Zycie przeciek mi przez palce i nie umiem tego zmienic

Pewnie mozna ale ktos chyba musi powiedziec jak to zrobic, chyba tak jak z nauka jazdy? Dopoki instruktor nie wytlumaczy jak zmieniac biegi czlowiek bedzie siedzial i sie gapil na skrzynie biegow i nie ruszy

Dlaczego jest do dupy ? Nie mam kobiety, nie mam przyjaciol ani znajomych. Pierdole to wszystko :(

nie imponuje mi jego forsa, bo sama dosyć dobrze zarabiam, mam swój dobry samochód i stać mnie praktycznie na wszystko co i jest potrzebne. on jest dla mnie niesamowicie miły, jeszcze jakiś czas temu dzwonił do mnie codziennie (a widywaliśmy się ok 5 razy w tygodniu), potrafi być czuły i kochający i cały czas twierdzi że mu na mnie bardzo zależy poza tym ma śliczną buzię

tez mam mam i to od kiedy pamietam, gimnazjum, liceum, myslalam ze na studiach zaczne nowe zycie a jest dalej tak jak bylo. nie jestem towarzyska, nie lubie imprez, ale chcialabym miec jakis znajomych zeby pojsc na piwo, pojechac na weekend za miasto, jakas kolezanke zeby sobie polazic gdzies, jakies kino, galerie i imprezy w miescie ktorych u mnie jest duzo, nie wspominajac juz o wakacjach. uczelnia a potem dom i tak codziennie. chcialabym rozwijac swoje zainteresowania ale smutno tak samemu wszedzie chodzic

Ja mam to samo, tez nie lubie imprez i tez myslalem, ze na studiach bedzie fajnie, a to takie samo gowno jak cala reszta zycia.

Niestety trudno jest poznac ludzi ktorzy mieliby takie same zainteresowania, a jak juz to w wiekszosci trzeba sie podporzadkowac

Ja nawet nie wiem komu mialbym sie podporzadkowywac wiele bym dal za to by miec kogos zyczliwego. Przychodze do domu, a tam puste 4 sciany, ponuro, nikogo nie mam. Wszystko naprawde jest do dupy

a na tych studiach nie masz żadnych ludzi z którymi można się zakumplować?

Mylslalem, ze mam probowalem, ale oni maja mnie wszyscy w dupie :( Ja naprawde nie jestem zlym czlowikeim, nikomu nigdy nic zlego nie zrobilem, to mi ciagle zycie dowala na maksa :(

jeśli jest się zbyt dobrym, często dostaje się po dupie. Pamiętaj wszystko w życiu do nas wraca, w najmniej oczekiwanych momentach. Ile dobrego dasz od siebie, tyle do Ciebie wróci :)

W podstawówce myślałam że w lieceum sie wszystko zmieni, w liceum że na studiach, na sudiach że w pracy....i co? pracuje i nic się nie zmienilo i myśle że nigdy nic się nie zmieni. Z reguły jest tak, że jak ktoś od dziecka jest towarzyski, szczęsliwy to cały życie taki jest a jesli od początku jest nieśmiały, unika kontaktów to żaden cud juz nie pomoże. Ja do niedawna miałam jeszcze nadzieje, probowałam coś z tym zrobic. Teraz już sie nie staram, chyba zaczynam się juz godzic z takim losem. Mam tylko jeden plan, zamierzam sama sobie uprzyjemniac życie, robic to na co mam ochote, niczego sobie nie zalowac, np. wybrac sie samej do kina (teraz planuje isc na "wszystko co kocham")...przynajmniej tak mogę sobie umilic życie i ju nie czekam na cud! Czekalam na niego ponad 25 lat....