minusy porodu rodzinnego - wasze doświadczenia

tu wypowiedz dziewczyny której matka pracowała na porodówce "Moja matka wiele lat pracowała na porodówce i na położniczym i gdy zaczęły być modne porody rodzinne to faceci, ależ owszem brali w nich udział, ale albo mdleli w trakcie, albo wymiotowali, albo wychodzili, bo "oni nie mogą dłużej na to patrzeć". Raz na ruski rok jakiś został do końca, ale dziecka nie chciał wziąć na ręce przed umyciem - widać nie takie ono pieknę, albo za mało mistycyzmu. Może jakby się spił, albo nawąchał czegoś przed porodem to by wpadł w bardziej mistyczny nastrój."

coraz bardziej ,ze nie chce rodzinnego

przyjaciółka, co prawda miał być mąż ale wyszło innaczej, tez na samo parcie wygoniłam ją z sali bo nie chciałam żeby straciła ochote na dziecko, ale co z tego jak ja wygoniłam jak i tak podglądała, i mowi że widziała wszytsko, jak zadałam jej pytanie czemu patrzyłam to ona do m nie a co miałam robić jak drzwie były otwarte, co prawda jak mąż przyjechał i ją zmienił ponoć była blada jak ściana, ale dalej chce mieć dzieci itd, wsumie ciesze się że to ona była ze mną i powiedziałam jej że przy jej pordzie tez mogę być

przy pierwszym porodzie był ze mną mąż... pamietam ze był rownie przerażony jak i ja... ale byl od poczatku do konca.. ja tego chcialam i on... najbardziej jego obecnosc przydala mi sie podczas parcia, bez niego nie dałabym rady... za kilka dni będe znowu rodzić i on też deklaruje swoją obecność - jesli zdazy, bo najpierw jego mama bedzie musiala dojechac do córki.... poród nie obrzydził mu seksu

statystycznie wiecej za porodem rodzinnym sa kobiety , które nie rodziły , a pózniej te które pierwszy poród miały rodzinny i decydują na drugi taki sam Są oczywiscie wyjatki , kiedy kobiety nie chca juz drugiego rodzinngo Kobiety , które rodziły pierwszy raz same uwazają ,ze obecnosc mezczyzny nie jest taka potrzebna i czesciej decydują się rodzic ponownie same

Ja rodziłam z mężem pierwsze dziecko i miałam co do tego pomysłu duże obawy. Teraz juz obojee wiemy że przy drugim dziecku chcemy przeżywać to razem. A z tym seksem to mit!!!!!!!! Po porodzie w ogóle ma się mniej ochoty i siły na seks. Wynika to ze zmęczenia i burzy hormnoów. Potem wsystko wraca do normy.

Tam, gdzie ja rodziłam (taka mała prywatna klinika) praktycznie wszystkie babki rodziły z mężami. Jakoś nie widziałam, zeby któryś wyszedł, zemdlał czy zwymiotował:) Niektórzy byli bardziej bladzi ale wszyscy podążali za dzidzisiem do ważenia, mierzenia, umyci z ucieszoną gębuchą:) Jeśli związek jest mocny, oparty na czymś więcej niż seks- jeśli ludzie po prostu się kochają to wspólny poród jest wydarzeniem mega cementującym!!! I sorry, ale NIE WIERZE, że męzczyzni mówią coś innego przy piwie! Mój nawet widział jak łepek wychodzi i jakoś go to nie obrzydziło. Na BOga, przecież wychodzi DZIECKO, wasze dziecko- człowiek! Bardziej jest strach, czy wszystko będzie dobrze niż zastanawianie się jak tam aktualnie wyglada Twoje naciągniete krocze!!! Więc autorko! Jesli ufasz mężowi bierz go ze sobą. Pozdrawiam

w 100% !! :) :) :) :) wydarzenie mega ważne i cementujące związek.

