BIESIADA

» Natalia Kukulska » Dłoń Za krokiem krok Taka trasa okno - drzwi Wciaż z kata w kat Taki sposób na zła mysl Nie pierwszy raz Kiedy sen przypomniał cię Nie pierwszy raz Kiedy strach obudził mnie Niewidzialna dłoń Ochroni mnie Od złego w czarny dzień Niewidzialna dłoń Osłoni mnie To jedno zawsze wiem Pamiętam że Świecił księżyc rudych traw Mówiłas - wiem Każdy swoja gwiazdę ma Niewidzialna dłoń Ochroni mnie Od złego w czarny dzień Niewidzialna dłoń Osłoni mnie To jedno zawsze wiem W białe kwiaty wtulam twarz Gra muzyka z tamtych lat I znów słyszę głos Siedem mostów siedem ran Tak poprostu staniesz tam I strach zostawi mnie Znów płynie list Gdy spotka ciebie Czy choć najmniejszy dasz mi znak Tyle gwiezdnych lat I taka wielka mgła I ciodziennie ciebie brak Siedem mostów siedem ran Tak poprostu staniesz tam I strach zostawi mnie Będzie tak ,,,

» Jesteś blisko mnie (feat. Piasek) Unieś swą twarz I obetrzyj już łzy Dużo jest gwiazd Więc je opisz mi Wiem jak jest ich wiele Wiem, że mienią się Gdy jesteś tak blisko mnie Wszędzie jest niebo Bo śmiejesz się znów Serce mi bije Na dźwięk twoich słów I nagle z radością na świat patrzeć chcę Gdy jesteś tak blisko mnie Przy tobie noc Ma słońca blask Serce naszych rytm Połączył dziś nas I tobie i mnie Zdarzyło się to pierwszy raz To miłość tak sprawiła, że Jesteś blisko mnie Ta noc by mogła trwać już chyba wiecznie Pod jej sklepieniem tak nam jest bezpiecznie Te krótkie chwile warto zapamiętać Aż po drogi kres Przy tobie noc Ma słońca blask Serce naszych rytm Połączył dziś nas I tobie i mnie Zdarzyło się to pierwszy raz To miłość tak sprawiła, że Jesteś blisko mnie Natalia Kukulska

Witam BIESIADO! Wilhelm Rabbe. Zadna madrosc, ktorej mozemy nauczyc sie na ziemi, nie da nam tego, co slowo i spojrzenie matki. Konstanty Ildefons Galczynski. [kwiat Ona mi pierwsza pokazala ksiezyc i pierwszy snieg na swierkach i pierwszy deszcz Bylam wtedy mala jak muszelka, a czarna suknia matki szumiala jak Morze Czarne. (....) Pozdrawiam i

Matka jest uosobieniem milosci bezinteresownej, bezwarunkowej i nieograniczonej. Milosci, ktora trwa od poczatku, od narodzin, az do konca zycia. Pozostaje matka nawet wtedy, gdy dziecko odchodzi z domu by zalozyc swoja rodzine. I PRAWDA JEST, ze MATKE MAMY TYLKO JEDNA.

http://www.youtube.com/watch?v=jHkuiHDmKqI :-(

Witaj JARZEBINKO kochana Piekne slowa,,,,piekna piosenka_____dla Ciebie moja mamo ta piosenka,,,,w dobrym sercu na zawsze CIEBIE mam,,,,, Wzuszajace slowa,,,, Dziekuje Jarzebinko Ciesze sie niezmiernie,ze jestes z nami Och,,,gdyby tak mogla byc przy Tobie,,,,gdybym mogla,,, Chcialabym po prostu Cie przytulic ,,,,i moze cos wiecej powiedziec,,,,moze,,, Pozdrawiam Ciebie bardzo serdecznie i

