jesli ci zalezy co robisz w takiej sytuacji...

jakby role nieco odwrocily sie... nie myslisz, zeby zakonczyc ten zwiazek skoro juz teraz w nim sie dusisz i czujesz narastajaca frustracje?? sama mowisz, ze boisz sie tego, co bedzie pozniej... po co doczekiwac takich chwil? potem bawic sie w rozwody itd. przeciez po slubie bedzie juz tylko gorzej ( o ile to mozliwe w ogole :O )

tak mysle o rozstaniu ale zastanawiam sie czy ze mna jest cos nie tak

bo przeciez kazda laska marzy o czulym, romantycznym, cierpliwym mezczynie...

jakby calej sytuacji nie znam; jedynie tyle, ile sama napisalas... wiec moze to jest polprawdy, moze bardzo subiektywna, TWOJA ocena sytuacji... ale na tej podstawie stwierdzam, ze to nie Ty jestes nienormalna. czulabym sie tak samo zle, jak Ty

moj facet jest bardzo cierpliwy, jest czuly rowniez , dyskutujemy ze soba zywo na rozne tematy... no ale mamy inne problemy :D wiec zawsze jest cos, za cos

no na pewno jestem subiektywna... on powiedzial ze pragnie spokoju, nie chce sie zmieniac, nie chce wymagac, nie chce prosic, nie chce sie klocic a ja w/g niego lubie klotnie, afery, jak cos sie dzieje, potrzebuje emocji, chce cos zmieniac, omawiac, rozmawiac, mowie o problemach i ciagle cos od niego chce i tak by powiedzial on, na 100%

mysle sobie ze w tym zwiazku on biernie prowokuje mnie do tego zebym byla jak jego mamusia albo facet .... radze co robic czego nie ma robic, jestem malo romantyczna, dominuje, czasem jestem agresywna przy takim facecie trudno byc kobieta... mam sie z nim scigac kto komu bedzie bardziej slodzic, kto bedzie ulegly

Stań się kobietą - może uczynisz go mężczyzną, jakiego pragniesz :)

ale ja jestem kobieta, moze on powinien stac sie mezczyzna raczej?

a kto zaczall:P