moje żenujące zachowanie, moje zenujace zycie

Niektóre rzeczy można określić tylko jednym słowem : k**** 1. Wygląd 180 cm/90 kg. Nie, nie powiem że jestem chora/pokrzywdzona/ mama mnie nie kochała. Wpierdalam, zajadam problemy, ciągle jestem głodna. Nie potrafie wyrwać się z tego zaklętego kręgu. Brak silnej woli, szybko się poddaje, rycze i znowu wpierdalam - wiele lat postanawiam, ze sie zmienie i starcza mi sily do godziny 15 :D Nie mam słów na swoje zachowanie - wiec co robie? Jem dalej. Nie potrafie tego opanowac, jest mi coraz bardziej zle, a mimo wszystko brne w to dalej. 2. Charakter Zachowuje sie jak przasna niemiecka baba z prowincji. Chlam, jaram jak smok, przeklinam niemilosiernie. Nawet przyjaciele nie mowia o mnie kolezanka tylko kumpel. Dodatkowo jestem zlosliwa, klotliwa, apodyktyczna - ratuje sie tylko poczuciem humoru. Mimo, ze mam 21 lat mam wrazenie ze juz wszytko przegralam, musialabym zmienic wszystko nie wiadomo nawet w co rece wlozyc. Zreszta ja nawet nie wiem co to znaczy byc kobieta, nikt mnie tego nie nauczyl a jestem chyba zbyt tepa aby wyciagnac wnioski z takiego stanu rzeczy. Znajomi jakos ukladaja sobie zycie, maja wzloty i upadki, a ja mimo ze siedze z nimi jest fajnie, milo - oni wracaja do swojego prywatnego zycia, a ja do pustego mieszkania i tak naprawde nikogo nie interesuje czy zdechne rano czy za 5 lat. Najgorsze jest to, ze nawet nie chce mi sie pracowac, nie chce mi sie zmieniac - jestem zmeczona porazkami, mam wrazenie ze mi sie nie uda nigdy wiec nie ma co probowac. Ot, tak chcialam sie wyzalic

Jesteś po prostu uzależniona od jedzenia. Co z tym zrobisz zależy od ciebie. Przecież masz świadomość, że przez to tracisz na atrakcyjności, pewnie nie masz faceta itp.