JA TEŻ PRZEGRAŁAM ŻYCIE, A MAM 18 LAT!!

W przyszłym roku matma na maturze, której na pewno nie zdam. Mam bardzo dobre oceny, tylko z tej matmy 3. I cholera, chodzę na korki, a facet mówi do mnie tak,że ja nic nie rozumiem!I jeszcze na mnie krzyczy:( To juz więcej rozumiem jak sie sama uczę, ale tez mam problemy. Jedynie mama mnie podnosi na duchu. Mój brat powiedział, że jak nie zdam matury w przyszłym roku to będę zerem i będę ulice zamiatać:( masakra:( ale wsparcie:( dziwne to, bo z fizyki i chemii robię zadania i zawsze na 4 albo 5! Nie wiem co z ta matmą , czuję się jak nieudacznik życiowy:( W dodatku w wakacje najprawdopodobniej będę miec operację, co mnie tez dobija..jak myslicie zdąże się do przyszłego roku przygotować??

nie jestes zerem i niczego nie przegra łas:) czeka cie fajne zycie. poucz sie, wiecej sie ucz, zdawaj matme na poziomie podstawowym, bedzie dobrze nic cie nie martw i sie ucz:)

masz rację przegrałaś życie zakończ je i nie przekazuj swoich felernych genów dalej :o

nie zalamuj sie, pewnie ze dasz rade sie przygotowac, przed toba najlepsze lata:) jedyne co radze zmienic korepotytora, poczytaj na necie, popytaj znajomych , niech ktos ci doradzi dobrego i sprawdzonego matematyka, ktory potrafi tlumaczyc a nie drzec morde! powodzenia!

zmien korepetytora bo to jakis tluk z zerowym przygotowaniem pedagogicznym-a jesli mowi ze je ma to chyba zdobyl je na sciagach, po pierwsze co za krzyk?nie pomoze a jeszcze bardziej zestresuje po 2 zwroc mu uwage-powiedz ze jesli przyszlas sie czegos nauczyc a nie wysluchiwac krzykow i ze jesli jeszcze raz zastosuje taka metode to poszukasz innego nauczyciela

żenada. moze jak bys stracila ręce i nogi to byś mogła tak pisać debilo

mam zamiar zdawac na poziomie pdstawowym, chce jeszcze bilogie i chemie, więc tej nauki bedzie sporo...Ja do matmy jestes jakos okropnie nastawiona zawsze jak mam cos rozwiazac to sie denerwuje i od razu wmawiam sobie ze nie umiem:( a korepetytor to się na mnie drze ze za wolno rozwiązuje:( dla niego te rzeczy są oczywiste, a dla mnie nie:(

unhappy - rozumiem, co masz na myśli.. Ja tez tak staram sie podchodzic do rzeczy, ale całe moje otoczenie (oprócz mamy) mi wmawia,że na serio przegram zycie, bede nikim jesli nie zdam tej matury z matmy:( tak mi to do głowy wbili,że no nie moge sobie z tym poradzic:( wiem,że niektórzy maja gorzej i powinnam miec wiecej pokory

a co to za otoczenie? co ono osogneło? a brat? ile ma lat, kim jest? zarzuc mu ze ty przynamniej sie starasz, walczysz o swoje zycie, uczysz sie, chodzisz na korki, a on co? chrzan cała reszte. popraw sobie humor, popatrz w lustro i pomysl ze nie jest z toba tak zle:) głowa do góry.

mój brat skonczył prawo, ale to były czasy kiedy nie było matmy na maturze!!Więc on tego nie rozumie:( a sam nie umiał matmy