Violetta Villas____________Dla Ciebie Mamo,,, http://www.youtube.com/watch?v=rjX7KHQVICk

http://www.youtube.com/watch?v=6BKS_bZJ9lQ&feature=related

Spotkanie z Monika,,,, - Nie, nie wiem. Nigdy się tym nie interesowałam. Zaskoczył mnie pan, bo szczerze mówiąc, nie liczyłam aż na tyle. - Pani Moniko, krakowskie mieszkania kryją skarby, o czym ich właściciele wcale często pojęcia nie mają. O, ta lampa, też warta z pięć tysięcy. - Żartuje pan? - Nie, znam się na tym. Przepraszam, ładne biurko - powiedział. - I choć niesygnowane żadną znaną firmą, też można je sprzedać za mniej więcej dwadzieścia tysięcy. Pozwoli pani, ze zrobię kilka zdjęć? Muszę jakoś zachęcić moich klientów do kupna. - Ależ bardzo proszę. Myśli pan, że jest szansa na to, żeby je sprzedać szybko? - Zależy pani na czasie? - Nawet bardzo. - Cóż, te serwisy, biurko, fotel i lampę właściwie może pani uznać za sprzedane. Cenę będę negocjować z potencjalnymi nabywcami. Pani Kasia mówiła, mam nadzieję, że u mnie tylko słowo się liczy? Żadnych kwitów, paragonów, pokwitowań. I płacę gotówką. - Tak, bardzo mi to odpowiada. - Świetnie - Długopolski w milczeniu przeglądał zgromadzone przedmioty, fotografował, robił jakieś notatki. - Piękna broszka - powiedział, trzymając w ręku klejnot ciotki. - Biżuterię, jeśli pani się zgodzi, zabiorę na kilka dni. Muszę się jej dokładnie przyjrzeć w domu. Ten wisior będzie chyba najcenniejszy w pani kolekcji. Nie chciałbym jednak popełnić pomyłki. To tutaj - wskazał na biżuterię Moniki - to warte tyle, ile kruszec. Masowa robota, ale też można znaleźć amatora. Teraz, pani Moniko, przybywa nowo bogackich w takim tempie, że trudno nastarczyć z zaspokajaniem ich apetytów. A ta miniatura - wskazał ręką na wiszący na ścianie obrazek - też wchodzi do sprzedaży? - Jeśli jest coś warta... - Wszystko ma swoją wartość - zauważył sentencjonalnie. - I na wszystko można znaleźć amatora, trzeba tylko wiedzieć, gdzie szukać. Ludzie ze snobizmu kupią wszystko, trzeba tylko umieć sprzedać. No i oczywiście ważne jest, kto sprzedaje. Tę samą rzecz można sprzedać za bezcen w sklepie ze starociami i za to samo żądać fortuny w salonie starej arystokracji. Takie życie - westchnął, odkładając te przedmioty, które zdecydował się zabrać na osobną kupkę. - No, to ja chyba skończyłem na dziś. Będziemy w kontakcie. Pani pracuje? Pytam, bo chciałbym wiedzieć, w jakich godzinach najlepiej się z panią kontaktować. - Nie pracuję, a jeśli to w domu. Proszę dzwonić o każdej dogodnej dla pana porze. - Świetnie, proszę zapamiętać, co wziąłem. Nie, niech się pani nie martwi, u mnie nic nie ginie. Zajmuję się tym od czasu nieszczęsnej nacjonalizacji, kiedy to straciliśmy rodowe dobra. Z czegoś trzeba żyć. Ludzie lubią prowadzić ze mną interesy, bo moją dewizą jest słowo droższe od pieniędzy. Wie pani - Bóg, honor, ojczyzna. Stara szkoła. Postaram się wynegocjować dla pani jak najkorzystniejsze ceny - dodał całując ją w rękę. - Do zobaczenia pani Moniko. cdn

Rozłączenie Rozłączeni - lecz jedno o drugim pamięta; Pomiędzy nami lata biały gołąb smutku I nosi ciągłe wieści. Wiem, kiedy w ogródku, Wiem, kiedy płaczesz w cichej komnacie zamknięta; Wiem, o jakiej godzinie wraca bolu fala, Wiem, jaka ci rozmowa ludzi łzę wyciska. Tyś mi widna jak gwiazda, co się tam zapala I łzę różową leje, i skrą siną błyska. A choć mi teraz ciebie oczyma nie dostać, Znając twój dom - i drzewa ogrodu, i kwiaty, Wiem, gdzie malować myślą twe oczy i postać, Między jakimi drzewy szukać białej szaty. Ale ty próżno będziesz krajobrazy tworzyć, Osrebrzać je księżycem i promienić świtem: Nie wiesz, że trzeba niebo zwalić i położyć Pod oknami, i nazwać jeziora błękitem. Potem jezioro z niebem dzielić na połowę, W dzień zasłoną gór jasnych, w nocy skał szafirem; Nie wiesz, jak włosem deszczu skałom wieńczyć głowę, Jak je widzieć w księżycu odkreślone kirem. Autor: Ernest Kacperski

