nie mam zadnych znajomych plci meskiej

wiem ze to nienormalne ale mam 20 lat i naprawde nie mam zadnych kolegow, jestem na studiach ekonomicznych wiec tez w otoczeniu samych kobiet , z liceum mam kilka kolezanek ale i tak je rzadko widuje, kolegow zadnych, zeby nie bylo-lesbijka nie jestem :P , po prostu jakos znam same kobiety.... wczesniej tego tak nie odczuwalam ale teraz na studiach strasznie w sumie w LO i podstawowce zawsze bylam w klasach mniej wiecej 6 dziewczyn i z 20 facetow ale jakos tak... nie wiem z czego to wynika, w zasadzie nie jestem jakos szczegolnie niesmiala chociaz czuje sie niekomfortowow w otoczeniu mezczyzn ktorych nie znam (do kobiet takiego problemu nie mam) -nie podejde i nie zagadam czy cos, ale jak bylam w szkole to rozmawialam z chlopakami i nie wydawalo mi sie zeby mnie jakos odrzucali, mialam tez w LO taki okres kiedy mialam depresje i strasznie sie odcielam od ludzi- to chyba dlatego znajomosci malo troszke mi to zostalo dalej...jestem wesola, mila,potrafie byc slodka i zabawna (wredna tez :P ) ale boje sie jakos zaczynac kontakty z ludzmi-jakos boje sie ich reakcji,nie wiem czemu bo nigdy nie zostalam wysmiana czy zraniona, wydaje mi sie ze ludzie mnie odbieraja jako kogos troche dumnego trzymajacego innych na dystans-ale ja taka nie jestem...nie wiem jak to zmienic... smutno mi wogole z tego powodu :( to mnie doluje, zwlaszcza ze samotnosc nie dodaje skrzydel nie wiem czego oczekuje od was-pocieszenia,jakis historii o spobie czy sposobow zeby jakos sobie z tym poradzic ale jak cos napiszecie to bedzie mi milo :)

mam kilka przyjaciolek i sporo kolezanek... najlepiej miec chyba znajomych obu plci ale mysle ze i tak jestes w lepszej sytuacji...zreszta nie wiem..w moim otoczeniu sa same kobiety i mysle ze nie trudno sie z jakas zaprzyjaznic ? przynajmniej rodzina ci nie bedzie dokuczac ze jestes les :/

no to gratuluje powodzenia :) troszke zazdroszcze chociaz ja bym wolala jednego- takiego wiesz 'swojego' ;) bo innych bym nie chciala zranic... w nikim nie jestes zakochana?

ja mam kumpli (ale kumpli, a nie chętnych na zaliczenie mnie jak kolezanka powyzej) i nie narzekam :) \kolezanek nie mam = nie spisaly sie (plotkary, zaufac nie mozna i zazdrosnice)

heheheh-zalezy, ja znam i takie falszywe i bardzo mile :) kobiety chyba czesto dzieli zazdrosc o mezczyzn ale to juz kwestia indywidualna... mam takie glupie pytanko^^ -z jakiego srodowiska znacie swoich kumpli> praca,studia?

no ja tych najlepszych znam od podstawowki :) a skonczylam ją ok 15 lat temu

wiesz po 3 nieudanych odpuściłam :D Mam jedną prawdziwą przyjaciołkę i mi wystarczy A koleżanki omijam szerokim łukiem :) Już widziałam odbijanie facetów, obrabianie d przez kolezanki itd nawet wmawianie, że facet Cie zdradza widzialam go tu i tu A potem pocieszanie faceta

to dlugo :) ja z podstawowki mam 3 swoje najlepsze przyjaciolki, jak pisalam wyzej kolegow zadnych :(, fakt ze w podstawowce troche unikalam chlopcow(jakas taka faza feministyczna :p ) + siostra jak z jakims rozmawialam zawsze sie ze mnie wysmiewala ze sie 'zakochalam' -heh..ale to raczej nic po czym by mi mial zostac uraz na cale zycie... brakuje mi towarzystwa mezczyzn...majac na studiach same kobiety widze ta roznice...szczerze mowiac-nudno jest no co jest ze mna nie tak :( przepraszam ze tak jezcze ale w necie sie chociaz mozna wyzalic...

