kocham od dawna i boje sie jemu o tym powiedziec

Zaczne od tego ze spodobal mi sie od samego poczatku gdy go poznalam kilka lat temu. spotykamy sie co jakis czas, jestesmy w stalym kontakcie. problem w tym ze mam wrazenie ze on traktuje mnie tylko jako kolezanke. niby mowi mi ze jestem sliczna, ze mu sie podobam ale nigdy do niczego wiecej nie dochodzi:( zapraszam go do siebie i odwrotnie ale wtedy zachowujemy sie jak dobrzy znajomi. naleze do osob niesmialych wiec trudno mi powiedziec co do niego czuje tym bardziej ze boje sie ze on wtedy odsunie sie ode mnie. z drugiej strony wsrod znajomych uchodze za osobe raczej powsciagliwa wobec facetow, trudna do zdobycia, ktora nie wyraza swoich uczuc wprost o tym jaka jestem naprawde wie tylko kilka najblizszych osob. pozuje na zimna kobiete, trudnosc sprawia mi zeby podejsc do kogos i sie przytulic bez powodu. chyba ze to jest moj obecny partner. chcialabym mu powiedziec tyle rzeczy bo meczy mnie juz to ukrywanie sie. mialam kilku facetow ale tak naprawde caly czas myslalam tylko o nim:( sugerowalam mu bardzo delikatnie np przez telefon ze podoba mi sie ale zawsze konczylo sie na zartach. kilka razy uslyszałam od niego, ze sie go boje. a to nieprawda. po prostu nieco sie stresuje gdy jestem w jego towarzystwie. dlatego ze nie chce strzelic zadnej gafy ale jednoczesnie chce okazac mu ze jest dla mnie kims wiecej. no a zwykle zachowuje sie wrecz odwrotnie! nie wiem co mam robic ta sytuacja naprawde mnie meczy czasem chcialabym mu wszystko powiedziec ale wtedy w glowie pojawia sie STOP!! i tak w kolo macieju:(

Lepiej nie nadużywać tego słowa. Topik zbyt skomplikowany zatem zamykam!

moglam darowac sobie zawracanie glowy szanowym forumowiczom:( same glupie odpowiedz:(

a co masz do stracenia? jak mu nie powiesz to i tak nie bedziesz z nim, a jak mu powiesz to jest jakaś szansa że on tez sie otworzy :) i może będzie całkiem dobrze