O matce Czechowicz Józef rano tęcza na ścianie odbita z lusterka falisty brzęk zegara wydobywa na jaw maj się sadem puszystym jak chmura rozćwierkał w oknie które granicą jest izby i maja powiewają tu matki ciemne ciche ręce przebywają tęczowy refleks czy wodospad nad obrusem ciemnieją ciszej i goręcej mimo zmarszczek szept smutny niemyślaną groźbą matko zbudzony patrzę spod rzęs trawy leżąc matko twe siwe oczy płaczą nade mną może wiatr jestem tu choć daleko na innym wybrzeżu twój ostatni kwiat tak mało wiesz o synu chodząca wśród gromnic tyle że spajam głazy rymów tyle że nie mogę zapomnieć płomienia dymu jak nikt inny jesteś pośród ludzi mówić cóż mówić drżeć z niemocy słów żebyś młoda i piękna w uśmiech mogła wrócić znów

Witam i pozdrawiam:) Jarzebinko,naprawde piekne Przepraszam....za moja dociekliwosc. Jodelko za wiersze i Monike. cytat: \"Warto zyc,poniewaz mozemy zgadzac sie z innymi\" O Marlenie Dietrich,legendzie kina i uwielbianej boginii Hollywood,wiadomo,ze nie pogodzila sie z przemijaniem urody. Zaslaniala twarz ,zyla w odosobnieniu w swym paryskim mieszkaniu i w samotnosci sluchala plyt,na ktorych nie bylo slychac nic innego procz aplauzu. Szczery,spontaniczny aplauz stanowi radosna,serdeczna aprobate. Powiada: podoba mi sie to,jak wlasnie jestes i co wlasnie robisz. Zgadzam sie z Toba! Aplauz wypelnia spichlerze poczucia wlasnej wartosci,tak samo,jak przyjazne spojrzenie,mila pochwala czy wdzieczny uscisk reki.

"Gdziekolwiek" Gdziekolwiek będziesz, cokolwiek się stanie, Będą miejsca w książkach i miejsca przy stole. Kasztan kiedy kwitnie lub owoc otwiera Będą drzewa, ulice, ktoś nagle zawoła. Ktoś do drzwi zapuka, pamięć przyniesie Z kwiatem, z godziną, z kolorem. Gdziekolwiek będziesz, cokolwiek się stanie. Gdziekolwiek będziesz... Gdziekolwiek będziesz, cokolwiek się stanie, Będą miejsca w książkach i miejsca prz stole. Kasztan kiedy kwitnie lub owoc otwiera Będą drzewa, ulice, ktoś nagle zawoła. Wciąż będzie początek, bo wszędzie są mosty Prawdziwe jest powietrze, ode mnie do ciebie, Gdziekolwiek będę, cokolwiek się stanie. Gdziekolwiek będę... Gdziekolwiek będziesz, cokolwiek się stanie, Będą miejsca w książkach i miejsca przy stole. Kasztan kiedy kwitnie lub owoc otwiera Będą drzewa, ulice, ktoś nagle zawoła. Ktoś do drzwi zapuka, pamięć przyniesie Z kwiatem, z godziną, z kolorem. Gdziekolwiek będziesz, cokolwiek się stanie. Gdziekolwiek będziesz... M.Grechuta

\"Warto zyc,poniewaz mozemy zgadzac sie z innymi\". Zdrowe poczucie wlasnej wartosci polega rowniez na tym,ze mozna sie zgodzic z soba samym,nawet jesli zabraknie uznania ze strony innych. Na przyklad w starszym wieku,gdy powoli gasnie zewnetrzna uroda czy atrakcyjnosc. Wspomniana przeze mnie Marlena Dietrych miala z tym trudnosci,podobnie jak inne slawy. Aplauz z puszki zastepowal zbawienne doswiadczenie uznania ze strony innych. A przeciez istnialo dosc proste tego problemu rozwiazanie. Powinna byla nauczyc sie wyrazac aplauz wobec innych. Wobec swych mlodszych kolezanek i kolegow. Wobec nieba nad Paryzem.Porannego powietrza i wieczornej zorzy. Calego PIEKNA TEJ ZIEMI.:) Taki rodzaj uznania pochodzacy z glebi serca daje na cale zycie poczucie pelnej wiezi ze wszystkim i ze wszystkimi. Jest pozywka dla serca,przeciwienstwem samotnosci i zawsze jest wart aplauzu...:)

