Komoruski wybral sobie juz kapelana (z gazety wyborczej)

Prawdopodobnym kandydatem Bronisława Komorowskiego na stanowisko prezydenckiego kapelana jest ksiądz Andrzej Luter - dowiedział się tygodnik "Wprost". Warto przypomnieć, kim jest potencjalny wybraniec prezydenta-elekta. Ks. Andrzej Luter jeden z etatowych kapelanów Gazety Wyborczej (obok ks. Czajkowskiego alias Tajnego Wspólpracownika SB pseudonim Jankowskiego az akt IPN ) w 2008 r. napisał paszkwil na ks. Tadeusza Isakowicza-Zaleskiego. Pretekstem do ataku stała się głośna wówczas sprawa Tajnego Wspolpracownika SB pseudo. Filozof z akt IPN, czyli metropolity lubelskiego abpa Józefa Życińskiego. Ks. Luter opisując publicystyczną działalność ks. Isakowicza-Zaleskiego przyrównał go do Savonaroli, nazwał insynuatorem i fanatycznym jeźdźcem lustracji. Napisał też, że postępowanie księdza Isakowicza wywołuje nieprzyjemną duszność. Na drugim biegunie ks. Luter postawił postać abpa Życińskiego, pisząc o nim jako o wybitnym hierarsze, intelektualiście najwyższej próby i autorytecie, który stał się obiektem wojny podjazdowej grupy lustratorów. Przyszły kapelan Komorowskiego przedstawiany jest jako zwolennik tzw. katolicyzmu otwartego, duszpasterz dziennikarzy, publicysta m.in. Tygodnika Powszechnego i Więzi. Wielokrotnie potępiał lustrację, najczęściej na łamach zaprzyjaźnionej Gazety Wyborczej. W 1993 r. porównał w niej Gazetę Polską do antysemickich pism w 1968 r. (za publikację listy Macierewicza). W swojej publicystyce ks. Luter często używał demagogicznych i retorycznych chwytów z repertuaru swojego ideowego guru Adama Michnika. W tekście Pycha tropicieli teczek (opublikowanym w GW w 2006 r., tuż po zdemaskowaniu jako TW ks. Michała Czajkowskiego) pisał na przykład: Jakie mamy moralne prawo dokonywać publicznej rzezi człowieka tylko dlatego, że ćwierć wieku temu na chwilę upadł i czynił zło? () Żyjemy 17 lat w wolnej Polsce, nie ma już SB szukającej haków na ludzi Kościoła i opozycji, zapomnieliśmy już, czym był totalitaryzm, można zatem, zachowując anonimowość, żyć i grzeszyć swobodnie, bo nikt nas już nie zwerbuje mimo licznych słabości, a czasami podłości no i wreszcie można lustrować! (GW 22 IX 2006) Ks. Luter zrecenzował też na przyjaznych łamach GW książkę Sławomira Cenckiewicza i Piotra Gontarczyka, nazywając ją dziełem teologów z IPN. Oto próbka języka księdza: W istocie ukąszonym przez IV RP chodzi tylko o ideologię i politykę. Ich savonarolizm jest niebezpieczny, bo bezwzględny. Czerpią perwersyjną radość z obalania autorytetów. Znaleźć haka i uderzyć kogoś z salonu to gratka. Słowo salon jako obelga antyinteligencka funkcjonowało w publicystyce hunwejbinów Marca 68. W ostatnich latach wróciło do łask. (GW 26 VII 2008) Ks. Luter podobnie jak inni kapelani Adama Michnika wiele razy apelował o ostrożność w sądach historycznych, a także o kierowanie się miłosierdziem i przebaczanie. Apele te nie przeszkodziły mu jednak wziąć udziału w nagonce na osoby sprzeciwiające się żenującemu spektaklowi przeprosin za tragedię w Jedwabnem. Ks. Luter wyraźnie chwalił wówczas katolicką lewicę, która potępiła zaplanowaną rzekomo przez Polaków zbrodnię w Jedwabnem, rzucając jednocześnie gromy pod adresem narodowoojczyźnianego ciemnogrodu: Ktoś powie, że tylko Więź, Znak czy Tygodnik Powszechny stać na tak zdecydowaną i jednoznaczną postawę [potępienia Polaków z Jedwabnego - przyp. Niezalezna.pl]. Po pierwsze, nie tylko, a po drugie, wymienione środowiska to też Kościół, bardzo ważna cząstka tego Kościoła. Tak, były i są media katolickie, które na zbrodnię w Jedwabnem zareagowały haniebnie i nieewangelicznie; taka postawa nie ma nic wspólnego z chrześcijaństwem i nie ma dla niej usprawiedliwienia. (GW, 7 XI 2001