dowiedzialam sie o czyms strasznym.....

moja mama zostawiala mnie sama w domu na pol dnia kiedy chodzila do pracy,mialam wtedy 2 lata, tak sobie mysle, byc moze plakalam,potrzebowalam kogos kto otarlby mi lzy, przytulil, a ja malenki szkrabik bylam sama kocham moja mame,jest moja najlepsza przyjaciolka, ale po tym co sie dowiedzialam czuje do niej zal:( co wy myslicie? nie chce z nikim moim bliskim o tym rozmawiac,wiec wy forumowicze spojrzcie obiektywnie na moj problem i napiszcie cos co o tym myslicie moze ktoras z waszych wypowiedzi zmniejszy moje dziwaczne smopoczucie dodam ze wydaje mi sie ze przez to jestem taka nerwowa i bojazliwa:O

wydaje mi sie ze slusznie masz zal brak wyobrazni czy teraz twoja mama czuje ze robila glupio?

do dziś mam blizny na twarzy gdy szczur pod nieobecnosc mojej mamy mi twarz nadgryzał

moze poprostu nie miala innego wyjscie ot co :p

pogadaj o tym z mama, wytlumaczcie sobie wszystko i zamknijcie ten rozdzial na zawsze. bo inaczej zawsze bedziesz sie ogladac w stecz i nie da ci to spokoju, a to boli przeciez.. powodzenia :)

no tak, to bardzo nieodpowiedzialne ze strony Twojej mamy, ale spojrzyj na to z innej strony. To bylo dawno, moze Twoja mama naprawde miala wazne powody zeby zostawic Cie sama? Moze nie maiala Cie z kim zostawic? Zyj tym co jest dzis miedzy wami bo nie warto wspominac starych bledow, ich sie juz naprawic nie da

nie masz wiekszych probleow? szkoda

tak, ona sama mi to powiedziala, teraz, kiedy mam swojego synka,nigdy bym nie umiala zostawic go samego :O przyznala sie ze nigdy wiecej by tego nie zrobila, ze nie miala innego wyjscia, stracilaby przez to prace, a taty wyplata nie straczalaby na wszystko mimo tego czuje ze to wlasnie wplynelo na moje emocje i nerwy w przyszlosci:O :(

nie ma to jak zwalac na rodzicow ciezar swojego nieudanego zycia.... miec pretensje o to co sie stalo jak mialas 2 latka.... do psychologa idz dziewczyno, jestes nienormalna

nie ma to jak zwalac na rodzicow ciezar swojego nieudanego zycia.... miec pretensje o to co sie stalo jak mialas 2 latka.... do psychologa idz dziewczyno, jestes nienormalna a ty jesteś nikim:p

nie wyobrazam sobie sytuacji zeby mozna bylo zostawic 2 letnie dziecko samo w domu nawet na 15 minut a co dopiero pol dnia !!! i jak twoja mama mogla pracowac wiedzac ze ty jestes sama w domu? to cud ze nic ci sie nie stalo

Skoro sama o tym nie pamietalas i nie masz zadnej traumy, to po co o tym teraz myslisz?

nawet kiedy nie mogla zostawic pracy, babcie mogla przywiezc, dziadka, kuzyna, wojka, obojetnie kogo, ale nie sama mala dziewczynke przeciez to na psychike dziecka siada, takie dziecko ma leki, obawy, placze, chce towarzystwa, nie chce czuc sie sama, to nie jest dorosly czlowiek, i w tym wlasnie wieku buduje sie jej poczucie bezpieczenstwa, rozwijaja sie emocje, nerwy, mimo tego ze nie mogla czuje zal, okropny szkoda mi tych malenstw ktore musza to samo przezywac, mowie to bo mam dzidzie i nigdy , przenigdy nie umialabym go zostawic samego

przedszkola?

na swoje zycie nie moge narzekac ,ale na swoje nerwy i to ze boje sie strasznie sama byc, obojetnie gdzie- to ciazy, ale nie az tak zeby isc z tym do psychologa dziekuje za tak niemila opinie, uwazam ze jestem normalna chcialam z wami o tym pogadac , nie oczekuje bluzgan i oceniania mnie jako zlej osoby ah......

bo mieszkalismy daleko od przedszkola, nie bylo mozliwosci dojazdu

nie.powiem.kim.jestem = xwoman i co ulzylo Ci :D ja przynajmniej takimi bzdetami sie nie musze przejmowac bo mam bardzo udane zycie, i powiem Ci ze bardzo mi przykro z powodu Twojej mamy, bo pewnie jej to pewnego dnia wygarniesz... myslisz ze jej bylo latwo? Myslisz ze nie przeplakala tych decyzji? A z ciebie jest wredna pinda ktora chce swoje problemy emocjonalne wytlumaczyc tym ze przez kilka godzin nie bylo twojej mamy przy tobie...

