Związek z żonatym mężczyzną

Mam sporo po 40-ce i jestem od roku samotna. Dokładniej rozwiedziona, bo samotna czułam sie juz wczesniej; stąd rozwód. Bez łez, darcia szat i prześcieradeł - spokojnie i kulturalnie zakończylismy urzędowo coś czego i tak juz nie było. Z natury jestem kobieta towarzyską, lubiącą ludzi, zabawę, dyskusje, rozmowy i pogaduszki ... Postanowiłam znaleźć kogoś, kto będzie w tym wszystkim ze mną uczestniczył; bez wielkich zobowiązań, bez przysiąg, ale dlatego, że obojgu nam będzie z tym dobrze. Chciałam znaleźć kogoś, z kim będę mogła isć do kina lub teatru, aby później przy dobrym winie lub w trakcie spaceru wymienic się refleksjami... Kogoś, kto zaprosi mnie na spacer, dyskotekę lub wycieczkę za miasto ... Rozglądanie sie wśród znjomych odpadało, wysyłanie sygnałów w dalsze kręgi również postanowiłam sobie darować; .... wybrałam nowoczesną forme zawierania znajomości czyli strone randkową. "Wyłowił" mnie mężczyzna z odległego miasta - umiejący pieknie władać słowem, pełen energii i pomysłów, lubiący erotyzm i seks podobnie jak ja.... prawie ideał. To, że mieszka daleko tez było plusem - nie czułam ochoty na stały związek, a chętnie poznaje nowe miejsca. Zapowiadała sie sielanka, a przynajmniej coś w jej podobie. Tyle blasków; teraz dochodzimy do cieni: Spotkalismy sie kilkakronie weekendowo w różnych ładnych i ciekawych miejscach ( mój Wybranek ma szeroka wiedze, również turystyczną), ale nigdy w Jego mieście.Nie przeszkadzało mi to, bo uwielbiam podróże, a te wycieczki były wspaniałe. Po ok. półrocznej znajomości dowiedziałam się, że JEST Żona, ale taka "papierowa". Przełknęłam to, choć zrozumiałam, że szybko w krag znajomych mego Mężczyzny nie wejdę... On wszedł za to w mój, za moją zgodą, oczywiście. Póżną jesienią, równie niespodziewanie, dowiedziałam się, że ta Żona tylko papierowa nie jest.... Powinnam wówczas spakować walizke i wyjechać... Nie zrobiłam tego. Spędziłam samotnego Sylwestra... a teraz spędzam samotnie długi weekend. Oczywiście są śliczne maile, smsy.... On w moim domu czuje sie jak u siebie, ja kiedyś z okna samochodu widziałam osiedle, na którym mieszka; w mieście też byłam "przejazdem". Instykt mnie ostrzega, że moge nie byc jedyną "wyłowioną", że zachowuje sie jak ćma ... Dałam sie złapać na lep pieknych słów, jak naiwna pensjonarka i trwam w tym stanie wbrew zdrowemu rozsądkowi i wszystkim swoim zasadom. Nie znoszę kłamastwa pod żadna postacią, ale jakos w tym przypadku nie chce mi sie dochodzic prawdy. Żałosne to strasznie, wiem. Dlatego własnie postanowiłam wejść sobie na jakieś forum i pobiadolić, bo przyznawanie sie komukolwiek znajomemu byłoby dla mnie zbyt upokarzające. Lubimy dzielić sie sukcesami; słabości i porażki ukrywamy głeboko. Ale przychodzi moment, że zbyt ciążą...

zostaw go jakjaszybciej. on sie toba bawi i jeszcze jak umiejetnie do tego oszukuje: najpierw nic o zonie nie mowi, potem niby jest, potemokazuje sie ze jest. facet gdyby naprawde szukal powaznego zwiazku to sybko by dokonczyl sprawe rozwodowa ale jak widacmu sie nie spieszy. a z biegiem czasu moze byc coraz gorzej. ty bedziesz sie domagac coraz wiecej a jemu ta cala sytuacja bedzie coraz bardziej ciazyc

oto prosty sposob stalas sie kochanka . Proponuje wejsc na topik "kochanki" i tam przeniesc swoja historie , stalas sie jedna z nich swiadomie badz nie ... wiec - witaj w klubie :-)

i jeszcze jedno...ty bys nie chciala by cie twoj maz zdradzal. to czeu robisz to samo zonie tego faceta. krzywdziz ja ale sama szczesliwa tez nie jestes. podoba ci sie takie zycie?

gdyby to wszystko było takie proste ... wiesz, z jakim politowaniem spoglądałam na "te drugie"? A teraz zabrnęłam sama w taki kanał. A to, że nieświadomie, wcale mnie nie pociesza.