Dziś 6 rocznica naszego związku... a popłakałam się z żalu...

Mam 23 lata, jestem z facetem od 6 lat. 4 pierwsze szczęsliwe, 2 ostatnie okupione łzami i tęsknotą za spokojem ducha w tej miłośći, bo stał się innym czlowiekeim z pewnych przyczyn. Usiadłam sobie dzisaj i przypomniałam ile dobrego razem przeszliśmy i jak łatwo on wszystko to zniszczyl. Mija nam dzis 6 rocznica, a ja się ztego zalu,że nie tak mialo byc, popłakałm. On napewno nie pamięta, nic nie bedę nawet mu wspominac... I taki mam chory problem... nie wyobrażam sobie życia z nim, nie wyobrażam sobie życia bez niego :( Gratuluję i zadzroszczę troszkę tym parom, które ciesza się kolejnym wspólnym rokiem razem, które dbają o siebei w związku nawzajem... Pozdrawiam :)

Najbardziej do tego żalu i smutku nie pasuje mi na końcu ta uśmiechnięta buźka ;)

Uśmiech byl do tych szczęśliwych... bo ja też tak chcę, a nie mogę.

Gadasz głupoty - tkwisz w jakimś związku nie dającym Ci radości i spełnienia bo chcesz - nikt Cię nie zmusza przecież...

ja tez mam 23 lata, równiez byłam w związku ponad 6 lat tylko w przeciwieństwie do ciebie nie tkwie w tym... nie jestem z Nim od dwóch tygodni.... odżyłam, mimo tęsknoty do Niego. to juz nie jest milosc tylko przyzwyczajenie. zastanów się nad tym.

Tak, jest to ogromne przywyczajenie, przyznaję. Najwyraźniej jestem zbyt slaba,aby od niego odejść. Poprostu coję się,ale czego to sama nie wiem. Był/jest moim pierwszym facetem i wszystko było pierwsze co z nami związane. I taka nawiwan jestem, ze wierzyłam w pwodzenie u nas... Ajjj :( Być może w niedlugim czasie dostanę bodziec, który pomoże mi podjac decyzję o odejściu. W końcu nie będę plakać w każda naszą rocznicę... śmiech na sali.

związki zaczynane w okresie nastoletnim i tak w większości nie trwają aż 6 lat... przynajmniej teraz

masz bardzo podobna sytuacje do mojej. tez był moim pierwszym... jest dobrym człowiekiem ale nie czułam sie w 100% szczęśliwa. i wiesz co? teraz odetchnęłam... czuje troche strach przed nieznanym, ale życie jest jeszcze bardziej przez to intrygujące. jezeli go nie kochasz to nie ma sensu ciągnąc tego dalej tylko dlatego ze jestescie razem ze soba 6 lat. przemysl to sobie, ponieważ jezeli juz teraz nie jestes z nim szczesliwa to za pare lat nie bedzie lepiej

Nasz trwa, jednak (zabrzmi to śmiesznie) zawsze gdy było źle łatałam dziury... Boże, przyszedł czas podjąć bardzo ważną decyzję, droga ku niej jest prosta,a ja nie wiem co robic. BOJĘ SIĘ nowego życia.

Kocham go, a własciwie to chyba nie jego kocham, tylko ten piekny czas, te pierwsze 4 lata. To kocham i nie potrafie sie od tego uwolnić.

nie pasuje ci ten, to znajdz sobie innego. jakie baby sa glupie... 'Uśmiech byl do tych szczęśliwych... bo ja też tak chcę, a nie mogę.' ktos ci zabrania?

a ja Cie doskonale rozumiem......

Tak, utkwilam w tym dziwnym zwiazku na wlasne życzenie. Nie chcę rad, poprostu chiałam sie wyżalic, wyrzucić to z siebie. Być moze jestem jakiejś starej daty, mam wygorowane pragnienia... Ja tylko chciałam, aby nam sie udało. Ale ani ona, ani ja nie mamy odwagi wziąć na siebie tej odpowiedzialności "zostawiającego".