Ludzie portafią sprawić, ze nie chce się żyć...

Kiedy chodziłąm do szkoły podstawowej to byłam pośmiewiskiem całej szkoły. Ludzie drwili z mojego wyglądu. Wielkich okularów, pryszczów, grubej tuszy. To było przykre bo czułam się gorsza od innych. Zachowywali sie jakbym nie miała uczuć, a mnie tak bardzo bolało to co o mnie mówili. Wpędziłam się poprzez to w depresje, miałam poczucie niskiej wartości i byłam zakompleksiona. Nie chciało mi się żyć!Szkolne gwiazdy zgotowały mi piekło.Czasami chciałam być na miejscu tej pięknej dziewczyny która była królowa szkoły a ja przy niej nikim. Wkońcu, gdy poszłam do liceum jakoś tak wyszło, że zapisałam się na basen i czesto biegałam dzieki czemu moja waga bardzo spadła. Zapusciłam włosy, sprawiłam sobie szkła kontaktowe. Po koniec liceum stałam się kimś kim zawsze chciałam być. Piekną dziewczyną. Nie poszłam na studniówke bo nie miałam z kim, nadal nie potrafiam ufac ludziom:( Na studiach poznałam chłopaka, nie potrafiłam zrozumieć co on odemnie chce. Czułam się wciąż brzydka, pomimo tego, że nikt się ze mnie nie smiał i często prawiono mi komplementy. Zaufałam mu jednak i zakochałam się w Nim. Dzisiaj mam 25 , skończone studia, cudownego narzeczonego i plany na przyszłość! Szkolne gwiazdy albo ledwo co osiągneły poziom średniej szkoły, albo sa po podstawówce. Niektóre już po rozwodach, mają dzieci i góre zmartwień, niektóre przytyły a inne są klientami AA. Nie mam do niech jednak pretensji, szkoda mi ich ale w pewnym sensie im dziękuje i jestem wdzięczna, że umocnili mój charakter i dali siłe do walki! Ludzie nie dajcie sobie wmówic, że jesteście nikim, że jesteście odrażający, ochydni bo to nie prawda! Sęk w tym, ze wy się zmienicie kiedyśa paskundy charakter i osobowość zostaną na zawsze!:) Dzisiaj z nikim bym się nie zamieniła! Jestem cudowna osobą, piękną kobietą i mam wspaniałe zycie!!!