Wygląd hamulcem miłości...? Poprzedni wątek zenterowałam zanim skończyłam...

Piszę, żeby się podzielić pewną historią. Mam przyjaciela - świetny chłopak, inteligentny, oczytany, niesamowicie zabawny, po prostu fajny i do tej pory myśląłam, że też dojrzały i z jakim takim wnętrzem. Ale teraz dochodzę do wniosku, że w wieku 20 lat wszyscy faceci to jeszcze pustaki. Otóz ten mój przyjaciel jst na pierwszym roku studiów. Na uczelni poznał pewną dziewczynę, jakąs koleżankę kolegi, zresztą studiują to samo, tylko w innych grupach. Dziewczyna podobno cudowna - mądra, inteligentna, błyskotliwa, urocza, wszyscy ją lubią, do tego dzieli zainteresowania mojego przyjaciela - czytają te same ksiązki, nawet na tych samych koncertach sie kilka razy spotkali, bez umawiania :). No i on sie zakochał w tej dziewczynie. Chodził dłuższy czas jak struty, zamyślał się - wiecie, jak to jest. W koncu go przyparłam do muru i kazałam gadać. No i opowiedział mi o niej, powiedział, że chyba się w niej zakochał, ale (i tu czekajcie, bo będzie smiesznie) nie może z nią być, bo jest gruba, brzydka i nie pasuje do jego znajomych!! No w cykę jeża. Ja myślałam, że jak się ktoś w kims zakochuje, to ta druga osoba jest dla niego najważniejsza i najpiękniejsza na świecie...No i mówię mu, że w takim razie to nie miłośc, na co on mi mówi, jaka to ona jest cudowna, jak mu imponuje milionem rzeczy, ale on nie potrafi zaakceptować tego, jak ona wygląda i nie mógłby z nią być... Trochę pocierpiał, a ostatnio zaczął prowadzać się z jakąś pustą laleczką. No ale powiedzcie mi, czy to jest jakiś pieprzony surrealistyczny sen czy on faktycznie jest tak beznadziejny, żeby się powstrzymywac od miłości, a w każdym razie jej realizacji, bo ona, Ta Jedyna, jest za brzydka i za gruba??

To jakaś paranoja

No paranoja... Ja go zawsze traktowałam trochę jak młodszego brat, ale nie był jakimś niedojrzałym powierzchownym chłoptasiem...Zawiodłam się na nim. Zresztą widziałam też tą dziewczynę - pulchna faktycznie jest, może nie powala urodą, ale nie jest brzydka z twarzy, za to proporcjonalnie zbudowana, ma piękne włosy, fajnie się maluje... No po usłyszeniu jego historii myślałam, że to jakiś totalny pasztet w wyciągniętym swetrze i z tłustymi włosami. A nie - fajna, seksowna babka, do tego faktycznie ma poukłądane w głowie (zasięgnęłam informacji - ona jest koleżanką z grupy naszych wspólnych, znaczy moich i jego znajomych). I prędko mu ją ktoś mądrzejszy i sensowniejszy sprzątnie sprzed nosa... Czy te parę kilogramów więcej to aż taka bariera? Czy dla facetów jest aż tak wazne to, co koledzy powiedzą o jego dziewczynie?? Muszę się bliżej przyjrzeć mojemu chłopakowi. Ja tam jestem chuda, ale nie rzucam na kolana urodą. Może jest ze mną z desperacji, a tak naprawdę wstyd mu przed znajomymi...??

interesujący, zabawny ale 6 cm niższy byłby ok?

niestety taka jest rzeczywistość. ale nie oszukujmy się - wygląd jest ważny, nawet bardzo. moja koleżanka spotyka się z chłopakiem, który jest niższy od niej. świetnie się ze sobą bawią i rozumieją ale powiedziała, że nigdy z nim nie wyjdzie do ludzi i ja jej się nie dziwię.

ha, i wszystko na temat

taki cudny i wspaniały a pół życia spędza na kafe na babskim forum :O buhahahahahha

wyrywa na miesiąc?

na pewno wyrywać to może chwasty na ogródku jak są głupie to dadzą się wyrwać takiemu przegrańcowi z babskiego forum

rozumiem, że brak odpowiedzi znaczy, że autorka nie związałaby się z niższym facetem?? więc po co był ten tema. dulszczyzna

Jacek1982 przegrańcu miałaś napisać 0 popsułaś

ech

a ja go rozumiem Sama również poznalam kiedyś wspaniałego faceta, dobrego, czułego, ale tak szkaradnego że nie mogłam na niego patrzeć. Zerwałam tę znajomość. Nie ma związku bez pożądania, samo lubienie i wspolne hobby to za mało. Ktoś taki moze byc co najwyzej przyjacielem.

Jacek, może i masz wzięcie na kafe (choć mało bywam, to nie wiem ;)), ale umiejętnośc logicznego myślenia Ci szwankuje. Ta dziewczyna nie wie nic o uczuciach mojego kumpla, bo on jej ani nikomu poza mną tego nie powiedział (no chyba, że jeszcze swojemu przyjacielowi, ale nie wiem, czy faceci tak ze sobą gadają - to by brzmiało dziwnie...). Traktuje ją jak koleżankę i to taką daleką, żeby się przypadkiem nie zorientowała :).. W sumie to nawet nie wiadomo, czy gdyby on jej chciał, to byliby razem. Hmmm, jakoś tak to założyliśmy, a teraz zaczęłam się zastanawiać...Może on za wysoko ocenił swoje szanse...?? Ale zrezygnował choćby z próby tylko dlatego, że ona nie jest atrakcyjna. Kichówa, nie?

sdgfdsgf - no ja też tak w sumie myślę, to znaczy, że miłośc to połączenie pożądania i przyjaźni i że raczej najpierw jest pożadanie, a potem przyjaźń.. Ale w takim razie dlaczego on twierdzi, że się w niej zakochał?? Nie potrafi się zorientować w swoich uczuciach?? To, że co - lubi ją, ona mu imponuje i ciągle o niej myśli, ale brzydzi go wizualnie?? To mnie szokuje, nie sam fakt, że nie chce jej poderwać, bo jest brzydka...

No, calkiem mozliwe... ja też wtedy sądziłam że jestem w tamtym zakochana. Strasznie walczyłam sama ze sobą - podobał mi się jego charakter, a odpychał wygląd. Uwazalam że jestem okropną osobą, małostkową. A najgorsze u mnie jest to, że nie przerwałam tego w porę i kiedys mu powiedzialam że go kocham. :O Sama nie wiem... może akurat wtedy, w tamtej sekundzie to czułam? A może chcialam przekonać siebie? W kazdym razie ta znajomość była koszmarna. Wracałam z randek do domu i płakałam. On był naprawdę bardzo brzydki, wręcz odrażający.

Żeby był związek musi być seks. Seks to kwestia ciała, ergo: ciało brzydkie = nie ma seksu = nie ma związku. qrwa, jak ja nie trawię słowa związek :o