Najlepiej się czuję, gdy mojego faceta nie ma w domu.

Witajcie! :) Nie będę się za bardzo rozpisywać, po prostu chyba potrzebuję się wygadać, a nie mam za bardzo komu :( Tu jestem anonimowa... Jestem z facetem od ok. 6 miesięcy, bardzo szybko zamieszkaliśmy razem. Wcześniej miałam kilka nieudanych, ale mieszkaliśmy osobno, więc nie było takich problemów. Przejdę do sedna: nie znoszę jego obecności, irytuje mnie, nie chcę, by mnie przytulał, dotykał itp. O seksie w ogóle można zapomnieć - śpimy pod dwiema osobnymi kołdrami. On chce się przytulić, a ja go odtrącam. Jest naprawdę do rany przyłóż - ugotuje, poda michę, gdy się zatruje, posprząta, zrobi pranie (choć słabo mu idzie). Ale mnie odtrąca! Może jestem aspołeczna? Wcześniej nie miałam takich problemów. Gdy tylko pomyślę, że zaraz wróci z pracy ogarnia mnie stan depresyjny. Wiem, co napiszecie: to się rozstań i wyprowadź. Ale to wszystko nie jest takie proste. Poradźcie coś! Trollom dziękuję.

to gratuluje,dla mnie taki związek to sado maso

Więc dlaczego z nim jesteś,coś chyba was łączy?

na co ci taki facet

nie pragniesz go więc odejdź i nie łam mu życia ,i myślę też że go nie kochasz,powiem Ci że ja kocham i pragnę ale nie zamieszkam razem :-) za mądra na to jestem

Wiem, co napiszecie: to się rozstań i wyprowadź. Ale to wszystko nie jest takie proste. xxx sponsoring?

Ja miałam taki okres z moim że mnie strasznie irytowało jak mnie dotykał, czułam wobec niego jakby był takim chorym w stadzie, którego trzeba wykluczyć. To chyba tak jest jak się wyczuwa czyjąś słabość. On wtedy bardzo się /nieudolnie/ starał być dla mnie dobry, bo nasz związek zawisł na włosku. Był na zagrożonej pozycji i to we mnie wzbudzało jakąś pogardę. Wtedy trudno dogrzebac się do miłości. Ale nasz cały związek był popierdzielony. Dwa mce później nie byliśmy już razem.

CD. No ale mój normalnie nie był dla mnie dobry, o sprzataniu, praniu nie bylo mowy, i przez to się na tej zagrożonej pozycji znalazł