mam już dosyć życia

mam 24 lata, jestem sama, nigdy nie miałam chłopaka, nie mam przyjaciół, ani nawet dobrych znajomych, mieszkam z mamą i nieuleczalnie chorym bratem, mam problemy z nawiązywaniem kontaktów z innymi, jestem nieśmiała, nie widzę powodów do życia, jedyne co mnie chyba jeszcze powstrzymuje przed samobójstwem to to, że zrobiłabym dużą przykrość mamie i bratu a tego nie chce. żałuję, że się urodziłam :(

zaprzyjaźnij sie ze mna

przestań jęczeć i weź się za życie bo najlepsze lata Ci uciekną przez palce!

moje życie też jest pasmem nieszczęść i niepowodzeń. Ja sie nie zabije, bo dla mnie to wyjście dla mięczaków. O niebo trudniej jest żyć, zabić się żadna filozofia.

łatwo Ci mówić tak :(

pomyśl że życie masz tylko jedno i staraj się je dobrze wykorzystać. może teraz nie masz takiego dystansu, ale później, z perspektywy czasu - uwierz, że będziesz żałowała że tak spietrasiłaś żytko

to nie rób przykrości rodzinie, może psychologełe na początek? pracujesz uczysz sie?

uczę się, jestem na ostatnim roku :(

ja mam podobnie, ale napewno do 40ski sie nie poddam :) 3maj sie

Monia, paradoksalnie ludzie decydujący się na samobójstwo mają więcej odwagi niż ty

tez czuje to co ty i mam podobnie tyle ze ja niedlugo bede miala 25lat:( i mam wrazenie ze nie mam swojego zycia no bo nie mam mieszkam z rodzicami na codzien pracuje i mam tylko praca dom praca dom i tak wkolko nie mam znajomych nikogo czuje sie samotna i w ogole zyc mi sie nie chce ,nie ppotrafie sie cieszyc z tego co mam , czesto placze normalnie zalamka:( :( tak mi jest zle

skończ szkołe, przyjaźnie i miłości jeszcze przyjdą, w twojej sytuacji może być Ci ciężko, zepnij sie w sobie, a miłość sama przyjdzie. A teraz i tak nie zostawisz brata samego więc GOOOOOOO!

to ja mam gorzej niz Ty nie mam nawet matury bo w przeszlosci zawalilam i niew podeszlam do niej teraz bardzo zaluje swoich decyzji i nie umiem sie z tym pogodzic ze tak sobie zycie zmarnowalam i nadal marnuje..

wiem na własnym przykładzie, że jęczenie i użalanie się nad sobą niewiele pomaga... Trzeba się po prostu zabrać za życie bo nikt za nas tego nie zrobi...dla chcącego nic trudnego...

tylko że ja nie wiem jak mam się zabrać za życie :( wiem, że użalanie się nic nie daje, ale ciężko mi z tym wszystkim :(

czynnik chyba sobie żarty stroisz. śmierć to nic innego jak ucieczka od problemów a stawienie im czoła to dopiero jest wyzwanie. Najłatwiej to sie kurwa zabić i mieć święty spokój tak?

Skorzystaj z pomocy psychologa,załóż konto w serwisie MySpace i szukaj tam znajomych z Twojego miasta (http://www.tnij.org/nokautprezent )

Wyzwaniem jest się zabic ale też i życ dalej. Wielu pisze o tym, ze chciałoby się zabic, ale się boi. Zbyt mocno. Tylko malutki procent z nich naprawde popełnia samobójstwo. Są ludzie co popełniają samobójstwo z idiotycznych i żałosnych powodów np. dziewczyna go rzuciła, ale też są tacy których potrafię zrozumiec, np. zlapali gościa za morderstwo i miał dostac karę śmierci to się wziął sam powiesił Albo ktos stracił cały dorobek życia i miał zostac wyrzucony na ulice z niczym - tez bym się powiesił.

skad jestes? mam podobnie,moze sie jakos zaprzyjaznimy....:)

jestem z Łodzi, a Ty ?

ja też!!!!!

fajnie, a ile masz lat ?

niedlugo 25.

podasz maila ?

jasne, bonzoo@vp.pl , pisz smialo:)

napisałam :)

nie mam nic :( dobry wpisalas adres?

wysłałam jeszcze raz, ale sprawdź też może w spamie...

depresja , do lekarza

drażni niż słowa "dla chcącego nic trudnego" :| Zwykle mówią to ludzie nie mający pojęcia o jakichkolwiek problemach