W zgodzie zyc

Witajcie, uplynęlo 6 lat od momentu kiedy kazdy postanowil pojsc w swoją drogą. Bylismy wtedy bardzo mlodzi - mielismy 20 lat. To byl pierwszy platoniczny związek dla nas obu, oparty na najczystrzych uczuciach, wzajemnej sympatii i wspieraniu się. Chyba do konca nie zdawalismy sprawy co to jest rozstanie i zerwanie kontaktu, zwlaszcza, ze nasz emocjonalny związek trwal 3 lata.. Bolesnie to przezylam, z tego co wiem - on takze, tymbardziej ze rozstalismy się bez powaznej przyczyny, gdzies tam bardziej z jego inicjatywy. Wiem, ze zalowal, ze chcial wrocic ale nie starczylo odwagi o tym otwarcie powiedziec, a ja z rozpaczy zgrywalam niedostępną jakby to glupio brzmialo.. W zasadzie mam bardzo mile wspomnienia o nim i chętnie do niego napisalabym po kolezensku. Przez ostatnie 4 lata nie mamy absolutnie zadnego kontaktu. Wiem, ze na dzien dzisiejszy nikogo nie ma bo inaczej bym nie pisala. Jaka jest wasza opinia? Chcialabym wreszcie z nim porozmawiac, rozladowac negatywne emocje bo gdzies w glębi sercu mam zal. Nie mam zadnych uczuc ani sentymentow, po prostu chcialabym zyc w zgodzie z calym swiatem, tymbardziej z osobą niegdys bliską :)

chyba cie chlopie poyebalo. az mnie piszczel zabolala

Jak to mowia - stara milosc nie rdzewieje. Jak masz ochote napisac, to napisz. To przeciez nie przesadza o niczym. Bez pretensji, wypominania, tylko z sympatia. Bo niby czemu nie:)