święta racja...my już kiedyś rozmawiałyśmy o tym na topiku o porodzie rodzinnym...podpisuję się pod Twoimi słowami...nic dodać nic ująć:) fatcat- jeśli z mężem/partnerem macie trwały,mocny,uczciwy związek, w którym na pierwszym planie jest miłości, nie wstydzicie się i siebie i możecie sobie ufać, wszystko powiedzieć, a Twoj mąż nie jest cipa:) to bierz go...to nieprawda, że faceci przeszkadzają na porodówce- wiesz, że 95% kobiet, które rodziły same tak gada? a nawet faceta przy nich nie było, więc skąd mogą wiedzieć? mogą przypuszczać, ale się mylą...tak uważam ja! matka, która 2 razy rodziła z mężem! jak niby ma przeszkadzać? włazić na Ciebie, kręcić się, przeszkadzać w odbieraniu porodu? no jak?! położna od razu by przegoniła jakby facet był upierdliwy i krzątał się pod nogami. a jeśli uważałby, że nie da rady, że to dla niego za trudny widok to sam by wyszedł i nie mdlał...ja mojego męża spytałam czy chce obejrzeć poród (mam na dvd sn i cc od początku do końca- oczywiście reżyser wybrał krótkie porody:) ), żeby wiedział na co się decyduje...obejrzał i jeszcze bardziej chciał tam ze mną być i mi pomóc, bo czuł, że to jego obowiązek..."zmajstrował" dzieci, więc chciał być przy ich narodzinach, a nie jak to powiedział kobita ma się tylko męczyć...wolał być przy mnie niż siedzieć w pracy i obgryzać paznokcie...i nie był wcale upierdliwy, podawał wodę, pomagał chodzić, ćwiczyć na piłce, masował plecy, rozśmieszał, zagadywał, trzymał za rękę gdy parłam i dopingował, ja mówiłam, że nie mogę, ale patrzyłam na niego, on do mnie mówił, kazał próbować i się skupić, mówił, że zaraz będzie po wszystkim, że to dla naszej córki i jakoś nabrałam sił, on mnie bardzo mobilizował, wiesz chciałam mu udowodnić, że jestem twarda babka:) przeciął pępowinę, płakał ze wzruszenia, owszem stał za mną i trzymał za rękę, ale podglądał jak dziecko wychodzi, wcale go to nie obrzydziło, ba był tym zafascynowany, bo to w końcu jego dziecko:) krzyczał widać główkę,widać, a lekarz i położna się śmieli, że taki podniecony:) nie mdlał, nie rzygał, wcale nie czuł do mnie obrzydzenia, dobierał się do mnie już po 4tygodniach:p od porodu, ale musieliśmy sie wstrzymać jeszcze 2tyg, seks jest super, taki jak był, bo zawsze umieliśmy się sobą porządnie zająć:p nie opowiada po kolegach, że to coś okropnego, wręcz przeciwnie zachęca, dużo jego znajomych rodziło z żonami i narzeczonymi, jest człowiekiem szczerym, powiedziałby mi najbardziej gorzką prawdę i wiem, że poród mu mnie nie obrzydził, wręcz zbliżyło to nas do siebie, bo wie jakie to dla kobiety poświęcenie i ból, nie zdawał sobie z tego sprawy...mam nadzieję, że moja historia pomoże Ci w dokonaniu wyboru...ps. do tych co piszą, że faceci inaczej myśli, a żonki się zachwalają na forum to uwierzcie, że jak znacie swojego mężczyznę widzicie jego zachowanie,reakcje,widzicie, że coś jest nie tak, no chyba, że żyjecie w jakichś zakłamanych związkach...mój bynajmniej napisałby to samo co ja, że nie żałuje niczego, z resztą wszystkim dookoła tak mówi, nie ma żadnej krwi na ścianach i podłodze, nie ma jakichś okropnych widoków, wielkich zrobionych przez rodzącą kup:) hehehe, śmiać mi się chce, bo jak kobitka popuści to jest tego troszkę, położna mi opowiadała, bo się ciągle bałam, że popuszczę i nic takiego się nie stało, nie miałam lewatywy, a przed samym porodem odwiedziłam kibelek 6razy, bo organizm wiedział co go czeka...the end, bo się trochę rozpisałam:p