sama jak palec albo cośtam

samotnych i smutnych:(

bo i pogoda taka i jakos smutno strasznie

ja to znam, rozumiem nowe miasto, ludzie itd:( nie moge sie odnalezc:O

czyżby student/ka?witam w klubie

studentka...witam rowniez;) ech...ciezkie zycie:O wszyscy daleko,albo zajeci swoimi sprawami:( a ja sama:(

dobrze zanm ten ból a dzis mialam jeden z gorszych dni

Hej. Co Wy opowiadacie? Pogoda jest ok. Dawno nie padało, więc pada. Piszę tak,żeby Was pocieszyć. W jakim jesteś mieście?

Gdańsk

stolica:O

No to super.!!! Oba miasta piękne.Dobra,co Was spotkało?Może coś poradzę.

toltek a Ty skąd?Pewnie tez z jakiegos pieknego miasta

piekne miasto...hm...niekoniecznie:P chociaz nie jest najgorzej a spotkalo mnie to ze jestem tu sama, wlasciwie dawne znajomosci sie rozpadly i teraz czas na zupelna zmiane towarzystwa itd:( boje sie tego...a teraz na dodatek to jest poczatkowa faza,wiec narazie czuje sie samotna:(

ja juz na 5 roku-troche czuje sie zmeczona nauką.Fakt jest fajnie-zycie w akademiku,duzo ludzi sie poznaje.Ale poczatki sa zawsze trudne-przynajmniej dla mnie.Ja za szybko przyzwyczajam sie do ludzi i miejsc.A tu -zegnaj- wzywa los

Wrocław-cudne miasto. 1. Nie jesteś tu sama, bo już jest trio. 2.Skończyły się stare znajomości, ale zaczną się nowe i to jest plus. 3. Podstawa,to pozytywne myślenie.

no to jestesmy reprezentantami 3 pieknych miast:)

wasze miasta jakby ladniejsze od mojego:P

baaa za to Ty reprezentujesz stolicę :)

Warszawa jest ok. Nie narzekaj. Poza tym,jak czegos nie ma,to wszyscy pędzą do stolicy.A gdybyś mieszkała na wsi? To tez byłoby fajnie.I to jest pozytywne myślenie. Np. ktoś narzeka,bo musi posprzątać mieszkanie i znajduje same negatywy. Optymista będzie sie cieszył,że ma gdzie mieszkać. Łatwe?

fajnie być optymistą ,tylko to czasem bywa trudne.Ale miło,że chcesz nam przekazac troszke energii

hehe fajny patent;) ale urodzona realistka tak na swiat nie paytzy;) tym bardziej ze mam bardziehj sklonnosc do pesymiznu;) no zyje sie tak ciezej chyba...ale coz zrobic:O

ja tez jestem pesymistką.Bywa to denerwujace-bo wady mozna znalezc we wszystkim.Gorzej wyłapać to co pozytywne

Tojest tylko na początku trudne. Kwestia wprawy. Tak naprawdę, to całe życie uczą nas, jak być pesymistami. I mamy w głowie tysiące sloganów typu:Zycie nie jest proste, jeszcze dostaniesz od życia w kość, nie ma lekko. A jako małe dzieci nikt tak nie myślał i brał życie z rozpędu, wciąż się śmiejąc. Chyba troche racji mam.Prawda?

oj prawda.Chyba kiedys mialam w sobie wiecej odwagi,czesciej sie smiałam i było lepiej.Chciałabym zeby to wrocilo-uwierz ze sie staram.Ale kiedy jest sie samej w pokoju...pustawo jakos

dokladnie tak:( ja tez sama w pokoju.... wspollokatorzy jeszzce jakby obcy:( smutno jednym slowem:(

Jakbym nie była sama, to bym tu nie pisała. Ale doceniam plusy singla. Minusów też jestem świadoma.

moja wspollokatorka ma chlopaka.Dogadujemy sie fajnie dopoki on nie wkracza do pokoju.No ale kazdy ma swoje zycie i prawo zyc szczesliwie.Moze kiedys i ja Kogoś znajdę...:(

zdaje sobie sprawe z plusow i minusów kazdego z tych stanow.Były czasy kiedy chcialam byc sama,bo zawiodłam sie strasznie.Ale czasem chce sie byc z kims tak beznadziejnie romantycznie do konca

ja sama nie jestem,ale czuje sie jak singiel totalny... chlopak jest w odlegosci 400km wiec ...:(

Dziewczyny polecam gorąco książke "Ścieżka miłości" Autor Don Miguel Ruiz. Jest to praktyczny przewodnik po sztuce budowania związków. Uczy jak być szczęśliwym. Uważam,że to jest hit.