Toksyczny psychol zniszczył mi życie

nie ma prawa cie nachodzic, musisz przy swiadkach zabronic mu zblizania do Ciebie. Co sie tak boisz? Uderzy cie na uniwerku czy co? nie rozumiem takiej glupiej gadki.Widocznie chcesz kontaktu???? No to rob tak dalej !! Bo ja bym zabronila jakichkolwiek kontaktow. Policja tez jest. Nikt nikogo na tym swiecie tak po prostu nachodzic nie moze. W jakim swiecie ty zyjesz?

ta Twoja kumpela niech sama sie za tego faceta wezmie,bo pasuja do siebie jak dupa na wiadro :-OI swiety spokoj bys miala.Potrzebujesz ludzi w zyciu ktorzy cie krzywdza i namawiaja do czegos co tobie szkodzi???

No, ja miałam zawsze problemy z akceptacją samej siebie, bo nie miałam jej ze strony rodziców. Potem jednak był czas, kiedy byłam znacznie pewniejsza siebie, emanowała ze mnie pozytywna energia. Tak było jeszcze rok temu, ludzie aż nie mogli się nadziwić, skąd we mnie tyle poweru i radości. Niestety, związek z K po raz kolejny spowodował, że zwątpiłam w swoje możliwości. Było to tym bardziej bolesne, że jestem typem artystycznej duszy, planuję studia na ASP, a on ciągle robił wszystko, żebym przestała wierzyć w swoje marzenia.Wiem, że krytyka czasem też jest ważna, ale on to robił w ten sposób, że nie działała ona na mnie tak motywująco, jak ze strony osób, które rzeczywiście były w tej branży. Tkwiłam w tym związku rok, teraz odeszłam. Odcięłam się od tego środowiska, próbuję się wyciszyć. I myślę, że nie ma czego żałować.

są i trudno się od nich psychicznie uwolnić. Wampiry energetyczne. Niestety dużo pracy nad samą sobą a dziada konsekwentnie wymazywać z pamięci.

A teraz konkretnie-jak toksyczny to napisz czym truje.

Wiesz, on mnie nigdy nie uderzył ani nic w tym stylu, chociaż był cholernie zazdrosny i nadużywał alkoholu. Po prostu był kimś, kto powodował, że nie czułam się zbyt szczęśliwa. Nieraz buntowałam się przeciw temu, co mówił, ciągle się kłóciliśmy, on zarzucał mi to, że jestem taką buntowniczką i mam zdanie, bo to on wie lepiej, co jest dla mnie dobre. W sumie rzadko robiłam coś pod wpływem jego rad, czym go wkurwiałam tym bardziej, ale w głębi duszy nieraz cierpiałam. Udawałam długo luzaczkę i wydawałam się mieć to, co on mówi w dupie, ale w rzeczywistości pod maską kryły się ogromne wątpliwości i strach.

On ma bardzo duży problem z samym sobą, a wpływ miała na to jego rodzinka. Ojciec zapomniał o synie już w dzieciństwie po rozwodzie z matką, a i ona nie potrafiła go wychować, bo znalazła sobie kochanka. Po ukończeniu pełnoletności K kupił sobie mieszkanie z kolegami. Na początku tej znajomości, kiedy otwarliśmy się na siebie bardziej, wydawał mi się strasznie wrażliwy, zagubiony, twierdził, że mamy podobne przeżycia. Tyle tylko, że w odróżnieniu ode mnie, K był strasznie agresywny, odnosił się z nienawiścią do wszystkiego, co było niezgodne z jego światem. Nieraz próbowałam w nim to zmienić, ale on ciągle swoje : "daj spokój, nie masz racji ".

Nie napisałaś dlaczego jest trujący:P.Czyżby jego cielsko produkowało fosgen:D?

Może i tak :( On truł, bo gromadził w sobie chore emocje.

Dodam jeszcze, że poznałam jakiś czas temu fajnego chłopaka, zupełne przeciwieństwo mojego, chociaż z drugiej strony za mało go znam, żeby oceniać. Podoba mi się bardzo, bardzo miły facet z niego, ale po tym wszystkim, co przeszłam, boję się facetów. Boję się seksu, żażyłości z drugim człowiekiem.