o jezu nie pierdol juz dziewczyno tylko zajmij sie czyms pozytecznym :o nie widzisz, ze jestes zalosna?

twoja reakcja jest ZUPELNIE NORMALNA mozesz sie pocieszac jedynie tym, ze w przypadku twjej mamy jej wina jest ewidentna, ze ma poczucie winy relacja matki z dzieckiem jest bardzo trudna i zlozona. wiele matek kaleczy dzieci na cale zycie swoim postepowaniem, manipulacjami i nigdy to nie zostanie przedyskutowane, trudno rozwiklac manipulacje matek bo dzieci maja poczucie winy w tym sensie twoja sytuacja nie jest taka zla. bo jest oczywista

dzieki zakamuflowana pomarancza a o co ci chodzi z tym ........nie.powiem.kim.jestem = xwoman niech wam bedzie zakoncze rozmowe dzieki wszystki milym osoba za odpowiedzi:)

ldzie tak jak autorka mysli normalna matka. ona mysli jak matka nie jako corka wiec nie wmawiajcie jej samolubstwa. to jest niedopuszczalne co jej matka zrobila. dzis poszlaby za to do wiezienia. czego od niej cchecie?

lilio masz racje, sa ludzie w gorszych sytuacjach,ludzie, dzieci ciekawe to co napisalac,rzeczywiscie moja sytuacja jest oczywista czy ty bylas taka mama, czy tez przezylas cos podobnego?

to jakas bzdura. Nie wierze, ze dziecko dwuletnie ktokolwiek zostawiłby na pol dnia całymi miesiącami. Chyba, ze jakis mega totalny margines społeczny.

owszem to ze zostawala bez opieki jest karygodne ale to ze uwaza ze to ze ma problemy wlasnie przez to jest po prostu smieszne : "dodam ze wydaje mi sie ze przez to jestem taka nerwowa i bojazliwa" "mimo tego czuje ze to wlasnie wplynelo na moje emocje i nerwy w przyszlosci" jak mozna o swoje problemy psychiczne obwiniac matke....

zakamuflowana pomaranczo oczywiscie ze cos takiego moze powodowac trwaly uraz chyba to oczywiste ale inna sprawa jest to, ze kiedys trzeba odciac pepowine i zyc bez zalu i usprawiedliwien. autorko. pogodz sie, ze twoja matka byla bezmyslna. ta osoba zachowywala sie glupio a ze byla i jest twoja mama to zachowala sie tak narazajac ciebie.

To oczywiste że zazwyczaj relacje matka- dziecko wpływają na późniejsze problemy psychologiczne u dziecka. Raczej sam powinieneś wybrać się do psychologa, bo nie masz o tych sprawach zielonego pojęcia :p ale najpierw radzę ci iść do twojej mamusi, żeby ci wlała za to chamstwo, które tu prezentujesz. Poza tym nieźle mnie rozbawiłaś tym, że myślisz, że ja i autorka wątku to jedna osoba. Jesteś po prostu żałosna i własne wady przypisujesz innym :p

oczywiscie ze moze, ale glownie jak dziecko jest juz troche starsze, zreszta watpie zeby nie byla kochana bo o tym nie wspomina, wiec mysle ze to bardzo maly epizod z jej zycia. Tyle bylo innych czynnikow pozniej ksztaltujacych jej charakter ze dla mnie jest po prostu smieszne rozpatrywanie teraz czy jej problemy mogly sie wziac z tamtego okresu niemowlectwa... Jestescie matkami wiec powinnyscie zrozumiec ze matki nie za Bogiem, nie sa w stanie przewidziec co jest najlepsze dla nas, i po prostu dzialaja tak jak im odpowiada intuicja... nie powinnas winic swojej mamy za to co teraz siedzi w twojej glowie

a gdzie dokladnie Cie zostawiala? mialas do dyspozycji caly dom/mieszkanie ? czy np bylas w jakims lozeczku przez pol dnia?

Autorko Nie jestes sama !Rodzice mojego męża też zostawiali go samego w domu,gdy miał 3 lata-to było ponad 30 lat temu.Nie mieli innego wyjścia(tak teraz to tłumaczą),bo pracowali,mieli dobra pracę i tak musialo byc.Zostawiali go z kanapkami na stole i musiał sam o siebie zadbać(byli niby sąsiedzi ,którzy mieli zaglądac do niego,ale wiadomo jak to sie odbywalo).Dla mnie to nie do pomyslenia,ale tak bylo.Mój mąż do tej pory to im wypomina,ale mam wrażenie,że nic sobie z tego nie robili i nie robią.

A mnie mama zostawiala sama prawie caly dzien i co :O Bylam mala to mozna powiedziec ze jej nie mialam- dla niej liczyla sie tylko praca... i nadal tak jest. Oczywiscie zajmowala sie mna babcie ale mamy nie mialam!! Glupia suka :O