Samotosc mnie zabija.Nie daje juz rady.

Jest coraz gorzej.Jestem sama z malym dzieckiem i mieszkamy razem.Nie cierpie byc sama.Nie ma z kim pogadac wieczorem.I wtedy dostaje jakis nerwow.Nie moge sie na niczym skupic.Boje sie zaasnac wiec chodze spac o 2-3 w nocy. Nie czuje sie bezpiecznie.Najlepiej sie czuje na dworze.Zawsze spotkam kogos znajomego , pogadam soie i jest ok.Ale jak wracam do domu mam nerwy.Czemu tak sie dzieje?

Zwariuje nie dlugo.I tez brak seksu , bliskosci 2 osoby.

Hmmm...ciezko Ci ..rozumiem, a próbujesz w ogóle kogoś poznać??

wiec dlaczego na to pozwolilas? trzeba bylo sei nie walic :P

i na co ty liczysz, seks z tobą to juz żadna przyjemnośc, skoro rodziłaś :o do tego dziecko :o :o :o :o

Probuje ale nic nie wychodzi.W ciagu dnia jest ok.Ale nie cierpie siedziec sama z dzieckiem w domu.A najgorzej jak zbilza sie wieczor.

jak chcesz moge pogadac na gg, nie martw sie masz kochane dzieciątko, które nadaje sens twojemu życiu!

Wiem ale brakuje mi coraz bardziej 2 osoby.Z kims pogadac, przytulic sie, zjesc razem kolacje, obejrzec film.Mam dosc juz pustego lozka.Swiadmosc z nikt na niebie nieczeka az nie cche mi sie wracac do pustego domu.Staram sie jak nawiecej spedzac czas na dworze i wracam wieczorem ok.19-20do domu.

to z kim jest twoje dziecko jak wracasz o 19,20 ? ile ma latek? napisz coś więcej? pracujesz? ile masz lat? rodzice pomagają? masz przyjaciół?

ja mogę zostac twoim menem

Dziecko jest ze mna.Wiekszosc czasu spedzamy na spacerkach.Na razie nie pracuje.Obecnie szukam pracy ale strasznie sie boje ze nie dam rady.Corcia ma 18 miesiecy.Rodzicow nie mam.Pyzjaciol nie.Tylko znajome z ktorymi chodzimy na spacerki.Spotykamy sie codzennie.I wtedy jest ok.Ale kazdy ma swoje zycie i rodzine takze nasze spotkania ograniczaja sie do wspolnych spacerkow. Codzienie pije melise, z=jem tabletki na uspokojenie nie wyrabiam juz.

bedziemy razem spedzac wieczory

rozumiem cie.Mam to samo.

a ile masz lat i za co zyjesz

Boje sie byc sama wieczorem.Jest coraz gorzej.Nieraz probowalam zasnac wczesniej i nie moge.

Mam 26 lat.Na razie zyje z zasilku i alimentow.

Jak pójdziesz do pracy to poznasz nowych ludzi.

bo wiem co to samotnośc. Ja też wyłam nocami bo mi brakowało bratniej duszy. Nie zamartwiaj się aż tak bardzo bo nie wiesz co przyniesie jutro dzień. Ja poznałam męża z ogłoszenia i jestem szczęśliwa. Trzeba szczęściu dopomóc. Daj ogłoszenie lub sama poszukaj w ogłoszeniach bo są również mężczyżni którym tak samo doskwiera samotność.

Zalozylam sobie konto na pewnym portalu.Na razie nic sie nie dzieje.Przez ta samontosc strasznie zamkenlam sie na ludzi.Niewiem jak sobie poradze w pracy.

Dasz rade choć wiadomo początki będą trudne.

Ja mam bardzo podobny problem. Proszę napisz do mnie j1975@o2.pl

Ja mam bardzo podobny problem. Proszę napisz do mnie j1975@o2.pl

jeszcze wszystko przed Tobą,młoda jeszcze jesteś ! jak chcesz podaj swoje gg też mam dziecko i doskwiera mi samotność

Jestem w podobnej sytuacji. Wiem jak się czujesz. Nie pakuj się jednak w pierwszą lepszą znajomość tylko po to żeby zapełnić sobie pustkę. Nic dobrego z tego nie wychodzi. A zainteresowanych zawsze jest mnóstwo:P

gdzie mieszkasz?