pomocy nie mam wsparcia

Jest mi żle! Jestem męzatką 7 lat, mój mąż to typowy materialista jemu wszyscy i wszystko kojarzy sie z pieniędzmi... Mam córeczkę 4 letnią, która rozpoeczona jest do granic i wiem że to moja wina bo długo sie staraliśmy o dziecko i tak jakoś chciałam sobie i córci to wynagrodzić. Kocham ją ponadf życie jest dla mnie wszystkim. TYlko..... nie słucha, krzyczy na ulicy potrafi zrobić mi aferę.... Delikatnie ją strofuję żeby czula że jestem z nią a nie przeciw.... Mój mąż mnioe nie wspiera, mówi cały czas, że wszysko co mam to dziięki niemu i to że córcia jest taka to moja wina..... Szukam pracy już dosyć długo ... dla siebie... ale on mi mówi że jak nie zarobię 2 tyś to nie ma po co bo to go nie ratuje.... tak jest cały czas... zostawia mi jadąc za gr 30 zł na 4 dni i mam za to przeżyć i jeszcze zrobić ciepłe jedzonko kiedy wraca... Jestem u granic , mam tak dość , że jak kiedyś wyjdę z domu to nie wrócę przez cały dzień , żeby nacieszyć się spkojem... Proszę napiszcie czy ja jestem nienormalna,, czy jest jakieś wyjście... czuję się kjak śmieć....

Jedyna prawda jaką znam brzmi: nie buduj swojego na facecie to nigdy się nie zawali. Postaraj się usamodzielnić! I kopnij kretyna w dupę!

Nie wiem... Nie wiem co robić nie mam żadnej pomocy, chcę to zmienić tylko nie wiem jak... czuję się jak nizina społeczna...

Hmm... a czy posiadasz jakieś wykształcenie czy doświadczenie zawodowe?

Jasne! Pracowałam długo w banku i mam wszelkie przeszkolenia. Tylko mieszkam w małym mieście i tu jest problem z pracą-wiadomo.

tak jak myślałam....nin mi nikt nir pomoze dpoki sama tego nie rozwiaze...