Chciałabym, żeby mnie ktoś pokochał

tak szczerze i bezinteresownie za moja młodą, dobrą, naiwną duszę... Za moje serce tak wrażliwe i otwarte na ludzi. Za to, że nie oceniam, nie szydzę, nikomu źle nie życzę, jestem miła i sympatyczna. Moje serce tak bardzo chciało by kogoś kochać. Nikogo takiego jednak nie ma.... Płaczę sobie czasem cichutko, jak nikt mnie nie widzi, bo wstydzę się tych łez.

ile masz lat ?

mialam, niestety niedawno odszedl, innego juz miec nie bede

ja też i co z tego?

24 lata i hektolitry lez... Moze to kwestia charakteru, a moze mojego podejscia do zycia, sama nie wiem. Zawsze kiedy mam dobry humor, musi mnie ktos zranic, dobic, zawsze ktos bliski. Nie umiem sie odwrocic plecami, nie mam po prostu sily i szkoda mi od razu tych osob, wstyd mi za ich beznadziejnosc, wrogie nastawienie, zal mi ich. Facetow sie boje, nie chce by ktos mnie zranil, bo i tak moje serce jest cale w bliznach

hej to nie do konca tak, czy Tybaby jeszcze 2 tygodnie temu nie mialas chlopaka??

obejmij to swoje "kochane" marzenie dłońmi...proszę! i nie pozwól mu ulecieć, zmarnień...nie pozwól by ktoś ci je ukradł czy zniszczył... nie obejrzysz się nawet - gdzie i kiedy, a to "ono" będzie Cię obejmowało...tak tego o czym sam śnię i Tobie życzę...