Stres w zyciu codziennym

Czy codzienne sytuacje wyprowadzaja was szybko z rownowagi? Czy czesto sie stresujecie? Czy zalatwianie spraw np z problemami z samochodem, domem, cos co wymaga sporych nakladow pienieznych, czasu, zaleznosci od innych, nie robi na was zadnego wrazenia, po prostu sobie z tym radzicie, robicie co do was nalezy i tyle? Czy jednak ma to wplyw na jakosc waszego zycia? Mnie stresuje wiele rzeczy. Ostatnimi czasy naprawy domu, nieoczekiwane zdarzenia, trudnosci w zalozeniu rodziny. Coraz bardziej mnie to wszystko zaczyna stresowac. Jak wyglada wasze zycie?

ile masz lat?

mnie tylko jedno , to że obowiązków w dzisiejszym życiu przybywa i brakuje czasu na normalność i spokój

31 lat. Wlasnie, czasu brakuje na nic nie robienie. Czesto natlok obowiazkow wiaze sie z niekompetencja i niedbalstwem innych ludzi. Jestem osoba raczej zorganizowana, lubie porzadek, lubie miec kontrole nad rzeczami ktore robie. Czasami chcialabym byc ta osoba, ktora ma wylozone na wszystko i zyje z dnia na dzien, ze jakos to bedzie...

Kieruję się prostą dewizą: nie stresuję nad czymś, na co nie mam wpływu. Wiele sytuacji stwarza się bez mojego udziału. Ludzi wkurza pogoda, natłok i inne pierdoły. Z pewnych spraw można się wyłączyć i niech się inni denerwują.

doskonale tym zajmuje sie zona ktora zatrudniam do najczarniejszej roboty stopka1: bo przeciez pan i wladca musi miec wszystko podane pod nos. stopka2: zna ktos powod dla ktorego moj malzonek zazyczyl sobie zeby mu prasowac skarpetki?

Nie umiem przestac sie stresowac. Czasami nawet mysle, ze jak bede spokojna, bede myslec pozytywnie to cos zlego sie wydarzy. Z rzeczy od nas niezaleznych, to trudno sie nie stresowac jesli sklep dostarcza ci uszkodzone meble, starasz sie bezskutecznie o dziecko i tego typu. Po prostu mam taki okres teraz ze nie potrafie byc spokojna. Ktos tak ma?

ja tak mam, mam gorzej bo mam dziecko 6letnie i to jest dopiero cyrk. obwiniasz sie ze wciaz za mało robisz, dajesz, poswiecasz sie. brakuje mi czasu na spokój.

Wspolczuje. Nie wiem dlaczego tak robimy. Ja z reguly jestem pogodna osoba ale bardzo szybko lapie stresy, doly. Jednym z powodow mojego stresu sa pytania rodziny, dalszych znajomych, ich insynuacje odnosnie braku dzieci w moim wieku... Nie wiedza, ze nam nie wychodzi. Staram sie nie sluchac tego co mowia, ale pozniej w glowie co innego zostaje...

Jak to u was jest?