?

mam 19 lat i nigdy nie lubiłam tłumów, nie lubię chodzić na imprezy, nie pije, nie pale i lubię spędzać czas z jedną lub dwoma koleżankami, nie więcej, a samotność mi nie przeszkadza, nawet to lubię, jednakże jestem strasznie wrażliwa, nieśmiała, uczuciowa a do tego jeszcze strachliwa, boje się duchów, potworów, ciemności, zastrzyków, po części też mężczyzn i jeszcze paru innych rzeczy, bardzo się przejmuje opinią innych dlatego często unikam ludzi a zwłaszcza mężczyzn, wstyd mi przejść obok kilku mężczyzn stojących na drodze dlatego idę okrężną drogą, nie chce by ktokolwiek mnie widział a tym bardziej oceniał, całe życie chodzę w długich spodniach, już jak miałam 6l to wstydziłam się jak mnie mama ubierała w sukienki (ciuchy szykowała na następny dzień) ale jak już tylko poszłam do 1 klasy to już tylko spodnie nosiłam, zakrywam swoje ciało i twarz, wstydzę się nawet zapytać o coś w sklepie czy też powiedzieć coś przy grupce znajomych, bardzo wstydzę się samej siebie, tego jak wyglądam i jaki mam charakter a przez to że jestem wrażliwa to wszystkie słowa biorę do serca, łatwo mnie można zranić, ale też bardzo łatwo można mnie zdenerwować, wzruszyć, zachwycić, zawstydzić, uszczęśliwić i zasmucić, próbuje nie być taka uczuciowa i nie brać wszystkiego do siebie, ale jakoś nie potrafię... moi znajomi mówią mi że jestem w porządku, lubią ze mną rozmawiać i dość szybko zdobywam zaufanie innych ludzi, jednak martwi mnie to, że przez moje zachowanie ludzie na których mi zależy odtrącą mnie, a mimo wszystko nie chciałabym ich stracić, a boję się o to bo moja mama od dziecka mi powtarza, że jestem dziwna i że nie powinnam mieć żadnych znajomych czy według was jestem dziwna?

Powinnaś chyba trochę nad sobą popracować. Miłe są takie delikatne dziewczyny, ale nie przesadzajmy :) Umiar jest wskazany także w skromności...

nie jesteś dziwna , po prostu masz zaburzenie lękowe Masz fobię społeczną . https://pl.wikipedia.org/wiki/Fobia_spo%C5%82eczna

Jestem podobny do ciebie, tylko jestem facetem. Aha i nie obawiam się duchów, potworów, czy zastrzyków, ale ogólnie cie cierpię tłumów. Powiem ci tylko, że ty nie wiesz nawet czym jest samotność, skoro to piszesz. Masz 19lat, więc twoje życie towarzystkie nie jest takie złe, gdyż wciąż masz koleżanki, ale za kilka lat już ich nie będziesz miała, gdyż one będą miały własne życie. Samotność ogólnie doskwiera, ale mam zdecydowanie większą tolerancję. Dla wielu taki tryb życia skończyłby się bardzo dużą depresją.

wszystkie te objawy opisane występują u mnie, chyba faktycznie mam fobie społeczną. można się jej pozbyć?

widuje się z koleżankami przeważnie raz na miesiąc a w wakacje raz na dwa tygodnie, czasami częściej

jesteś za bardzo nieśmiała

19 lat ? Za młoda na loda

jestes dziwna

nie jestes :)

Ja mam na odwrot- zawsze musze byc w cenrum zainteresowania i wprost ciagnie mnie do ludzi. Latem z kolezankami potrafie sie spotykac niemalze codziennie :) A wiecej niz trzy dni w samotnosci to od razu mam depresje i odechciewa sie mi zyc, mega uciazliwe.