Facet z odzysku - czyli jestem macochą!

Czy są tu jakieś kobiety, które odziedziczyły "latorośl" po poprzednim związku swojego obecnego partnera? Jak się dogadujecie? :)

ja odziedziczyłem spadek

Czyli nie ma żadnych? Ciekawe.

ja, a co;)

top rozwodnicy,eks,wdowcy

mój mąż ma córkę z poprzedniego małżeństwa na szczęście nie mieszka z nami, mieszkamy daleko od niej a mimo wszystko nie potrafię się z nią dogadać

dlaczego "naszczęscie" ? ty chcialabys miec macoche ktora cieszylaby sie, ze mieszkasz daleko od ojca? :o

ja tez mam faceta z odzysku, który ma syna. on mieszka z matką ale często jest u nas. dzieciak ok ale za to facet zachowuje się okropnie. podczas tych wizyt praktycznie mnie nie zauważa :-( ciężko jest....

ale reszte czasu poswieca tobie, a dzieciak w ogole go nie widzi wtedy. jak bierzecie se takiego chlopa to liczcie sie z tym, ze zawsze beda miec juz drugie zycie :o

i wlasnie dlatego macocha to macocha, dobrze, ze nie wymyslono na to delikatniejszego okreslenia. Zawsze beda zazdrosne o swojego faceta, zawsze po chamsku beda sie wpiertalac w zycie dziecka, nie zwazajac na to, ze ingerowac w jego sprawy i zycie trzeba stopniowo, pomalu, bardzo delikatnie. Znam jedna macoche, ktora sprawila, ze 16 letnia dziewczyna musiala prysnac z domu, obecnie mieszka z dziadkami, bo tamta tak uprzykrzyla jej zycie, ze nie dalo sie wytrzymac. Znam druga, ktora 12letniej dziewczynce wciskala kit, ze jest jej najukochansza i jedyna mama (ktora notabene popelnila samobojstwo) i ze ma zapomniec o swojej starej mamie:o I znam jeszcze inna, ktora w obawie o zakonczenie swojego zwiazku (dwoch chlopcow jej nie zaakceptowalo) doniosla do prokuratury o rzekomym molestowaniu dzieciakow przez ich ojca (sprawa sie wydała, nie utrzymala anonimowosci) :o:o:o

Mój facet ma córkę - 8lat, która mieszka z ojcem, bo matka najzwyczajniej w świecie wyszła z domu i już do niego nie wróciła, a to było jakieś 5 lat temu. Poznałam K jakieś 2 lata temu już wtedy wiedziałam, że ma małą córeczkę, ale nie wiązałam z nim przyszłości - może trochę ze strachu. Wyszło jednak inaczej i od roku spotykamy się, poznałam młodą, ale zdecydowanie odczuwam jej niechęć do mnie, a co najlepsze. K poprosił mnie o rozważenie wprowadzenia się do nich.

Oczywiście, że zdarzają się odstępstwa od normy, ale mi się wydaję, że takie przypadki, jakie opisałaś tu "blech blech" są coraz rzadsze. Ja bardzo bym chciała, żeby młoda mnie zaakceptowała i zrobię wszystko, żeby tak było oczywiście w granicach rozsądku.

U nas sytuacja jest całkiem inna. Córka mojego M jest osobą już dorosłą a zachowuje się jak rozkapryszony bachor. Zero zaradności życiowej. A i jeszcze jedno- ja nie cieszę się, że ona mieszka daleko od swojego ojca, tylko, że mieszka daleko ode mnie :P

Ja nigdy nie starałam się , by córka traktowała mnie jak członka swojej rodziny. Jestem żona jej ojca- dla niej zupełnie obcą osobą i vice-versa. Nie mam zamiaru prosić ją o jakąkolwiek akceptację, czy pozytywne nastawienie do mojej osoby. Widzę się z nią 2 może 3 razy do roku i w zupełności mi to wystarcza

Pewnie by i chciał, ale ja mam zasadę nie narzucania się innym. Bez względu czy to jest sąsiadka, pani z kiosku czy córka mojego męża.

