Czy warto podjąć ryzyko bycia samotną matką?

Mam mężczyznę, który mieszka setki km ode mnie, ja mam już 26 lat i bardzo pragnę dziecka. Czy podjąć to ryzyko?

nie dalabym rady sama zajac sie dzieckiem dzien w dzien noc w noc... chyba ze zamieszkasz z mama ktora bedzie Ci pomagac

Poczytaj temat: Mam 21 lat roczna coreczke i brak faceta. Zobaczysz jakuch d.e.b.i.l.i mamy w polsce i podejmiesz decyzje. Ja tam nic zlego nie widze w samotnym macierzynstwie

Ja wiem, że dziecko powinno mieć oboje rodziców, ale ja chcę mieć dziecko z tym mężczyzną, żadnym innym, nikogo już tak bardzo nie pokocham

dlatego gdy pojawilo soe dziecko kosztem kasy jestesmy razem z dzieckiem. Jak dla Was kasa sie liczy nie dziecko to nie jestescie na to gotowi. Szkoda dziecka

Dla mnie nie liczy się kasa, ale dla partnera tak

mój mąż pracuje na kontraktach. I... gdy go nie ma to jest mi ciężko... ale na pocieszenie powiem, że nie ma rzeczy niemożliwych. Kwestia organizacji jest niezwykle ważna, zwłaszcza po powrocie do pracy ;) U mnie to wygląda tak, że męża nie ma góra 3 miesiące, potem wraca (najkrócej na 2 tygodnie, w porywach do kilku miesięcy), w czasie gdy go nie ma, a ja jestem w pracy, małym zajmują się dziadkowie. My podtrzymujemy stały kontakt przez telefon, skype itd. Dużo opowiadam małemu o tym co tata robi, kiedy wróci, że musimy coś dla niego wymyślec - więc synek nie wychowuje się w kompleksie braku ojca. Jakoś się kręci ;)

ojej to nie rozumiem. bedziesz samotną matką czy nie? bo jak masz faceta to chyba nie? a gdzie on mieszka,na ksieżycu? ze nie bedzie ci , wam pomagał?

Problem polega na tym, że ja nie jestem pewna na 100%, że on weźmie odpowiedzialność za mnie i dziecko