Witam BIESIADE! Grabku___________ Juz jestem,,,,:D Dzisiaj zostawiam przyjemna lekture o Agnieszce Osieckiej,,,,,,, Mojemu odkrywaniu Agnieszki sprzyjały tworzone do jej tekstów kompozycje. Niezwykła symbioza muzyki i poezji, muzyka która jest poezją i poezja, która jest muzyką. Teraz to się nie zdarza. Myślę, że o większości tych kompozycji można powiedzieć, że należą do pewnej specyficznej grupy utworów, zwanej z angielskiego - \"evergreen\" - wiecznie żywe, wiecznie zielone. Twórcy tych tysięcy kompozycji często już nie żyją, ale teraz lub kiedyś znajdzie się ktoś, dla kogo te piosenki, pieśni i pioseneczki staną się ważne, zupełnie tak jak gdyby były stworzone właśnie dla niego. To jest moc piosenki, która zawsze będzie formą ekspresji treści skażoną magią i metafizyką. Jak sama podkreślała Agnieszka: \"Czego nie wyartykułuje słowo, to wykrzyczy i wyśpiewa muzyka.\" Odkrywana przeze mnie magia twórczości Agnieszki Osieckiej związana jest także z niebywale elokwentnym podejściem tematycznym oraz problematycznym do istoty człowieka oraz życia. Tak się akurat złożyło, że Agnieszka pisała głównie o ludziach. A życie? A życie to bal, wesołe miasteczko, cygański zajazd, oceany ulotnych chwil wypełnionych po brzegi miłością, tęsknotą, marzeniami a przede wszystkim przeciętnością. To wszystko sprawia, że odkrywając Agnieszkę - w gruncie rzeczy odkrywamy samych siebie. Życie człowieka końca XX wieku nie toczy się w wirze historii, powstań narodowowyzwoleńczych, patriotyzmu, lecz jest ściśle związane z kontekstem teraźniejszości. I dlatego, przynajmniej dla mnie, Agnieszka Osiecka zawsze pozostawała poetką ważniejszą, niż przebrzmiałe archetypy wieszczów eksponowane do dziś przez historię literatury polskiej. Jeżeli jednak miałbym umieścić Agnieszkę Osiecką w tejże właśnie historii, to wyobrażałbym ją sobie w dymie papierosowym kawiarenek dwudziestolecia międzywojennego, w wirze dyskusji i oparach alkoholu, pomimo że jej twórczość zyskuje wyraźny kontekst historyczny czasów nam obecnych. Maria Janion - historyk literatury romantyzmu stwierdziła, że w osobie Agnieszki odszedł ostatni romantyk współczesnej piosenki. W stwierdzeniu tym zaskakują dwa wątki: ktoś kompetentny mówi o Osieckiej w kategoriach poezji (tymczasem Agnieszka zawsze pozostawała poza literaturą przez duże L, krytycy zwykli spychać jej osobę do kategorii pół-poetów, tekściarzy) oraz wreszcie dostrzeżenie nurtu \"zdefiniowanego\" przez historię literatury w jej tekściarskiej twórczości. Rzeczywiście, ludzie u Osieckiej mogą być dobrzy, źli, moralni, zakompleksieni, ale zawsze noszą w sobie pierwiastek uczuciowości. Romantyzm Osieckiej przechodził przez różne fazy: od czułostkowości \"Mojego pierwszego balu\", przez surowych \"Kochanków z ulicy Kamiennej\", po sentymentalne i bezwzględne doświadczanie życia i śmierci w kompozycjach do \"Apetytu na śmierć\". Poetka Ewa Lipska napisała, że \"porównując biel do śniegu, korytarzy szpitalnych czy bukietu stokrotek, już samym wyborem \"komentujemy\" chwile i sytuacje, o których piszemy\". W scenografii świata zaproponowanej przez Osiecką dostrzec można totalną różnorodność kolorów, miejsc, zdarzeń. Ta różnorodność wynika w oczywisty sposób z doświadczeń życiowych poetki. Doświadczenia te oddawane są w muzyce przez nastroje wywoływane u słuchaczy dźwiękiem oraz słowami. Każde doświadczanie rzeczywistości przez Osiecką osadzone jest w konwencji innej tonacji nastroju. Nastroje u Osieckiej nie są więc monotonne i gama przeżyć związanych z odbiorem jej kompozycji nie należy do ubogich. Piosenki stworzone na kanwie poezji Osieckiej ciężko jest zaklasyfikować do jakiejkolwiek grupy wydzielonej w obrębie współczesnej muzyki. Są wszakże wśród nich utwory jazzowe do muzyki Jana Ptaszyna Wróblewskiego i Krzysztofa Komedy, musicale, sztuki teatralne, collage, piosenki pop (Maryla Rodowicz), piosenki rockowe (Skaldowie), ballady akustyczne (Seweryn Krajewski), piosenki poetyckie (Tadeusz Woźniak, Anna Maria Jopek), piosenki kabaretowe (Kabaret \"Pod Egidą\"). Można pokusić się o stwierdzenie, że właściwie większości piosenek polskich ostatnich trzydziestu lat nadawały ton teksty Agnieszki , a historia muzyki polskiej w latach 1960 - 1997 to właściwie historia życia Agnieszki Osieckiej. Życie Osieckiej to także historia programu III PR , gdzie od początku lat siedemdziesiątych Agnieszka znalazła swoje stałe miejsce. Zresztą Studio Koncertowe Programu III PR nosi dziś imię Agnieszki Osieckiej. Co dała mi przygoda z Agnieszką Osiecką? Przede wszystkim świadomość przemijania czasu i ludzi oraz umiejętność doświadczania życia, w opozycji do bycia przez owe życie tylko doświadczanym. Ponadto dała mi poczucie, że życie bez wartości jest w gruncie rzeczy życiem bez wyrazu. A wartości? A wartości przede wszystkim bolą. Tam , gdzie miłość - tam rozstania, tam, gdzie ludzie - tam porażka bycia samotnym. Agnieszka w swojej twórczości wykreowała wzorzec ludzi skazanych na nieszczęście - wynikające z okoliczności zewnętrznych, innych ludzi i własnych mrocznych charakterów. Jak sama mówiła, są tacy ludzie, którzy nie są zdolni do odczuwania szczęścia. To naprawdę miłe, móc choćby na małą chwilę zespolić się z czyimś życiem w piosence. A z drugiej strony, to dziś takie niepopularne... I chociaż Agnieszki Osieckiej już nie ma, pozostał po niej wielki świat oceanów nastrojów, harmonii muzyki i słowa, piosenek przez wielkie P. Życie, które \"smakuje jak machora\" toczy się tymczasem dalej. I chyba przede wszystkim trzeba mieć nadzieję, że \"jakaś knajpa w niebie otwarta będzie, kiedy przyjdziemy tam siedem po pierwszej\". Dawid Karaś

