Czy wy też nie lubicie dzieci

swoich dobrych przyjaciół?

też i nie tylko hehe

czy nie lubie dzieci? to mało powiedziane... nawet ciężko mi idzie z akceptowaniem ich w rodzinie

dzieci zarówno obcych jak i z rodziny:O

czyli wszystko w normie?

tak, ja nienawidze dzeci

a ja im dokuczam i pluuje na nie si sram bo ich nienawidze:O

ja bym potopił te wyjące zasrańce

Ale małych dziewczynek :O Takich w przedziale 5 - 10 lat. Wkurwiające są.

Traktuję ich jak dorosłych, tzn. nie zacieszam ani nie jęczę, jakie słodkie. Człowiek jak człowiek - jednego lubię, innego nie. Ale zero zachwytu z mojej strony.

oj ludzie zapewniam was ze do czasu ich nie lubicie:) a kiedys to bedzie wasze najwieksze szczeszcie:)

chyba jak je już zabeczkujemy

taaa mam prawie 25 i wciąż nie ma do nich cierpliwości nigdy swoich nie będę miała, mam nadzieje brrrrrrrrrrrrrrr

to czeka Cie piekna starosc bez pomocy rodzinki a wieku 60 lat bedziesz zgoszkniała stara wiedzmą ubolewajaca zde nie ma dzieci znam takie kilka

Najgorzej jest jak te brzydale drą się pod oknem i nic do nich nie dociera. Ja rozumiem, że to dzieci i muszą się wyszaleć, ale mogłby latać pod swoimi oknami. A matki też swoim dzieciom nie zwrócą uwagi tylko jeszcze do mnie mają pretensje, bo niby zaczepiam dzieci :O

rowniez nie przepadam za dziecmi, a jeszcze bardziej za doroslymi, ktorzy zwracaja sie do nich jak do uposledzonych. Nie rozumiem rowniez dlaczego jak podaja iloasc ofiar jakiegos wypadku, to dziela je na doroslych i dzieci:O

ja nie mogę powiedzieć że nie lubię ale fakt jest faktem że od kiedy swoje odchowałam i stały się samodzielne nerwowo np reaguje na płaczące niemowlęta czy rozbrykane dzieciaki i w życiu bym się nie podjęła zająć się takimi dziećmi brakuje już mi cierpliwości ....nie ciągnie mnie żeby np brać na ręce czy też wysilać się żeby zabawiać jakieś 2,3 czy 4 latki ...nie wiem może potrzebuje oddechu i wszytko wróci do normy jak kiedyś zostanę babcią :D...a może tak mi już zostanie ?

a ja znam pare staruszek, ktora jak glupie czekaja na wizyte dzieci i wnukow, a te wpadaja tylko wtedy kiedy "stara" dostala emeryture i pewnie cos skapnie. Staruszki gadaja z duma o swoich wnukach, a ci maja je gleboko w dupie. Dzisiaj bylam swiadkiem jak paru chlopcow w wieku okolo 11 lat rozmawialo i jeden do drugiego: "twoja stara jest tak stara, ze pierdzi kurzem":) Skoro 11latkowie nie szanuja juz rodzicow, to myslisz, ze jako dorosli beda inaczej myslec?

mialo byc: :O ja w ogole chyba jestem jakas nieczula, bo jak ktos mi oswiadcza, ze jest w ciazy, to sobie mysle "wspolczuje", a mowie na glos "gratuluje" mimo iz uwazam, ze nie ma czego gratulowac, po prostu bzykneli sie bez zabezpieczenia i zadne to osiagniecie:O

Nie masz w sobie po prostu instynktu macierzyńskiego, ale może kiedyś przyjdzie. Ja mam 24 lata i też go nie odczuwam, a wiele osób dziwi mi się, że jeszcze nie mam dzieci :O A może będę miała 40 lat i zechcę adoptować? Co ich to obchodzi?

Spokrewnienie genetyczne musi być! Nie dość, że mężczyzna porzuca kobietę zapłodnioną swoim nasieniem czy to po porodzie to nie ma interesu dbania o nie "swoje geny". Kobiety i mężczyźni monogamiczni nie są! Tka ewolucja rozpłodowa homo sapiens.

mam tak samo jak kami 20 lubie tylko swoje dziecko innych nie lubie i wkurzają mnie, są to dla mnie zwykle rozwydrzone bachory

jw, tylko swoje reszta działa mi na nerwy:)

mnie nawet moje wnuki wnerwiają , lubie ich (chyba) ale nie pieje na ich widok i nie piszcze jakie to cudo , widze ze grzeczne albo rozkapryszone, napewno jestem wyrodną babką, a moze dlatego tak jest ze mam jescze maloletnie dziecko i dlatego nie slinie sie na widok wnukow

To gdzie są te wszystkie nadgorliwe mamuśki, co żyją tylko po to żeby rodzić? Ja czasem mam wrażenie jak jakaś baba mi doradza ciąże ,że normalnie źle mi życzy. To tak jakby mówiła -widzisz suko jak to jest mieć bachory , ile to kłopotów? He he

nie lubię i chce chce żeby to się zmieniało. Dzieci nieodmiennie kojarzą mi się z hałasem którego wręcz nie znoszę.

czlowiek sie zmienia z wiekiem, dopoki sama nie mialam dzieci to uwielbialam wszystkie inne, naprawde, potem tylko moje i teraz tez , ale czasem mysle ze gdybym mogla cofnąć czas to zostalabym starą bezdzietną panna, a na starosc to wole nie liczyc na nikogo z rodziny bo juz niektorych takich starych isamotnych wsrod rodziny widzialam. dzieciom jestesmy potrzebni kiedy są male , potem zeby popilnowac ich dziecie i sypnąć kasą lub prezentem, a potem jak czlowiek sie starzeje i powiedzmy potrzebuje pomocy to dzieci nie mają czasu. nie twierdze ze to reguła ale z wlasnych obserwacji widze ze czesto tak jest i to wtedy gdy te babcie i dziadki cale renty wnukom i dziecio daja aby miec pomoc na starosc.

A ja chciałbym pomóc matce ale nie mogę, ona nic dla mnie nie zrobiła, nie mam za co jej podziękować, nie zasłużyła sobie na nic. Jak byłam mała to siedziałam w kojcu zalana sikami, nie potrafiłam mówić, pózno się nauczyłam, nigdy nie pomogła, nie wsparła, byłam jej obojętna a jak skończyłam 16 lat to byłam tylko darmozjadem.

biedactwo matki są najgorsze tak jest dopoki samemu nie zostanie sie matką. gratuluje ci pamieci doskonalej, pamietac jak sie siedzialo w kojcu to oznaka superpamieci

wiem od starszej siostry, moja droga, i nie rozgrzeszaj jej, bo na dzieciach zawsze się wszystko skrupia, wy dorośli trzymacie sztamę