Czy sądziewczyny, które uwielbiają być same?

Witam Was Już od dawna czytam to forum. Dochodzę do wniosku, że chyba coś ze mną nie tak. Nie odczuwam potrzeby posiadania przyjaciół, faceta nawet nie chce mieć, jak jakiś wypad za miasto - wolę sama itd. Meza nie chce, dzieci nie chce. Jak czytam wasze posty dochodzę do wniosku, że ze mna cos nie tak.

Kiedyś Ci to minie. Człowiek jest \"zwierzątkiem stadnym\". :D Fajnie jest być samemu, ale z kimś jest jeszcze milej, pod warunkiem, że się tego kogoś lubi.

ja tez tak mam

taka jedna - a czy nie masz dziekiej satysfakcji, ze pojechalaś gdzieś sama i dalaś rade? , ze przeżyłas sztorm na samotnej żaglówce, ze jesteś niezależna, ze nie zna Cie nikt? ja tak mam - to sie leczy :(

miałam dokładnie tak jak Ty do czasu.....

bo widać nie wszyscy pasują de schematu zawsze będzie jakiś błąd :P wyjątek od reguły :D

ja też tak mam, i nie uważam że nadaję się do leczenia...

Lubie byc sama czesto i zajmowac sie aktualnymi sprawami. Zostalo mi to po wyjezdzie do szkoly na zupełnej wsi, zabitej dechami, gdzie do sklepu trzeba bylo jechac stopem. Nie bylo NIC, tylko lasy, pola i czasami ludzie z okolicznych domków.Aha i biblioteka 3 km dalej :) Pobyt w tym miejscu utwierdzil we mnie poczucie "samotonosci", wczesniej non stop spotykalam sie ze znajomymi, az musialam sobie grafik ustalac w kalendarzu na caly tydzien :P

A jak sobie radzisz z popedem?

czasami dałabym wszystko za jeden dzień taki zupełnie dla siebie- kawa do łóżka, dobra ksiązka, ulubione gazety, pewnie około 12-stej dzwoniłabym do nieslubnego co tam u niego i potomki, pewnie wściekałabym się, że np. nie pojechałam z nimi do parku, zwyczajnie nie mogąc sobie znaleźć miejsca w pustym domu:D