Agnieszka Osiecka o zyciu,,, Życie nie stawia pytań, życie po prostu jest... Czasem zębami zgrzyta, a czasem łasi się jak pies. (...) A Ty, który wszystko znasz, terminy, święta i zagłady, powiedz nam - jak jest tam, po tamtej stronie lady? (...) Życie nie daje nagród, życie nie daje wiz, życie to trochę szabru i bardzo rzadko - czysty zysk

Nie ma Ciebie tu,,,, http://www.youtube.com/watch?v=32hllvvUt90&feature=related

"Co dała mi przygoda z Agnieszką Osiecką? Przede wszystkim świadomość przemijania czasu i ludzi oraz umiejętność doświadczania życia, w opozycji do bycia przez owe życie tylko doświadczanym. Ponadto dała mi poczucie, że życie bez wartości jest w gruncie rzeczy życiem bez wyrazu. A wartości? A wartości przede wszystkim bolą. Tam , gdzie miłość - tam rozstania, tam, gdzie ludzie - tam ,,,,," Dawid Karas

Witam was drogie biesiadniczki

Jarzebinko dlugo szukalam odpowiednich slow. Odpowiednich mysl. Kochana ,coz moge dodac ponad twoja piekana piosenke, ponad slowa ,ktore tu juz padly. Wiem co przezywasz. Rozumie, lecz pomoc nie umie. Bo nie ma zlotego srodka ,ktory zaleczy .... Co sprawi ,ze nagle bolec przestanie. I tylko czas pomoze zrozumiec , ze to roztanie to tylko narazie, bo kiedys i tak bedziemy razem. Pozdrawiam i mocno przytulam.

