Czy mozna byc szczesliwym nie majac drugiej bliskiej osoby??

Tak sobie mysle, wlasnie, chyba musze zaczyc zycie od nowa, coz z tego, ze czekam na tego jedynego... ile tak mozna?? Nie jestem nawet odrobine szczesliwa! bo brak mi uczyc, obecnosci drugiej osoby, tj, faceta, ino sexu. Hmm z tym czekaniem na tego Jedynego to chyba jest cos nie tak...? Czy juz mi sie w glowie poprzewracalo? Moze jednak warto zadawalac sie przynajmniej sexem, z przypadkowo poznanym kolesiem, ktory wizualnie nam sie podoba, - przynajmniej taka miec ucieche z tego porabanego zycia.

to jest tylko uciecha dla ciała, a Tobie potrzeba coś dla duszy

hmmm byc moze w koncu nie wiem co to jest, lecz wydaje mnie sie, ze i dusza przy tym odzywa ...hmm... zatem co radzicie?

ja tez sie kiedys nad tym zastanawialam.. bo w sumie to mam bardzo podobny problem do Twojego :O ale doszlam do wnisku ze nie bede sypiala z facetami do ktorych nic nie czuje. Bo 1. uwazam ze nie umiala bym ot tak bez zobowiazan 2. pewnie bym sie w ktoryms zakochala :O 3. stracilabym szacunek do siebie, a i tak moja samoocena jest ciut zachwiana przez to ze nie mam NIKOGO :O uwazam ze musi byc ze mna cos nie tak :O dlugo jestem sama.. kiedys ten stan celebrowalm.. teraz czuje sie jak niepelnosprawna :O ech .. to tylko zycie :O

anka wlasnie ja czuje tak samo, jeszcze czuje ze jestem wartosciowa, lecz.... z drugiej strony , co mi po tym? ja chce zyc a nie wegetowac, a moze jesli bym choc kochala.......;) byla bym zapewne radosniesza, a przez to badziej dostrzegana, i moze szybciej bym kogos poznala? wszystko ma swoje skutki i dodatnie i ujemne. Ale hmm zapewnie jeszcze poczekam se troszke? ;) :O Dobranoc