Jak pozbyłyście się głęokiego urazu do facetów?

Oczywiście pytanie jest do tych, które taki uraz miały i np. wiele lat po rozwodzie nadal odmawiały jakichkolwiek randek. Czy zmienił to czas, przemyślenia, obserwacje, czy nowy facet na horyzoncie? Jeśli facet, to czy wystarczyło, że się pojawił, czy też zbudował zaufanie do siebie? Jeśli zbudował, to jak nie mając za bardzo ku temu okazji?

po wielu latach.Dokładnie po 6.Miałam strasznego męża nawet nie będę tu pisac jak bardzo.dręczył mnie jeszcze długo po rozstaniu.Ale postanowiłam wywalić go ze swojego zycia.Moj obecny partner dwa lata starał się o mnie bez rezultatu.Ale z czasem nabrałam zaufania i teraz jestesmy razem.Szczęśliwi izakochani.Ale przyznam ze do dzisiaj przesladuje mnie czarna wizja .Staram obracac to w zart ale strach jednak troche pozostal.Teraz z perspektywy uważam że w tych trudnych chwilach powinnam skorzystac z rady specjalisty.Nie zrobiłam tego ale gdybym tak zrobiła pewnie łatwiej by mi było w przyszłości Pozdrawiam

wyznaje zasade, ze czas leczy rany, mi jeszcze po dwoch latach calkiem nie przeszlo i nie mam na to zadnej recepty

Może jeszcze jakieś historie?

z obawy przed kolejnym oszustem..( po 6 tatach małżenstwa ) myślalam że oto zjawił się ktoś "cenny i wartościowy " przeliczyłam się.. dziś już wątpię czy uda mi się z kimkolwiek związac. panicznie boje się związków.

Trzeba swoje odczekać i wierzyć, ze nam się uda. Być otwartą na nowe znajomości, podchodząc do nich na luzie, nie myśląc o związku, ale o dobrej zabawie. Po prostu nie można niczego planować...