czy z moja psychika cos nie tak?

z moja psychika naprawde chyba cos nie tak... nie raz mam takie dni ze moglabym zniknac... jestem ost dzieckiem rodzicow, mysle po co oni mnie robili po co matka mnie rodzila, mieli inne dzieci wiec po co im ja, czasami wolalabym by mnie nie bylo, lapie stany depresyjne, chociaz nie wiem czy moge to tak nazwac... czy to leczyc... nieraz jest tak ze mamy gdzies jechac wyjsc z chlopakiem, jak mnie cos zlapie ja sie nie szykuje tylko leze labo siedze, zaplakana, ofochana, zamyslona bo mi zwisa, zwsa mi wszytsko, caly swiat nawet nie zalezy mi czy ukochany. zostanie przy mnie czy pojedzie do domu... dopiero po kilku godz budze sie ze ja zyje i zyc musze, po prostu przechodze ze skrajnosci w skrajnosc... a moj chlopak musi sie meczyc ze mna... czy cos ze mna nie tak?

to pewnie jakaś depresja...

sa dni ze jestem normalna ciesze sie zyciem chopakiem, powodzeniem w szkole, a nikiedy nie mam na nic slily o czym nie pomysle to chce mi sie wyc... bez sensu wszystko... juz nie raz uslyszalalm od chlopaka np ze powinnam sie leczyc(ale nie w sensie by mi dogryzl) tylko z troski, ale mnie sie wydaje ze jest w porzadku ze mnie.. juz sama nie wiem

jak jesteś nastolatką to takie wahania nastroju są w normie jesli będzie gorzej pomyśl o psychoterapii ale i tak najlepsze na doły są ruch, jakiś sport, hobby itp cokolwiek co da odpreżenie i sprawi że nie będziesz za dużo myśleć i analizować jak człowiek ma za dużo czasu na myślenie to go nachodzą głupie myśli

mam 19 lat, i mysle bardzo duzo, moze to brak zajecia jest moim wrogiem,?...