czy kobieta po 50 -tce to tylko babcia od wnuczków?

glen, a nie masz ochoty na szparką 50tkę

byc ciekawy temat ale jak widac juz zjawiaja sie wariaci, przykre to!

ZŁOŻE PROTEST DO SZEFOSTWA

Być dobrą babcią Dobrze wiesz, jak być mamą, ale jak być babcią – na początku nie masz pojęcia. To zupełnie nowa rola, która spada na dojrzałą kobietę. Musisz się do niej przygotować, by jak najlepiej pogodzić oczekiwania samego dziecka, jego rodziców i twoje. A jeśli już od dawna masz wnuczęta, sprawdź, co możesz zrobić, by stać się jeszcze lepszą babcią. Przyjmij tę rolę! Jeśli właśnie zostałaś babcią, to nie próbuj udawać, że nic się nie zmieniło w twoim życiu. Czy tego chcesz, czy nie, przyjście na świat wnuka zmienia cały układ stosunków w rodzinie. Moja znajoma na pytanie, czy płakała kiedyś ze szczęścia, odpowiedziała: „Raz w życiu, gdy urodził mi się pierwszy wnuk”. „A nie pierwsze własne dziecko?” – zdziwiłam się. Otóż okazuje się, że wnuki wyzwalają w nas wielkie emocje: miłość, radość, tkliwość, opiekuńczość – słowem szczęście. Gotowe jesteśmy zrobić wszystko, żeby były zdrowe, wesołe i dobrze się rozwijały. Mimo tych pozytywnych uczuć i jak najlepszych chęci nie zawsze potrafimy być dobrą babcią. Z doświadczeń wielu rodzin wynika, że niekiedy trudno o harmonię i porozumienie między babcią, rodzicami dziecka i nim samym. Oczekiwania i potrzeby tych trzech stron nieco się różnią. Pogodzić je wcale nie jest łatwo. Żeby jak najlepiej wypełnić rolę babci, poznaj kilka zasad i postaraj się ich przestrzegać. 1. Wspieraj rodziców Bądź lojalna wobec rodziców dziecka i pod żadnym pozorem nie kwestionuj ich linii wychowawczej. Nie jest to zawsze łatwe. Większość dziadków pamięta, jak wychowywało własne dzieci i chce tak samo postępować wobec wnuków. Tymczasem w metodach opieki i wychowywania dzieci przez te lata wiele się zmieniło i trzeba to zaakceptować. Musisz zrobić wszystko, by rodzice mieli całkowitą pewność, że to oni kierują opieką nad dzieckiem, ty tylko wspierasz ich wysiłki. Nie narzucaj im swoich rozwiązań, nawet jeśli uważasz je za najlepsze. 2. Zachowaj spokój Zajmowanie się długo wyczekiwanym, maleńkim wnukiem sprawia ci wielką przyjemność. Z drugiej jednak strony jesteś spięta, boisz się o jego bezpieczeństwo. Gdy twoje własne dzieci były maleńkie, nie miałaś tych obaw, byłaś pewna siebie i podejmowałaś odważne decyzje. To zupełnie naturalne, wszystkie babcie też to przeżywają – po prostu – im człowiek jest starszy, tym staje się bardziej ostrożny. 3. Postaw na rozwój Pamiętaj, że dzieci szybko się rozwijają i będą cię pytać o najróżniejsze sprawy. Najlepiej, gdybyś mogła odpowiedzieć na wszystkie pytania. A więc odświeżaj i pogłębiaj swoje wiadomości i nie stroń od nowinek z różnych dziedzin życia. Staraj się wytłumaczyć wnukowi wszystko, czego jest ciekawy – nigdy nie mów: daj mi święty spokój. Przeciwnie – wysłuchaj go, prowokuj do rozmowy, do tego, aby mówił o swych radościach, zainteresowaniach, ale też niepokojach i obawach. Bardzo często to ty, jako jedyna w rodzinie masz czas, aby uważnie wysłuchać wnuka. Niejednokrotnie się przekonasz, że nie zawsze jest rzeczą prostą nadążać za jego zainteresowaniami. Jeśli czegoś nie będziesz wiedziała, a wnuk będzie w tym temacie świetnie zorientowany, nie wstydź się. Jeśli go poprosisz o wyjaśnienia, będzie dumny! 4. Dbaj o atrakcje A o to jest najłatwiej podczas wakacji. Jeżeli część swojego urlopu zdecydowałaś się spędzić z dzieckiem na twojej działce czy w innym miejscu poza miastem, to opracuj – najlepiej wraz z dziadkiem – plan pobytu wnuka. Okres ten można świetnie wykorzystać na wytworzenie bliższych więzi wnuka z dziadkiem, a także nauczenie dziecka czegoś nowego, np. jazdy na rowerze, pływania, gry w szachy, rozpoznawania grzybów, ptaków, drzew. 5. Szanuj swój czas Nie pozwól zepchnąć na ciebie całego ciężaru opieki i wychowania wnuka. Po pierwsze dlatego, że maleńkie dziecko musi mieć jak największy kontakt z rodzicami. Wtedy będzie się prawidłowo rozwijać. Po drugie masz prawo do dysponowania swoim czasem. Po trzecie pamiętaj, że babcia, która ogranicza całą swoją aktywność życiową do pomocy dzieciom i wnukom, zwykle przegrywa. Istnieje niebezpieczeńswo, że rodzina skwapliwie skorzysta z pomocy babci, a gdy nadejdzie chwila, kiedy przestanie być im niezbędna, odsunie ją na boczny tor. 6. Bądź pogodna Dzieci źle znoszą ciągłe narzekania na zdrowie. Nie karm więc ich opowieściami o chorobach własnych i znajomych, nie przeciążaj nimi psychiki małego dziecka. Pesymizm babci może rozwinąć w dziecku lękliwość, źle wpłynąć na charakter. Nie znaczy to, że w dzieciach nie należy kształtować wrażliwości, ale trzeba zachować umiar w dawkowaniu wiadomości o smutniejszej stronie życia. 7. Dbaj o autorytet Bądź dla dziecka atrakcyjnym partnerem do rozmów, spacerów, wypraw do kina. Jednak uważaj, aby nie przesadzić i zamiast partnerem nie stać się kumplem czy koleżanką. Pewien dystans między babcią a dzieckiem powinien być zachowany. Nie musisz grać z wnuczką w klasy czy wdrapywać się z wnukiem na drzewo. Jesteś tą osobą, która pokazuje oraz objaśnia świat wnuczętom, a jednocześnie je kocha, co w sumie daje dziecku poczucie bezpieczeństwa. 8. Bądź cierpliwa Przychodząc do dziecka, zostaw za drzwiami zły nastrój, problemy i zmartwienia. Pochylając się nad maleństwem z uśmiechniętą twarzą, wprowadzisz je w dobry nastrój i zwiększysz jego poczucie bezpieczeństwa. Staraj się również być wyrozumiała w stosunku do zmęczenia, błędów, a nawet złych humorów rodziców dziecka, szczególnie w okresie niemowlęcym.

niekoniecznie- jeszcze takie osoby pracują....lub nie maja wnukow!

przeciez na kafeterii jest troche Pan, ktore sa juz babciami.

i mozna dalej porozmawac? :D

http://www.bf-2142.pl/stare.php