wyjęcz sie :) ok jest z Toba Nie mialas okazji Mi sie np lepiej kumpluje z faceami, bo mam braci i lepsze porozumienie mam z tym gatunkiem :d

wlasnie chodzi o to ze mialam okazje-kiedys.. moja siostra jest z kolei takim moim przeciwienstwem-zawsze miala sporo kolegow,pierwszego w wieku 15 lat (teraz ma 30 i wlasna rodzine), ja tylko jednego 2 lata temu ale to i tak byla taka wakacyjne niepowazna milosc choc z wieloma planami... to mnie troche dobija i sama sie ciut odcinam od ludzi...bo ile mozna latac na zakupy czy wychodzic gdzies tylko z kobietami-lubie je ale meczy mnie to powoli :( dzieki ze mnie wysluchujesz :)

*pierwszego chlopaka bo zabrzmialo to troche nielogicznie ;)

mam podobnie, niby znam roznych facetow, ale z zadnym nie utrzymuje kontaktu czystko przyjacielskiego, tylko jesli jest jakas srawa, nie ma gadanie typ u "co u Ciebie" w LO mialam sporo facetow znajomych, na poczatku studiow tez.. ale moje zycie sie jakos tak zawsze uklada, ze wszystko sie zrywa i wlasciwie nie wiadomo dlaczego.. w tzw. "niewyjaśnionych okolicznościach":o

aha... tez koncze studia ekonomiczne, sa faceci, ale stanowią mniejszość.

no u mnie na jakies 60 osob w grupie jest z 8 mezczyzn, zreszta wogole kontakty z ludzmi ze studiow mam srednie-nie potrafilabym wymienic nawet polowy z imienia i nazwiska...(zreszta nie tylko ja) heh wina pewnie lezy w naszym zachowaniu ale ja u siebie nie potrafie jakos tego konkretnie wskazac i zmienic... ja w zyciu jakis lepszy kontakt mialam moze z 3 facetami ale to dlatego ze ze soba flirtowalismy...wszystkie te znajomosci konczyly sie tak samo-czyli niczym tak wogole mysle ze latwiej jest kobietom co maja wlasnie braci albo facetow bo wtedy jakos automatyczniej znaja ich kolegow...a u mnie lipa :(

"wydaje mi sie ze ludzie mnie odbieraja jako kogos troche dumnego trzymajacego innych na dystans-ale ja taka nie jestem...nie wiem jak to zmienic..." to chyba tez mnie dotyczy:( u mnie bylo jakos faceci stanowi 30%, wiec nie tak traicznie, ale wiekszosc z nich rzadko sie pojawiala w sumie, wiec i kontakt ograniczony. ale tak z imienia i nazwiska to znam sporo osob, czy mezczyza czy kobieta, w koncu bylam starosta:P ja mam brata, czesc jego kolegow nam, ale to tak jak spotkamy sie przypadkiem to tylko "czesc-czesc", a mnie chodzi raczej o to, zeby miec facetow-przyjaciol, a nie jakis odleglych znajomych. z czescia meska rodziny dobrze sie dogaduje

sorki za literówki

jesli chodzi o rodzine to u mnie znow przewaga kobiet :P z kuzynami dogaduje sie tez dobrze no ale rodzine to jednak cos innego... za to z ojcem mam kiepskie relacje -moze to sie tez troche odbilo na mojej psychice..ale niewazne... jakies pomysly zeby to zmienic? :D bo ja jak bede dalej tak zyc to oszaleje :(

wiesz co, ja sie zastanawiam, czy te "niewyjasnione okolicznosic" to nie jest tak naprawde moja obojetnosc i nieumiejstnosc podtrzymywania kontaktow. szczerze, to zauwayzlam to u siebie, ze ja pierwsza nie potrafie sie odezwac, tak po prostu. stracilam tez przesto kolezanki, ale i tak mam ich jeszcze sporo i jedna proawdziwa przyjaciolke, bo one pierwsze wychodzily z inicjatywa, az w koncu u mnie zaskoczylo, ze teraz ja tez staram sie o podtrzzymanie relacji. a jak z jakim facetem dobrze sie dogadywalam, to nigdy sama pierwsza sie nie odzywalam,bo jeszcze by pomyslal, ze moze mam jakis inny podtekst...:o wiem glupie myslenie:o ale teraz bede sie starac podtrzymywac nowe znajomosci...