KermitZaba

Myślę, że trzeba po prostu wyodrębnić sfery, które nas najbardziej martwią i postarać się nad nimi pracować, robić cokolwiek w stronę rozwiązana problemu, albo popchnięcia spraw do przodu.

Kermit potrafi...

Na ogół nie pytam o takie rzeczy... Ale możesz zrobić coming aut na priv czy coś... Nie będę się tam rozwodzić nad tą informacją, tylko przyjmę ją niewzruszony do wiadomości.

Domyśliłem się, że jest to wymierzone w ciebie. Pierwotnie w tekście miała znaleźć się uszczypliwość pokroju "A co jesteś o mnie zazdrosny", ale jak zwykle gdzieś to, co chciałem napisać, przepadło, w ferworze walki ze słowem pisanym i moim rozbieganym umysłem. Nie wiem dlaczego, ale zanim doszedłem do tego podkreślonego słowa, to zdążyłem pomyśleć, że twoja ocena będzie super subiektywna i delikatna. Chcesz fragment prawego oka przed 4 lat, na którym wyglądam wyjątkowo korzystnie, byś nie musiał bawić się w dyplomatyczną odpowiedź?

To, że ja, czy wy macie takie podejście, to nie znaczy że wszyscy takie mają. Możliwe, że jest większy dystans między ludźmi zagadanymi na ulicy, wydaje mi się to jak najbardziej naturalne, ale to o czym pisałem, nie zmyśliłem, wiec może być bardzo różnie. Wydaje mi się, że jak się wizualnie przypadnie do gustu, to druga strona może stać się ufna jak dziecko. I nie trzeba być super przystojnym, dobra stylówka robi naprawdę robotę...

Myślałem, że bycie podejrzanym o bycie Pisowcem to już jest wystarczające osiągnięcie, by dostać się do tak szacownego grona osób... A dlaczego mam uważać? Z tego co widziałem, co tutaj pisał, to wychodzi że jest on w pełni heteroseksualny. A nawet, gdyby był homoseksualny, albo biseksualny, to co z tego? Poznałem w swoim życiu kilka osób, które nie robiły jakoś tabu z tego, że nie są heteroseksualne i jakaś krzywda mnie z ich strony nie spotkała, nawet kiedyś bardzo dobrze się dogadywałem z pełną homoseksualną parą mężczyzn na Woodstocku. Jeden był w szoku, że na jego "coming out" zareagowałem całkowitą obojętnością. Były też tam dwaj inni biseksualni mężczyźni i wszyscy szanowali moje granice.

A skąd oni wiedzą, jaką ja mam twarz? Chwila... Mam w avatarze... A tak bardziej serio, to jakaś zorganizowana akcja? Są tu osoby, które mogą wiedzieć jak wyglądam, ale nie wydaje mi się, by były na tyle wylewne, by się dzielić swoimi odczuciami na ten temat... No i jest tych osób bardzo mało...

A na Tinderze masz taką pewność? Są takie osoby, że można je znać całe życie i nic o nich nie wiedzieć - hiperbolizuje. Poza tym myślę, że jak ktoś ma doświadczenie na podrywie na ulicy, to nie zaczyna i nie kończy rozmowy na "Cześć! Chcesz pójść ze mną na kawę", tylko jest wcześniej jakaś która rozmowa, po której można już zobaczyć jaka ta osoba jest, jaki ma temperament, jak patrzy, jak mówi, wbrew pozorom można też dużo się dowiedzieć. Dzisiaj byłem u fryzjerki i w ciągu 1 minuty dowiedziałem się, że jest mężatką, ma syna i uzupełniali spis powszechny, a do tego też się dowiedziałem, że jej mąż ma chorobę przewlekłą - dodam, że to nowa fryzjerka i ani ja, ani ona nie kojarzymy się z widzenia. Demonizujecie tą ulicę i to bardzo. Ja kiedyś miałem dość nietypową sytuację na basenie, no w sumie miałem więcej, bo mnie kiedyś kasjerka z 10 lat starsza chciała zaprosić na kawę, po czym się zreflektowała i wycofała, ale nie o tej sytuacji chciałem pisać... A więc byłem na basenie i wydawało mi się, że jedna z dziewczyn tam będąca wysłała mi kiedyś zaproszenie na FB, które nie zaakceptowałem, bo jej nie znałem. Zagadałem ją odnośnie tej sytuacji i po chwili ni z gruchy, ni z pietruchy wspólnie pluskaliśmy na basenie wraz z jej koleżanką, znajomość trwała kilkanaście miesięcy, podobałem jej się, tylko ze ja nie byłem zainteresowany. Powiem szczerze, ze gdybym nie ja do niej podszedł, ale tak dziewczyna by do mnie podeszła, to bym się wycofał, obawiając się ze to jakaś akcja łowców narządów... W każdym razie ta przetoczona sytuacja pokazuje, że da się kogoś poznać na "ulicy". Choć moim faworytem w poznawaniu są domówki itp., wtedy macie wspólnych znajomych, którzy często są gwarancją, ze druga osoba nie jest jakaś problemowa (choć to też zależy, jakich się ma znajomych), jest przestrzeń, by pogadać i się wycofać naturalnie kiedy rozmowa nie idzie itp.

