Za pół roku wychodzę za mąż a nie potrafię NIC UGOTOWAĆ...

Zawsze gdy chciałabym aby mama mi pozwoliła chociażby popatrzeć jak coś przygotowuje to ona się darła, że kuchnia to nie moje miejsce i że ona się nauczyła gotować sama dopiero jak wyszła za mąż i nikogo o pomoc nie prosiła. Ale ja się czuję z tym okropnie, nawet ugotowanie makaronu mi nie wychodzi :( A chcialabym być dobrą żoną....

Google szukaj i czytaj co i jak :)

ojej, to nieciekawie. Lepiej nie wychodź za mąż:D

bo nawet matka chciała, żebyś zrobiła karierę naukowca a nie garkotłuka

taaa, google... parę razy próbowałam coś ugotować/upiec , oczywiście jak nie było w domu matki, ale za każdym razem wychodziło mi z tego jakieś gowno i kończyło się tym, że siadałam i płakałam że zmarnowałam tyle czasu i produktow :( Obawiam sie, ze nie poradze sobie korzystając jedynie z książki kucharskiej :(:(

to straszne ;)

gotownie to nic trudnego :) szybko sie nauczysz ;) nie masz sie czym martwic

naukowiec i garkotłuk, dobre... to, ze chcę się nauczyc gotować chyba nie wyklucza tego, ze studiuje... i nie czyni mnie żadnym garkotłukiem :O

lady love a Ty jak sie uczyłaś? z książek, od koleżanek czy może w jeszcze inny sposób? bo ja już nie mam pomysłu :(

Ja mam męża juz od paru lat i też nic nie umiem ugotować :D Dlatego to on dla nas gotuje :P

Mirka, u mnie bylo to samo. Matka ciagle sie darla, ze nie moge gotowac, zmywac naczyn, sprzatac i takie tam. Jak bylam mala, az nagle wyroslam i nie potrafie tych rzeczy robic nadal, a ona ma do mnie pretensje, ze nie potrafie ;) Na szczesie tato zawsze staja w mojej obronie i mowi matce, ze to jej wina bo taka prawda. Jak kazda mala dziewczynka palilam sie wrecz do tego, zeby pomoc jej w kuchni, a ona nie chciala, bo tak bylo jej wygodniej. Na szczescie mam takiego faceta, ktory akceptuje ze nie potrafie gotowac, i nie lubie tego robc, wiec on to robi sam. Skoro Ty wychodzisz juz za maz, to twoj narzeczony zna Cie doskonale i wie ze tego nie potrafisz, wiec sie nie przejmuj, jesli Ci zlezy to sie nauczysz.

Ja też nie za bardzo umiałam. Internet to super wynalazek. A mąż uwielbia moją kuchnię. Zaczniesz od prostych rzeczy a potem rozwiniesz skrzydła. A z czasem Ci przejdzie i będziesz kombinowała jak zrobić obiad w 5 min. Pokochasz mrożonki. Każda tak ma. Nie martw się. A jak nie to szampan truskawki i sex załatwią sprawę. Pozdrawiam.

eh no to jak nawet nie potrafisz makaronu ugotowac to ja nie wiem.. przeciez to zadna sztuka.. wez do reki przepis i rob po kolei co jest tam napisane

Chyba, ze nie masz talentu do gotowa. A to przeciez nic strasznego, nie kazdemu jest to pisane. Nauczysz sie kilku podstawowych potraw i koniec. Na pewno masz inne zdolnosci, a gotowac przeciez moze Twoj facet. Ty bedzisz wykonywac w zamian inne obowiazk domowe. Grunt to dobry podzial pracy.

... i pizza;-)

oj tam...i co z tego,ze gotowac nie umiesz. Ja jak wychodzilam za maz tez nie umialam, podpytywalam babcie, jak co sie gotuje. Zreszta maz troche umial i lubil to robic, wiec w kuchni on sie wykazywal. Jestem po slubie 18lat i nigdy zadnej awantury o obiad nie bylo :)

Lady Love: Probowalalm gotowac / piec z najprostszych pzrepisow, robilam DOKLADNIE TAK JAK BYLO napisane a jedzenie alvbo sie nie udawalo, albo mnie samej nie smakowalo, co skutkowalo tym, ze wszyscy jedli a ja i tak poszlam na miasto na obiad. Wiec doszlam do wniosku, ze skoro mam gotowac dla innych to mija sie to z celem.

