Instynkt macierzyński - jak nad nim zapanować?

Witam. Mam 19 lat, dopiero 19 lat a mój instynkt macierzyński już bierze nade mną górę. Nie wiem co zrobić z tym fantem, co gorsza zaczyna mnie to naprawdę męczyć...W zasadzie myślenie o własnym dziecku zaprząta mi głowę niemal non stop mimo innych problemów. Rzecz polega na tym, że dziecka mieć teraz nie mogę i nie chcę. Właśnie zaczęłam studia na poważnym kierunku, mam ambicję i aspiracje by w życiu coś osiągnąć. Równocześnie pracuje, no i krótko mówiąc mam co robić w tym wieku. Czas mam pomyślnie zapełniony. Mam faceta, z którym mieszkam i wiedząc, że niewiele mi stoi na przeszkodzie, tym trudniej odgonić mi myśli... Macie na to jakieś rady? Nawet jak nie to miło było by mi o tym z kimś pogadać.

Zostań nianią na pełen etat w okresie wakacji, albo nawet jeszcze w czasie roku akademickiego w weekendy i luźniejsze dni "po godzinach" (kiedy masz mało zajęć), albo jedź gdzieś jako "au pair". Mogę ci już dziś przysiądź, że nie będziesz mogła patrzeć na dzieci aż do 30-stki. ;) Sama przerobiłam czwórkę będąc między 20-23 rokiem życia (dzieci w wieku od noworodka do 6 r.ż., 2x polskie i 2x niemieckie) i własnych już nie chcę chyba do 35-tki. :D Serio. Przejdzie ci. Ten instynkt jest bardzo naturalny, bo tak zostaliśmy biologicznie zaprogramowani i prawie każda z nas (z nielicznymi wyjątkami) przez tę fazę przechodzi. Na szczęście on dość prędko mija w konfrontacji z dziecięcą rzeczywistością. Dobrze, że nie decydujemy się wówczas prędko na własne, bo słono byśmy żałowały decyzji po tych kilku latach. Rozmawiałam ostatnio z kobietą, która została matką w wieku 21 lat. Wcześnie, ale tego chciała. Teraz mówi, że w będąc 33-latką i mamą 12 letniego chłopca, czuje się strasznie samotna, bo jej dziecko wkroczyło w taki wiek, w którym już jej nie potrzebuje i naturalnie woli spędzać czas z rówieśnikami. Na kolejne nie ma w tej chwili szans, bo ojciec dziecka (w chwili jego narodzin 24-letni chłopiec) ulotnił się po pół roku, bo stwierdził że rodzina, "pieluchy" to jednak nie dla niego (i nie ma się co dziwić - młodzi chłopcy wolą kolegów i panienkę, a nie żonę z dzieckiem), a ona z maluchem nie miała za bardzo szans ani sposobności znalezienia sobie kolejnego partnera. Także wrzuć na luz.

* przysiąc

Jestem w bardzo podobnej sytuacji. Też mam 19 lat. Zaczęłam ciekawe studia, mam kochającego faceta. Nagle nie wiadomo skąd odezwał się we mnie instynkt macierzyński.. Było ciężko, ale troszkę już się uspokoiłam:P

Jestem w bardzo podobnej sytuacji. Też mam 19 lat. Zaczęłam ciekawe studia, mam kochającego faceta. Nagle nie wiadomo skąd odezwał się we mnie instynkt macierzyński.. Było ciężko, ale troszkę już się uspokoiłam:P

Popieram wypowiedź wyżej.

Miałam na myśli drugi post 'Jest tylko jeden sposób...'