U mnie chomiki generujące na kołowrotkach prąd właśnie się zmęczyły i będą sobie robić przerwę, dlatego będę się zbierać. Dobranoc

Obiektywnie to rzeczywiście jest to nietakt, choć to czy jest to zbrodnia, czy przekroczenie pewnych granic jest uzależnione od rodzaju waszej relacji i sposobie waszej komunikacji. Ja bym polecił, mimo wszystko nie wracać do tematu i starać się o tym zapomnieć. A w sytuacji kiedy się to powtórzy to na wtedy bez zbędnego zwlekania po prostu mu powiedzieć, że te jego żarty sprawiają tobie dużą przykrość.

Nie chcę, ale muszę siebie podsumować słowami utytułowanego i lubianego polskiego zawodnika sportów walki:

Są często oczywistą konsekwencją takich czynów. Jak ktoś nie chce mieć przypału z wkładaniem bez licencji, kiedy jest w relacji z licencją, to wydaje mi się ze przed licencją jednak powinien powiedzieć, spytać drugą stronę "jak będę miał z tobą licencję, to będę wkładać w panie czy w panów bez licencji, czy dla ciebie jest to spox?", a jeśli ona odpowie "dla mnie to jest spox", to wtedy powinien tę licencję zawrzeć. I wtedy rzeczywiście nie trzeba by było okłamywać. Świat nie musi być idealny, ważne że ja jestem.

Bo potem dziecko często kończy z nowym "wujkiem" albo "tatusiem", który jednak traktuje je jak kukułcze jajo, rzadziej kończy w ten sposób z nową "mamusią", ale nawet jeśli to sytuacja często jest analogiczna. To bardzo dobrodusznie, że okłamuje się kogoś, by nie było mu przykro, ale wydaje mi się ze jednak jest to jednocześnie bardzo nie uczciwe, nie fair i krótkowzroczne, bo mało jest sytuacji kiedy mamy pełną kontrolę nad ich pełną dyskrecją. Sam miałem taką, może niezwiązaną z wkładaniem, kiedy dowiedziałem się, co dokładnie robiłem, od znajomego, który wiedział to od ludzi, których nigdy nie poznałem. Wydaje mi się, że jednak bardziej dobrodusznie od okłamywania kogoś by nie było mu przykro, jest postępowanie w taki sposób, by nie trzeba było, okłamywać kogoś by mu nie było mu przykro.

Dużej liczbie osób jest bardzo przykro, że ktoś wkłada w innych, a nie w nich, na tyle przykro, że potem nie chcą mieć z tą osobą kontaktu. Tym bardziej, ze z tym wkładaniem często idzie w parze okłamywanie partnerki przez bardzo długi czas, to tez powoduje że nie mała liczba osób nie czuje się za dobrze z faktem, że ktoś opisuje sytuacje w taki sposób, w jaki ona nie miała rzeczywiście miejsca.

Z moich obserwacji wynika, że jak facet podoba się kobiecie, to one się zapominają i nie zawsze przejmują otoczeniem. Jednej dziewczynie się tak podobałem, że ona raz mimowolnie powiedziała "że wyglądam jak bóg", po czym po chwili się zreflektowała i było jej wtedy głupio, z ta twoją też tak może być, że zapomina gdzie jest momentami i się uśmiecha bez świadomej kontroli.