przez 6 m-cy to można gotowania nauczyć się prawie perfekt. Pod warunkiem,że się chce. Powodzenia.

jak sie uczylam? hmm od malego siedzialam przy garach ;) a tak na powaznie to uczylam sie sama, czasem mama mi kazala cos zrobic czy jakas zupe czy mieso czy cokolwiek napisala mi na kartce jak to zrobic no i robilam i to z wielka przyjemnoscia nie boj sie gotowania ;)

he he, nie umie ugotować makaronu:D:D:D

Droga Mirko, to Ty po slubie chcesz być kucharką? Wychodzisz za faceta, który ma ręce przyrosnięte do tyłka? Mozecie sie umowic, ze on gotuje a Ty np. sprzątasz.... ja jestem ze swoim mezem juz kilka lat a do dzis nie wiem ile i jakie ma on skarpety i slipy....

Ej no, nie mogę polegać na narzeczonym, bo jeśli obydwoje nie będziemy umieli gotować to co będziemy jedli? :P chińskie zupki? Ja zawsze jak próbuję coś zrobić zgodnie z przepisami internetowymi czy z książki kucharskiej to wychodzi albo za gęste, albo za rzadkie, albo za słodkie, za słone, albo kompletnie bez smaku :( Czy ja wiem, czy tu można mowic o talencie do gotowania, to chyba kwestia wyuczenia się, ale z książek to raczej ciężko, a żadna koleżanka nie będzie miała czasu żeby przychodzic do mnie i parę godzin dziennie tłumaczyc jak zrobic rosół czy kotleta :O Druga sprawa to pranie- moze Wam sie to wydac smieszne, ale nie potrafie korzystac z pralki, bo też matka nie pozwala mi sie do niej zblizyc. Choc pralka to chyba żadna filozofia, naucze sie jak ustawić i będzie git, z gotowaniem gorzej :(

a i zawsze kilkanascie razy smakuje to co robie ;) i jak mi cos nie pasuje to tak doprawiam az wszystko bedzie ok

Iza 30- sprzątanie to akurat moj konik ;) Nigdy chyba nie miałam w pokoju bałaganu, zawsze wszystko jest czyste :) Ale moj Ukochany nie ma czasu na to, żeby uczyć się gotowania, bo ma mnóstwo pracy... I gdybym polegała na Nim, to obiad byłby codziennie o 20 ;)

Mirka: Ja tez z pralki nie umiem korzystac, ani z mikrofalowki itd ;) Ostatnio robilam muffiny z pudelka i balam sie wlaczyc mikser, sprawdzalam czy te lapki sa dobrze dokrecone, czy mnie czasem to nie zabije, rak nie poucina i takie tam.

anxipanxi- hehe, to mnie troszkę pocieszyłas, bo z mikrofali o dziwo korzystac umiem, co więcej ratuje mnie ona często gdy mam cos podgrzac na obiad :P Mam jeszcze takie pytanie, ile zajmuje Wam przygotowanie zwyczajnego obiadu, np kotletów czy jakiejś zupy? Bo ja kiedys spędziłam 4,5 godziny nad jakimś byle jakim daniem, które oczywiscie i tak wylądowało w koszu :(

Mi zarcie z mikrofali nie smakuje, gumiatse i pozbawione smaku, nie tkne tego nawet ;) dlatgeo wole juz w piekarniku odgzrewac, dluzej ale przynajmniej smak jest. Dla mnie gotowanie to strata czasu. Studiuje pracuje i tak nie mialabym na to czasu. Przychodze do domu glodna i mialabym jeszcze siedziec godzine w garach? A pozniej to myc itd? Na szczescie stoluje sie na miesice, u rodzicow, babci albo gotuje mi facet. Ja sama gotowac nie mam zamiaru. nigdy.

jedyne co mnie cieszy to fakt, ze nie będziemy mieszkali z teściami... bo mieliśmy przez pierwsze pare miesięcy po ślubie mieszkać z teściami, a teściowa chyba załamałaby się totalnie gdyby odkryła że ja nie potrafię nic zrobić w kuchni :O ale całe szczęście będziemy mieszkac sami :P

anxipanxi- ja babci nie mam, u rodzicow też pewnie stołować sie nie bedziemy, facet mi nie ugotuje jak już wyżej napisałam, wiec chyba jednak zostają mi chińskie zupki ;D A dla mnie jako miłośniczki zdrowego odżywania to trochę zbrodnia :P