samoocena wartości fizycznej atrakcyjności

atrakcyjność fizyczna we wspólczesnym świecie jest istotna. Nie można uznawać jej za jedyne kryterium wartości człowieka. Jednak ludziom ładnym na pewno jest łatwiej, a nie trudniej. Wbrew znanemu angielskiemu przysłowiu: "Beuty is in the eye of the beholder" sugerującemu, że nie ma jakiegoś jednego standardu piękna lub atrakcyjności fizycznej, wydaje się, że żona nie powinna być ani gruba, ani chuda, ale szczupła i fizjonomicznie atrakcyjna (ładna twarz, mały nos i usta). Charakter i osobowość są także niezmiernie ważne, ale należy pamiętać o tym, że w warunkach polskich, trzeba będzie patrzeć się bardzo długo na ciało jednej kobiety - żony. Jej konstytucja cielesna musi więc spełniać podatawowe kryteria fizycznej atrakcyjności. Inaczej ma się rzecz z pięknymi mężczyznami. Tych kobiety się po prostu boją. Powód - lęk kobiet przed utratą bezpieczeństwa. Atrakcyjny mąż może podobać się wielu kobietom i niestety może zdradzać swoją zonę. Tak więc szanse wśród kobiet mają w Polsce przede wszystkim brzydale - faceci o przeciętnej urodzie, bo tacy stanowią gwarancję wierności. Oczywiście poziom zarobków ma także duże znaczenie. Bogaty i często dużo starszy facet jest dla kobiet najlepszym kandydatem na męża bez względu na fizyczną atrakcyjność. Może więc być impotentem, brzydalem, leniwcem, chamem a nawet homoseksualistą, lecz majętnym. Będzie musiał utrzymywać swoją śliczną laleczkę Barbie