Wierzycie w przeznaczenie?

Czy też uważacie spotkanie z przyszłym partnerem za rzecz tak jakby ustaloną z góry? Że nie ważne jak się będziecie starać, to zapewne jest już wasz towarzysz na całe życie i że nie trzeba specjalnie chodzić na jakieś spotkania, czy imprezy, żeby go odnaleźć? Każdą regułę podkreśla wyjątek, którym mogą być nieudane małżeństwa i rozwody, jednak w większości myślę, że jest tak jak napisałam powyżej.

ale osoby ktore sa z natury romantykami pewnie w to wierza :O

a skont mamy to wiedziec?

Moim przeznaczeniem jest pozostanie samotnym. Nie muszę sie starać, żeby to osiągnąć.

Nie mówię, że macie to wiedzieć. Wierzyć w to i mieć takie poglądy każdy może. W takim razie chyba jestem romantyczką. :)

W przeznaczenie wierza osoby, ktore sa slabe psychicznie i nie chca sie starac walczyc o lepsze jutro. Przeznaczenie to wymysl ludzki. Wygodniej polozyc sie w lozeczku i powiedziec - nie udalo mi sie, bo tak musi byc, zamiast starac sie cos w swoim zyciu zmienic. Bez pracy nie ma kolaczy!

Też tak myślałam przez pewien czas. Ale zwróćcie uwagę, że większość ludzi poznaje drugie połówki, które są dla nich wyjątkowe, że lepiej być nie może w wieku 18-30. Skoro nie było by czegoś w tym co piszę, to nie wiem, czy każdy by tak trafił na osobę marzeń..

glupotki:)

W wieku 18-30, a potem co??? Przeciez to jest niezalezne od wieku

Przeznaczenie? To już bardziej realne są smoki, wróżki i szamani taurenów ;)

chyba nie

wszystko jest przeznaczone możecie zmieniać tylko swoje wybory , ale nie przeznaczenie wyborów

Co po 30? Napisałam, że większość ludzi poznaje właściwą osobę w wieku 18-30. Tak jak już pisałam, skoro nie ma przeznaczenia, to byłby chyba większy chaos i ciężko było by spotkać swojego partnera życiowego skoro na świecie jest tyle ludzi, a on mógłby nas cały czas omijać, albo mieszkać po drugiej stronie globu, gdyby nie przenzaczenie.

Nie wierzę i nigdy raczej nie uwierzę ;)