nie nawidze facetow, jak ich zrozumiec?!?!?!?

wole wybrac zycie samotnej kobiety i samotnej matki, nie potrafie ich zrozumiec, znow wyplakuje smutki. bylo cudownie, jego uczucie bylo silne, okazywal je i staral sie. czulam sie bezpieczna i kochana. od niedawna pozwolilam mu na bardziej gleboko bliskosc fizyczna, nie seks, ale intymny dotyk, i tego rodzaju rzeczy, zauwazylam, ze teraz jakby nie potrafil myslec o noczym innym, nasze rozmowy nie sa juz tak glebokie, wlasciwie to tylko ja na nie naciskam, a on najchetniej wciaz macalby mnie po posladkach, sttrasznie mi brakuje tej dawnej relacji. trace z nim nic porozumienia, on zlosci sie o byle co, chocby o to, ze msuze wrocic wczesniej do domu bo rano wczesnie wstaej. zaproponowalam przerwe, abysmy przestali sie spotykac przez pewien czas, bo czuje ze sie psuje. spodziewalam sie sprzecviwu, proby pogodzenia dwoch stron, wyznan milosci, a tymczasem on napisal ''ok, jak chcesz ;* kocham cie! ''. czuje sie jakby puscil mnie wolno, jakby mu nei zalezalo wcale...