Jodelko juz niedlugo wieczor Andrzejkowy!!! Chyba czas zrobic przygotowania na ten szczegolny wieczor. Moze jakies wrozby??? Znacie jakies??? Musimy sie umowic ,spotkac na biesiadzie . Jako zestaw obowiazkowy na ten wieczor proponuje - Miseczka z woda i wosk. Mysle ,ze bedzie niezla zabawa. Co wy na to?? Grabiku pozdrawiam cie mocno !!!

Witam i pozdrawiam biesiade :) Wiazek--prosze ,bardzo prosze o Twoje propozycje nawet dzisiaj,beda potrzebne jutro.Jesli masz czas,napisz prosze o nich.Dzieki Jodelka---ciekawy feliton,przeczytalam i posmutnialam, Jarzebinka---dmucham aby Cie troszeczke ogrzalo, Cytat: \" Warto zyc,poniewaz budujemy statki,by opuscic bezpieczna kraine\".

Angielskie przyslowie powiada: \" Statek zacumowany w porcie jest bezpieczny.Ale nie po to buduje sie statki.\" Statek to stary symbol osobowosci czlowieka. Plynac na \"statku zycia\" przez \"ocean zycia\" i przechodzac rozne koleje losu,czlowiek musi pokonac nieznane niebezpieczenstwa,nie tracac przy tym z oczu swego ostatecznego celu,powrotu do \"macierzystego portu\"

Wiazku,juz przygotowalam miseczke i wosk i czekam na sygnal:) Pozdrawiam

Andrzejki, jędrzejówki, andrzejówki Andrzejki obchodzimy w wigilię ( czyli w przeddzień) dnia świętego Andrzeja czyli 29 listopada Andrzejki obchodzone są w całej Europie. Andrzejki to wieczór poświęcony wróżbom które dotyczą małżeństwa, miłości. Tego wieczoru spotykają się młode kobiety, dziewczyny i wróżą sobie która pierwsza i za kogo wyjdzie za mąż. Jedną z najbardziej popularnych wróżb andrzejkowych jest lanie wosku. Więcej o wróżbach andrzejkowych przeczytasz tu >> Pierwsze udokumentowane wzmianki o wróżbach andrzejkowych pochodzą z roku 1557 - Marcin Bielski umieścił je w swojej sztuce teatralnej “Komedyja Justyna i Konstancyjej” Przypuszcza się, że adrzejkowe wróżby brały swój początek ze starożytnej Grecji. Według teorii kult św. Andrzeja i tradycja wróżb miłosnych wywodzi się ze starogermańskich wierzeń związanych z bogiem miłości, płodności i bogactw - Freyrze Chłopcy, mężczyźni też mają dzień poświęcony takim wróżbom - Katarzynki - wypadal on w przeddzień dnia świętej Katarzyny czyli 24 listopada.

chce jeszcze dodac.... Andrzejki – dzień świętego Andrzeja, który jest patronem Szkocji, Grecji i Rosji. Święto w Polsce jest obchodzone w noc z 29/30 listopada, zaś w Szkocji: 30 listopada. Pierwotnie tylko przez panny (dla chłopców były \"katarzynki\"), obecnie jest imprezą skupiającą młodzież obojga płci, tzn. kobiety i mężczyzn. Święto pochodzące ze Szkocji, gdzie jest to święto bankowe. Tam czci się je hucznie, jedząc i pijąc. W Polsce w czasie obchodów tego święta odbywają się wróżby na przyszłość najczęściej jest to lanie wosku na zimną wodę, często przez klucz. Ta wróżba przeznaczona jest dla wszystkich uczestników zabawy andrzejkowej. Inna znana powszechnie wróżba, związana z \"andrzejkami\", przeznaczona jest tylko dla niezamężnych panien na wydaniu. Uczestniczki zabawy ustawiają swoje buty gęsiego jeden za drugim, przy czym ostatni trzewik przestawiany jest potem na początek kolejki, która zmierza do progu drzwi wejściowych. Wierzy się, że ta panna, której bucik pierwszy przekroczy próg izby pierwsza też wyjdzie za mąż. Źródło: wikipedia.

WITAJ BIESIADO Kochane biesiadniczki____________biegne do WAS i oczywiscie przylaczam sie do WASZEJ zabawy,,,,, WIAZKU i GRABKU______ciesze sie,ze pamietacie o tym Przysłowia Andrzejkowe______________pozwolcie ,ze przytocze,,, W dzień świętegho Andrzeja Pannom z wróżby nadzieja Dobrej zabawy:D Pozdrawiam bardzo serdecznie

Gdy miękko na Jędrzeja,to nie dobra nadzieja.

