mam fobie spoleczna, juz nie moge...............

jak sie wyleczyc? mam 1,5 rozne dziecko. nie chodze znim na spacery, tylko przed dom. wiem ze to glupie ale nie potrafie. jak musze isc z dzieckiem do lekarza to paralizuje mnie strach do slklepu nie chodze, tylko tesciowa robi mi zakupy. nie daje rady. meza nie ma w domu za granica.

wypowie sie kots/ prosze..

musisz sie przełamac dla dziecka .

nie mam z kim o tym porozmawiac...juz nie daje rady... wstydze sie tego

nie potrafie. nie chodze nigdzie na piechote, tylko jak musze to autem jade, zeby nie napotkac zadnych ludzi po drodze.

kolo siebie? musisz sie przelamac, nie mozesz siedziec sama w domu

strasznie sie z tym czuje, . przed ciaza probowalam sie zabic, teraz znowu mam napady strachu. nie lecze sie bo wstydze sie tej choroby.

nie mam zadnej kolezanki, do rodziny tez zadko jezdze. wogole to rano nie chce mi sie nawet z lozka wsta, tylko bym spala. w dzien nie moge sie juz doczekac kiedy znowu bedzie noc aby zasnac

i tak sie nie wyleczysz z tej choroby , bo nie ma na to lekarstwa .

czyli cale zycie juz bedzie tak wygladac/

Biedactwo. Wszystko jest do zrobienia. Miałam kiedyś niezłą fobię, gdy byłam bardzo młoda. Lęki trzeba oswajać i konfrontować z przedmiotem wywołującym je. Jedyne wyjście - na siłę rozmawiać z ludźmi, choćby nie wiem co, ale rozmawiać. Małymi kroczkami aż w końcu się przełamiesz. Nie byłoby głupio udać się do psychiatry z tym problemem. Widzę, że u Ciebie to zaawansowane stadium. Mnie pomogła praca w obsłudze klienta...

Przeczytaj sobie książkę 'Dziecko Emmy".

Nie słuchaj, że się nie wyleczysz, bzdura! Tzn. to zawsze gdzieś siedzi w człowieku, ale uwierz mi - można to oswoić :)

boje sie ludzkich spojrzen, boje sie ze wiedza o mojej probie samobojczej, boje sie ze beda oceniac moj wyglad...juz nie daje rady

jak sobie przypominam, to od dzieinstwa tak mialam, ale mniej nasilone i rzadziej niz teraz. boze. co za choroba

w sumie to juz trzei raz probowalam sie zabic. kiedys jako nastolatka dwukrotnie, ale bez skutku nikt nawet o tym nie wiedzial traz zyletka na nadgarstek, raz jakies tabletki, a teraz ostatnim razem to nie obylo sie bez plukania zoladka. nie udalo mi sie.

ciekawe ze masz dziecko. Wiekszosc fobikow raczej unika dzieci i plci przeciwnej

przez to zawalalam wszystkie egzaminy ustne, rozmowy kwalifikacyjne, umawialam sie przez telefon, ale na wyznaczony termin nie stawialam sie, bo sie balam.

Dwie przyjaciółki: Dorota (lat 17 i pół) i Monika (lat 17) postanowiły spotkaćsię pewnego wieczoru, kiedy rodzice Moniki wyjechali za miasto. Dziewczynki wpadły na niewinny pomysł- wyjęły stary talerzyk, na którym wypisały tajemnicze cyfry oraz zdjęcie prababki Doroty i zaczęły wywoływać duchy. Z początku nie działo się nic dziwnego- dziewczynki śmiały się i dokazywały! Nagle usłyszały walenie do drzwi. Rozległ się przeraźliwy huk i przez okno do domu wpadło zakrwawione łyse dziecko bez źrenic. Wystraszone dziewczynki rzuciły się pod drewniany stolik. Niestety przebiegły omen zaczął ciągnąc Monikę za nogę i zawlókł ja do kuchni. Słychać było stamtąd przeraźliwe wrzaski, pękanie kości i głuchy pisk sunącego po podłodze ostrza noża. Monika krzyknęła: "VOLIDER SAKRUMA" 3 razy i wyzionęła ducha... Jeśli przeczytałeś "VOLIDER SAKRUMA" możesz być pewien, że spoczywa na Tobie klątwa. Jest tylko jedno wyjście, by ją z siebie zdjąć: musisz przesłać tą wiadomość do 10 osób w ciągu 15 minut od momentu przeczytania. W przeciwnym razie blada dziewczynka zamorduje Ciebie i 3 najbliższe Ci osoby (tak, tak- właśnie te o których teraz pomyślałeś). Spiesz się, nie masz dużo czasu!

zdemontowałam nawet lustro żeby na seibie nie patrzeć, kiedys sie przestraszyłam zaczęłam uciekać i rozbiłam czoło o komodę a dziecko zaczeło wyc

jesli chcialas sie zabic to nie masz tylko fobi spoleczenej ale rowniez depresje . Ludzie ktorzy maja fobie spoleczna nie maja mysli samobojczych, a nawet jesli maja to ich nie realizuja nigdy . U ciebie jest fobia w polaczeniu z depresją .

dziecko bylo wynikiem tefgo ze po mojej probie samobojczej maz mnie pocieszal w ten wiadomuy sposob a ja nie protestowalam, bo bylam otepiala po tym wszystkim, co przeszlam.

musisz pujsc do lekarza ja tez chorowalem na podobna chorobe wiesz mi przezywalem chorror myslalem ze sie przez to zabije zglos sie do jakiegos psychiatry opowiedz mu o tym

podszywie a z lustrem jest tak jak mowisz---nie moge na siebie patrze.

No ok, ale sam fakt, że poznałaś faceta i jesteś jego żoną. Naprawdę masz depresję i fobię. Radzę Ci jak najprędzej pójść do psychiatry. Leki plus psychoterapia - dasz radę!

dlugo zajelo ci leczenie?

boje sie ludzkich spojrzen, rozumiem . W takim razie proponuje wyjsc na dwor gdy wszyscy sa w pracy Przed 15 00 nie spotkasz wielu ludzi . Mozesz rowniez wyjsc na spacer wieczorem gdy slonce zachodzi .

jestem mezatka z kilkunastoletnim stazem, wiec poznalismy sie w moim lepszym uspionym okresie

trzeci rok sie lecze jest teraz lepiej ale nadal musze brac leki bo czasami sie budze z przerazliwym strachem autorko wiem co czujez i dobrze ci radze idz do lekarza

nie potrafie wyjsc ot tak. nawet przed wlasnym domem, jak jestem z dzieckime, to sie chowam tak zeby jak najmniej ludzi mnie widzialo. czasem ktos kolo nas przechodzi ale zadko na sczescie. przed sasiadami tez sie chowam tzn, jak sa w pracy to wyjde ale jak kjuz sa na podwurzu u siebie to nnie wychodze. wiem. strasznie glupie dla kogos ale dla mnie koszmar po prostu.