Lenistwo

Witam. To, o czym teraz napisze stanowi dla mnie problem i nie wiem jak z tym sobie poradzić. Może zacznę od tego że wszystko zawsze łatwo mi przychodziło. Na przykład dobre oceny w szkole. Nigdy dużo się nie uczyłam, prawie w ogóle nie siedziałam nad książkami i zawsze osiągałam dobre wyniki, przez całą podstawówkę i gimnazjum świadectwo z paskiem. Teraz jestem w technikum. W ogóle się nie uczę, nic nie robię i też mam dobre oceny. Mam marzenia, plany. I chciałabym zajmować się czymś ciekawym, spełniać marzenia, być pełna pasji, ale ...mi się po prostu nie chce. Nic mi się nie chce. Kiedyś chciałam ćwiczyć, poćwiczyłam dwa dni i koniec. Lubię rysowac, kocham to i chciałabym się w tym doskonalić, ale mi się nie chce. Uwierzcie mi, to jest bardzo męczące. To lenistwo mnie zabija. Pomóżcie mi, błagam, bo to mnie wykończy. Co ja mam robić? Jak pokonać to lenistwo?

Pomocy...

Napisze ktoś coś? Naprawdę sobie nie radzą z tym.

Moze popracuj na wewnetrzna motywacja. Zrób cos drobnego najpier i sie tym nakręcaj na zrobienie kolejnego kroku. Druga sprawa to nauczyłaś się ,że życie nie wymaga wysiłku i wszystko przychodzi łatwo. Może musisz pierw doświadczyć od życia upadku, porażki i pewnego doła dla kontrastu.

Dziękuję za odpowiedź. Postaram się tak zrobić. W sumie to może i masz rację, ale kilka razy doświadczyłam upadków, pewne osoby skrzywdziły mnie. Porażki wiele razy doświadczyłam w kwestii uczuciowej. Leczyłam się z depresji. I choć może psychicznie jest lepiej, to jednak to moje lenistwo nie ma z tym chya nic wspólnego, bo tak miałam zawsze. Chyba ze to tez ma cos wspólnego bo psychiatra określił mnie jako "takie depresyjne dziecko".