Noc Andrzeja Świętego, przywiedzie narzeczonego.

Nalejcie wosku na wodę ujrzycie swoją przygodę. Słychałam od swej macierze, że która mówi pacierze, w wigiliją Jędrzeja Świętego ujrzy oblubieńca swego. Marcin Bielski Andrzejki - magia wróżb Według dawnych wierzeń ta noc miała moc magiczną, uchylającą wrota do nieznanej przyszłości. Nie ma pewności, dlaczego tę właśnie noc uznano za najlepszą dla wróżb matrymonialnych, może wpływ na to miała pora roku? Może dlatego, że jesienią rozpoczynała się na wsi pora kojarzenia małżeństw, a młodzi niepewni swojej przyszłości radzi byli ją poznać? Może dni wolne od prac polowych, długie jesienne i zimowe wieczory sprzyjały rozważaniom, opowieściom i wróżbom, na które w innych porach roku czasu nie było, a świst nocnego wiatru wyzwalał lęki w których poczesne miejsce zajmowały siły nadprzyrodzone? Niewykluczone, że mogło tak być. Wszak w tym samym okresie, bo w nocy z 24 na 25 listopada przypadał zapomniany w XX wieku zwyczaj Katarzynek, kiedy wróżyli sobie kawalerowie, podczas gdy Andrzejki pierwotnie należały do panien. Także w noc św. Marcina, z 10 na 11 listopada, pytano los o przyszłość. Wspólnie zerwane tej nocy przez narzeczonych gałązki z drzew owocowych i osobno wstawione przez nich do wody, zakwitnąć miały do Bożego Narodzenia i dobrze wróżyć przyszłemu związkowi. Dzień świetego Andrzeja przypada na przełom pór roku (jesieni i zimy) i roku liturgicznego. Jest to więc także ostatnia chwila przed adwentem. (\"Święty Jędrzej adwent przytwierdzi\") W wierzeniach ludowych w okresie przedadwentowym najczęściej pojawiały się istoty pozaziemskie, wróżby miały moc najwiekszą, a sprzyjać i pomagać im miały błąkające się po ziemi duchy. Wielce prawdopodobnym się wydaje, że kolebką tych wierzeń jest starożytna Grecja. Grecy wierzyli, iż dusza ludzka po śmierci człowieka zyskując dar jasnowidzenia, mocą tą wpływać może na świat rzeczywisty, zsyłając prorocze sny. Animizm i kult zmarłych w Grecji były składnikiem religii i do pomocy dusz Grecy uciekali się gdy chcieli uchylić rąbka tajemnicy przyszłości. Na greckie pochodzenie wskazywać też może etymologia imienia patrona zwyczaju, Andrzej po grecku to Andress (andros-mężczyzna, aner-mąż) Według innej hipotezy kult św. Andrzeja wywodzi się z wierzeń celtyckich i starogermańskich, związanych z postacią Frey (Frei, Freyrze), boga płodności i urodzaju, światła słonecznego i deszczu. Frey, syn Njorda władał też wiatrami i oceanem. Świety Andrzej z Betsaidy patronuje podobnym dziedzinom życia, jest między innymi orędownikiem zakochanych w sprawach matrymonialnych, opiekunem małżeństw i rybaków. Niezależnie jednak od tego, jak głęboko sięgają korzenie andrzejkowej tradycji, przetrwała do dziś w kulturze europejskiej. W Europie Środkowej i Zachodniej znany od XII wieku, do Polski zwyczaj przywędrował w wieku XVI, a pierwsza polska wzmianka literacka o nim pojawiła się w 1557r za sprawą Marcina Bielskiego, autora \"Komedyji Justyna i Konstancyjej\" Andrzejkowy zwyczaj znany był między innymi w Szkocji, której od ponad tysiąca lat patronuje święty Andrzej i którego krzyż znajduje się na narodowej fladze (Flaga Saltire) tego kraju. Podobnie jak w Polsce i tam wigilia św.Andrzeja była wieczorem wróżb. W Niemczech również wróżono w andrzejkową noc, a w dzień św.Andrzeja wychodzili na ulice pierwsi kolędnicy. Dziś zarówno dziewczęta jak i chłopcy, dzieci i dorośli bawią się żartobliwymi wróżbami, najczęściej wspólnie, na organizowanych zabawach i imprezach lub kameralnych, domowych spotkaniach.