Czy ktoś tutaj też jest takim beztalenciem, który nie wie gdzie iść na studia?

Słysząc "opisz siebie w kilku słowach" najchętniej wymieniłabym tylko łamaga, kaleka życiowa i antytalent, bo nic innego trafniej mnie nie opisuje. I nie, wcale nie mam niskiej samooceny, ja po prostu jestem obiektywna i nie lubię siebie oszukiwać. Nie wiem, co poszło nie tak. Nie mam cholera pojęcia gdzie ja albo moi rodzice popełnili błąd. Jedziemy po faktach. Jestem taką łamagą życiową, że nie potrafię sobie nawet naleśnika usmażyć, bo od razu przypalam. Gdybym nie miała czajnika elektrycznego to na pewno wodę też bym przypalała. Okej, może po prostu mam dwie lewe ręce do gotowania? Dalej. Kocham muzykę. Przez wiele lat ćwiczyłam grę na gitarze, jednak mam problemy z rytmem, więc nigdy nie osiągnę tego poziomu, który pozwoli mi chociażby dostanie się na studia muzyczne. Zdarza się, rzecz jasna. Próbowałam też z rysunkiem, nie wyszło (po roku nie widziałam postępów, pytałam o szczere opinie i każdy mówił to samo). Po prostu nie mam do tego drygu, no okej. Może zwyczajnie nie jestem uzdolniona artystycznie i powinnam iść w kierunku przedmiotów ścisłych? A nie, czekajcie, zapomniałam, że w tym roku ledwo zdałam z matematyki. Wiecie co? Mam tak od zawsze. Jasne, mówicie, że na narzekam, za szybko się poddaję itd. Ale kiedy np. zaczęłam grać na gitarze to naprawdę wkładałam w to całe serce, pieniądze, czas i liczyłam na jakieś efekty... I to mnie załamało. To samo z rysowaniem. Naprawdę chciałam dostać się na jakiś kierunek na ASP, jednak nici z moich planów. Teraz zostaje mi jedynie strzelić sobie w łeb. Nie ma dla mnie studiów, nie ma dla mnie nawet j******o hobby, w którym poczułabym się dobra. "Każdy jest w czymś dobry" BULLS**T. Dziękuję.