I niby dlaczego to ja mam jej ustępować i czuć się odpowiedzialna za relacje między nami? jej ojca poznałam jak był 3 lata po rozwodzie, wiec nie weszłam z butami w ich życie.

najgorsza z możliwych rzeczy - być w zwiążku z osobą która ma już bachora, szkoda życia :)

a ja tam nie mialam z tym problemu. macochę, o ile mozna ją tak nazwac (bo nie maja slubu) zaakceptowalam bez problemu :P

Heh wcale nie jest tak zle. Trzeba miec tylko siłę przebicia. Mój maz nie podejmuje zadnej decyzji bez konsultacji ze mna i mimo, że czesto mamy inne zdanie to zawsze jest po mojemu :D

hhjwwhjvwkw - nie zgodzę się z tobą. takie związki mogą i są bardzo udane, pod warunkiem, ze oboje z partnerów mają juz swoje dzieci z poprzednich związków. mezczyzni tez nie maja raczej problemu z zakceptowaniem tego, tylko najbardziej wlasnie kobiety :P

Husky jakby córka mojego M była inna, myślę, że nie miałabym z tym żadnych problemów. No ale jak próbowała rządzić wszystkimi do okoła, dąsać się za każdym razem i próbować stawiać na swoim za wszelką cenę no to sory. Na szczęście nie mieszkam z nią i jej zdanie nie interesuje mnie wcale :D

jeśli oboje mają dzieciaki to ok, ale jeśli jeden partner ma to już nie jest tak słodko, znam pare takich przypadków - chłop wychowujący swoje dziecko, kobieta wychowująca swoje dziecko i wiecie co? swoje dziecko zawsze stawiają na pierwszym miejscu a partner/partnerka jest na drugim a wiem to bo mi takie rzeczy gadają w ogole w niektórych domach są cyrki, np. koleżanka która właśnie jest w takim związku żaliła się, że w tym roku nigdzie nie jadą na wakacje bo tatuś musi synkowi kupić laptopa za 4.000 zł. oczywiście widziały gały co brały, ale po chuj takie życie??? że dzieciak zawsze najważniejszy

za dużo słyszałam żeby się w takie coś wpakować, już lepiej być samemu niż w takim czymś

to chyba oczywiste, ze dla rodzica dziecko bedzie najwazniejsze! problem w tym, ze tylko jedna strona to rozumie. no i zawsze dla tej drugiej to będzie ktos w sumie obcy. jakby mieli wspolne dziecko to oczywistebyloby dla nich obojga, ze kupuja ten laptop a nie wakacje.

więc morał z tego taki jak wyżej napisałam

jak sie samemu nie ma dziecka, to tak.. moral z tego taki bedzie. chociaz mysle, ze da sie jeszcze przeżyć jak to oew dziecko jest już dorosle i samodzielne.

albo taka sytuacja facet zarabia dośc sporą kase, kobieta około 1500 złotych, nie są po ślubie facet ma dziecko, ale mieszka z matką , pomimo, że mieszkają razem mają oddzielne konta, facet ma kasę więc kupuje dzieciakowi markowe ubrania, buty za 400 zł itd, a kobieta ubiera się na targu lub w lumpeksie i ewidentnie jest zazdrosna... kolejna sytuacja widziały gały co brały

co do samodzielności i dorosłości to jeszcze może być tak, w koncu dorosłe dziecko zakłada rodzine, rodzi się dziecko czyli wnuczek faceta i facet dostaje fioła na pkt wnuka a partnerka znowu idzie w odstawke, bo wnuk musi mieć to i sramto

jeśli ktoś lubi grać w życiu drugoplanowe role to ok, niech tak będzie, niech sobie weźmie partnera z 7 dziećmi na cudzym nieszczęściu szcześcia nie zbudujemy

mialam i mam bardzo dobre relacje z synem mojego meza,moze dlatego ze gdy sie poznalismy to jego rodzice byli juz 10 lat po rozwodzie i jego matka mieszkala z facetem. Syn meza do tego stopnia lubial u nas przebywac ze przychodzil do nas na wagary,oczywiscie maz byl w pracy a ja go krylam bo nie chcialam zeby mnie uwazal za zolze,ale w ktoryms momencie porozmawialam z nim szczerze,wyjasnilam i dzieki bogu zrozumial i nie zmienil nastawienia do mnie i do dzisiaj mamy bardzo dobry kontakt.