Sa tu jakies osoby,ktorym ojczym zniszczyl zycie ?

jw

Ojczym nie. Ojciec - owszem.

to macochy raczej niszczą życie

Ojczym nie. Ojciec - owszem. x Gosciu,mozesz napisac cos wiecej ? Ja dorastalam w obcym kraju z toksycznym ojczymem,ktory pryktycznie zj***l mi psychike.Jako dorosla osoba jestem przez to wycofana,zadnego poczucia wlasnej wartosci,boje sie ludzi.

Ja się wychowywałam z ojcem, który pił, bił, zdradzał matkę, upokarzał mnie, zamykał w domu. We własnym mieszkaniu nie mogłam wejść do salonu, bo to "nie mój pokój" jak mawiał tatuś. W lodówce miałam wydzielone jedzenie i nie mogłam zjeść więcej, bo inaczej mnie lał. Dopiero jak matka się rozwiodła i wyszła za mąż za normalnego, cudownego człowieka, to poczułam, że jest nadzieja dla mnie. Ale przez przemoc, zastraszanie, niszczenie poczucia własnej wartości nigdy nie byłam w stanie się związać z mężczyzną, bo nie umiem zaufać. BTW mój ojciec ożenił się po raz drugi i znormalniał dzięki mojej macosze, która uwielbiam i która jest moja przyjaciółką.

a Wy myślicie że przez kogo ja mam teraz problemy psychiczne...

Ja nienawidzę swojego ojczyma, przez niego źle się czuje we własnym domu wgl nie wychodze z pokoju żeby go nie spotkać.

Ja przeprowadzilam sie jak mialam 10 lat do obcego kraju z matka i zamieszkalysmy z jej nowym partnerem.Juz praktycznie od samego poczatku byl do mnie wrogo nastawiony,nie oczekuje,zeby obcy czlowiek mnie pokochal jako wlasne dziecko,ale on praktycznie sie nade mna psychicznie znecal.Byl zazdrosny o moje dobre relacje z mama,obgadywal mnie do obcych ludzi.Ale prawdziwe pieklo sie zaczelo jak zaczelam dorastac.Urzadzil mi afere,jak dostalam pierwszy okres tylko dlatego,bo mamie powiedzialam,a jemu nie.Wydzieral sie do mnie "myslisz,ze nic nie wiem!!" a ona stala obok i nawet nic nie powiedziala.Nigdy nie ingerowala,jak on mnie zle traktowal,nie mialam w niej zadnego oparcia.Mialam nieraz wrazenie,jakby ona bala sie mu sprzeciwic.Chcial mnie przeleciec,ale nie mial juz jak i to go tak zloscilo i dawal mi ta zlosc odczuc.Nie znecal sie nade mna fizycznie,ale stosowal terror psychiczny.Dorastalam w przekonaniu,ze bycie kobieta i bycie atrakcyjna to cos zlego.Kiedys zostalam z nim sama,bo mama pojechala do Polski pozalatwiac pewne sprawy i oczywiscie wykorzystal ta sytuacje,zeby mnie uderzyc w twarz,bo,potem jak sie tlumaczyl,bylam chamska (bo nie podobal mu sie sposob,w jaki na niego spojrzalam).Dobrze przynajmniej,ze mnie nie zg****il,pewnie potem by powiedzial,ze jeszcze go prowokowalam i sprawa zostalaby zamieciona jak zwykle pod dywan. Teraz juz z nim nie mieszkam,ale "piekne"wspomnienia i uraz zostaly.

W dodatku mial ponad 50 lat,jak matka sie z nim zwiazala.Stary smierdzacy oblech.

up