Toksyczny psychol zniszczył mi życie

Jak mam po tym wszystkim żyć ? Byłam ciągle dobijana, wyzywana, przez jego teksty spadało moje poczucie wartości. Non stop mnie nachodził i wtrącał się w moje życie aż doszło to tego, że czułam sie gorsza, winna. Grał na moich emocjach tak, że nie mogłam od niego uciec. Dopiero teraz to robię, co nie znaczy, że jest mi łatwo. Nagle okazało się, że straciłam chęć życia i dawną energię, że czuję się nikim.

Wpadłam w straszną depresję i stagnację. I jak tutaj wierzyć w ludzi ?

łap radę : spadaj z tą provo z powrotem na f23 vaya con dios

Sama sobie jestes winna. Nie zal mi takich jak Ty :)

To nie jest żadne prowo, idioto.

Piszę o tym, co stało się naprawdę. Myślałam, że można i o tym pogadać, ale cóż, pewne osoby wolą bawić się w dziecinadę :(

aaah coś o tym wiem, przeżyłam to samo z moim ex :( długo po rozstaniu mnie nachodził, a i w trakcie związku nie było mi łatwo z nim... dzięki Bogu mogłam liczyć na pomoc najbliższych, którzy uwolnili mnie z tego piekła.... nie możesz zwrócić sie o pomoc do najbliższych ??

głupiś jak but stuleju o tej porze w piątek żadnych dzieci neo tu nie spotkasz więc sp....

a jeśli Cie nachodzi to dlaczego nie pójdziesz na policje ?

usterka :o

Mam pomoc przyjaciół, ale po tym wszystkim, co przeżyłam u boku tego faceta, nie ufam ludziom. Załamałam się totalnie, dzień po dniu czułam się jak zero. Musiałam nieraz znosić ataki agresji, złe humory, złośliwe odzywki pod moim adresem. A potem czułe przeprosiny i "to dla twojego dobra". To dlaczego płakałam, jeśli "dla mojego dobra" ? Im bardziej bylśmy blisko, tym bardziej przyssawał się do mnie i krytykował wszystkie moje poczynania nie podjęte za jego radą. Nieraz chciałam sobie przez niego odebrać życie, bo tak destrukcyjnie działało na mnie jego towarzystwo.

na pewno nie będzie Ci łatwo się pozbierać po tym wszystkim...mi zajęło to rok :( ale miałam w sobie na tyle siły, że nie załamałam się...wiedziałam, ze raz na zawsze musze się uwolnić od tego chorego człowieka... są różnego rodzaju poradnie, może warto by było gdybyś skorzystała... wierzę,że masz w sobie na tyle siły by uporać się z tym... czy on nadal Cie nachodzi ? mieszkaliście razem ?

Z tą policją to nie wiem, boję się zemsty. Teraz wyjeżdzam do Szkocji, do przyjaciół, on do pracy w Holandii, więc odpoczniemy od siebie, ale nie wiem co po powrocie? Jestem zmęczona jego uwagami na mój temat, wtrącaniem się w moje życie. Ostatno wpadł w szał, bo odmówiłam mu wspólnego wyjazdu, a sama jadę do Szkocji, więc sami widzicie, nie daję z nim już rady...

więc skończ z nim kontaktowanie sie, wyjedź, nie odzywaj się i zacznij żyć od nowa....

do Elwinga może chciałabyś pogadać .. z kad jesteś jesli możesz napisać ...

Nie, na szczęście nie mieszkaliśmy razem. Byliśmy znajomymi z roku, potem przyszło coś głęszego. Na początku strasznie mi imponował, taki inteligentny i ciekawy, tyle wspólnych tematów. Niestety, po jakimś czasie wyszło, że on ma depresję i pochodzi z rodziny patalogicznej. Wtedy zaczęło się piekło.

Z południa Polski, boję się pisać więcej.

Tak też zamierzam zrobić, ale wyjazd dopiero za miesiąc, a ja muszę przez ten miesiąc jakoś egzystować.

Wiecie co było najgorsze? Że on, mimo tych obelg pod moim adresem, nie rzucił mnie dla innej, trzymając się mnie kurczowo. Dlaczego skoro byłam za gruba, za wrażliwa i nie byłam taką, jaką on chcial?

Po tym wszystkim to już nie wierzę w miłość. Nie wierze w to, że ktoś mnie pokocha taką, jaką jestem.

......zainteresować mnie moze jedynie facet z którym bede sie na prawdę dobrze czuła i godny zaufania mojego i lubiący więcej ciałka bo zamierzam przytyć

Ja byłam ciągle porównywana z innymi dziewczynami, np. "patrz, jaka ta Ola pracowita, a ty ? Siedzisz w domu i żyjesz sobie mrzonkami". A była to nieprawda, ja żyję z malowania i fotografii, szukałam też normalnej pracy, no i nie rozumiem, dlaczego byłam tak negatywnie oceniana. Ten gość pięknie zwichrował mi psyche, wtrącał się w sposób realizacji moich marzeń. Długo wydawało mi się, że to ze mną coś jest nie tak, czułam się w jego stosunku winna, bo on świetnie manipuluje innymi. Teraz jednak, po rozmowie z koleżankami, dotarło do mnie, że to on ma problem, gdyż próbuje się dowartościować poprzez zaniżanie samooceny innych.

Poradźcie mi, jak z tego wyjść, zapomnieć o kimś takim. Kocham go przecież, mimo wszystko.

A jaka stara jesteś?

Mam prawie 22 lata.

On był o rok młodszy ode mnie. Studiowaliśmy na jednym kierunku, byliśmy w równoległych grupach. To wszystko komplikuje. Wzięłam sobie niby dziekankę z powodu depresji, ale potem muszę tam wrócić, spojrzeć mu w oczy.

22 lata, wez sie za zycie co??? Nie kontaktuj sie z psycholem i po sprawie. Niestety znalam identycznego faceta jak Twoj - ale tylko 5 tygodni. Przez 5 tygodni doprowadzil mnie prawie do tego samego stanu w jakim Ty jestes. Ale tylko prawie bo poprostu skonczylam z nim i kontaktu nie zycze sobie.

Ale on mnie może nachodzić, bo wie gdzie mieszkam. Poza tym studiujemy na jednym kierunku, po dziekance będę musiała tam wrócić. Jasne, że ograniczam kontakt, nie odpowiadam na smsy, zajęłam się pracą i nauką, spotykam się tylko z zaufanymi ludźmi, ale nie wiem, czy to wystarczy. W dodatku zawiodłam się na kumpeli, bo ona zamiast stanąć po mojej stronie, poszła z nim na piwo po tym wszystkim.

"kocham go mimo wszystko" dziecko chyba nie wiesz co to milosc? niszczy i kaleczy cie a tobie nie wystarczy.Masochistka jestes??? Jak mozna kogos takiego kochac??? a powiedz: CZY TY KOCHASZ SAMA SIEBIE??? Bo gdybys sie kochala to bys 1. nie zadawala sie z takim dziadem. 2 juz dawno uciekla. 3. nie byla z nim juz od roku 4.nie wypisywalabys bzdur, ze go kochasz, 5. gdybys kochala siebie to nie kochalabys napewno jego. a wiec zacznij kochac siebie i przestaniesz kochac tego debila. A jak nie to pozasz nastepnego, a nastepny bedzie cie lal a ty bedziesz mimo wszystko kochac. Oto wizja twojej przyszlosci jak sie nie obudzisz.

Teraz strasznie go broni, próbuje mnie przekonywać do tego związku, więc tracę kolejną osobę.