czy w wieku 22 lat mozna calkowicie zmienic tory swojego zycia?

nie lubie tego co robie... to nie bylo to, to byl zly wybor. z reszta to byl przypadkowy wybor. to nie jest moja pasja, nie chce tego robic do konca zycia. jestem po 3cim roku studiow, jeszcze 2 zostaly, ale juz pracuje w branzy, a kierunek ktory koncze okazal sie nie dla mnie. tzn radze sobie na nim, ale to nie jest moja pasja, nie wyobrazam sobie reszty zycia spedzic na robieniu wlasnie tego... czuje sie, jakbym miala zrujnowane cale zycie... jestem juz za stara zeby zaczynac wszystko od nowa, jestem za stara zeby osiagnac cos w innych dziedzinach zycia... jak mam to zniesc? :( chcialabym robic zupelnie cos innego, ale czy to mozliwe zeby teraz nagle poswiecic sie innej dziedzinie i wszystko rzucic, zmarnowac tyle lat poswieconych temu, co sie okazalo fiaskiem?

trzeba mieć tylko dużo samozaparcia i być pewnym że tym razem to właśnie TO, bo jeśli nadal nie masz pewności co chciałabyś w życiu to może się nie udać...

oj ja mam prawie 26l i zmieniam ...ooj wrocic do 22 l:)marzenie...kolo 30moze byc trudniej...

zreszta bledne jest przekonanie w naszym karaju, ze czlowiek po szkole sr winien decydowac o dalszym swoim zycie po przez jeden wybor...studia...jest sie mlodym, pelnymre pasji...ktoz czasem okazuja sie zlemy wyborami,...nie wiem jak ubrac to w slowa... a moze spr pociagnac 2 kirunki....sa licencjaty...3l...zawsze to lepsze niz przerywanie st...

ja kocze ekonomie i wiem ze to nie to mam tyle lat co ty..

ja mam 25 lat skonczylam licencjat z ekonomii dost sie przez przypadek i dzieki temu udalo mi sie wyjechac z kraju nauczylam sie jezyka i teraz zaczynam drugie studia ....w swojej wymarzonej dziedzinie w zyciu nie ma przypadkow...wszystko sie dzieje w jakims celu musisz wiedziec czego chcesz i dazyc za tym powodzenia:)

wlasnie, mam pewnosc co do tego, ze to co teraz robie, to na pewno nie jest to, ze jesli przy tym pozostane, zmarnuj sobie reszte zycia. ale nie wiem co mialabym robic zamiast tego... chcialabym byc wolna.. pisac wiersze, grac na skrzypcach elektrycznych, zajmowac sie sztuka, moze promowaniem mlodych talentow.... naprawde nie wiem, co konkretnego moglabym robic. chcialabym chodzic do akademii sztuk pieknych albo skzoly aktorskiej... cos zwiazanego ze sztuka, cos pieknego... tylko jak to mam zrobic? rzucuc obecne studia? czy zaczac uczeszczac na drugi kierunek? bedzie za ciezko, nie dam rady na dwoch kierunkach... i gdzie ja mam pracowac w takim razie, jesli nie we wlasnej branzy?... to wszystko wydaje sie takie bezsensu..

kierunek techniczny na politechnice, bede po tym inz mgr, ale to totalnie nie jest to, co bym chciala robic... chcialabym poswiecic sie czemus pieknemu, czemus, co ma dusze, tworzeniu, a nie obliczeniom matematycznym, itd...

skoncze te studia szkoda je teraz rzucac i idz na jakas podyplomowke ktora ci bedzie odpowiadac, ja skonczylam licencjata politologii a otym ze jestem na ploitologii dowiedzialam sie w dniu inaugyracji bo uczelnia wyslala stare informatory do szkol, coz stalo sie skonczylam tetraz robie mgr zupelnie w innym kierunku ale wiem ze podyplomowke bede robic jeszcze w innym chce miec kilka kierunkow roznych sonczonych, wieksza pozniej mozliwosc wyboru pracy

i przepraszam za bledy:) szybko pisze;)

a praca? gdzie mam pracowac do tej pory?

da się, nawet później. Mój kumpel, dla którego informatyka jest czymś bardzo ciekawym i zajmującym, po skończeniu studiów na polibudzie poszedł na psychologię i też jest mu dobrze. Ciężko trochę chłopak ma bo praca + studia zaoczne to jednak nie tak łatwo :)

da sie w kazdym wieku zmienic tor. tylko trzeba sie zaprzec i miec duzo sil na zmiany, ktore nigdy nie sa latwe(chyba ze zmieniamy zel pod prysznic) ;)

a gdybym chciala zaczac grac na skrzypcach w jakims zespole grajacym folk metal? czy trudno by bylo? nie wiadomo,jak poszloby mi uczenie sie gry na skrzypcach, skrzypce sa poza tym drogie, a i nie wiadomo czy znalazlaym jakis zespol... :/

Wszystko jest możliwe :) głowa do góry :) nie jest powiedziane, że musisz pracować na stanowisku zgodnym z wykształceniem :) w dzisiejszych czasach zresztą kawałek papieru to nic. Ja mam 24 lata, zrobiłam licencjata na kierunku, który inni uważają za nudny albo dziwny, a ja nie żałuje że je skończyłam :) Teraz uzupełniam mgr na innym kierunku bardziej przydatnym dla mnie w związku z pracą. A podyplomówkę planuje jeszcze inną :) Warto szukać czegoś co naprawdę będzie Cię interesowało, a najlepiej żeby jednocześnie pozwoliło na utrzymanie. Na Twoim miejscu skończyłabym te studia, próbowała dostać się na 2 kierunek- zawsze warto próbować, tyle ludzi tak studiuje i radzi sobie, a jak nie to zrobisz podyplomówkę. Jesteś młoda, całe życie przed Tobą :) Nigdy nie jest za późno na zmiany.

z tego co widzę że z góry jesteś na nie, ze wszystkim, i widzisz masę problemów, już próbujesz zakładać że sie nie nauczysz, ze Ci na skrzypce nie starczy itd.

chcialabym, ale sie boje, staram sie dostrzec wszystkie realne przeciwnosci, stad ten pesymizm, nie chce aby nagle sie okazalo, ze wymyslilam sobie cos nierealnego... i boje sie, ze nie starczy mi zapalu (w przeszlosci czesto mialam slomiany zapal)...

więc skończ studia, które zaczęłaś, a później zdecydujesz czy masz nadal zapał by realizować swe obecne marzenia. może do tej pory zacznij na jakieś kółka chodzić, pewnie w takiej artystycznej dziedzinie organizowanych jest wiele takich spotkań

tez macie problemy ja mam 33 lata i wogole nie pracueje w zawodzie nauczyciela bez sensu sie zamartiwac