wyjechać na jakiś kontrakt zagraniczny z całą rodziną powiedzmy, a potem wrócić

po kilku latach jako krezusi.

PRL niech zyje!

Miesięcznie zarabiać stukrotność przeciętnej pensji to musiało być coś.

krezusowania nie starczylo, bo dolar spadl. Ale byl to zastrzyk kasy, nie powiem.

Niech żyje to raczej,bo więlszość obywateli było kimś w rodzaju podludzi, na towary z pewexów, które mógł mieć na zachodzie każdy menel,żyjący z zasiłku, to większość mogła sobie przez szybę popatrzeć. Niemniej jednak chyba życie jaśniejszymi regułami się rządziło.

a kolega. ktory byl pare lat przede mna myslam w swojej naiwnosci, ze juz do konca zycia bedzie zyc z procentow a pracuje dla przyjemnosci tylko. Ale jak dolar polecial, to jego oszczednosci smieszne sie zrobily, nie mowiac o procentach. Ale jesli ktos np kupil dom, to cos ma.

to trzeba było w coś zainwestować,domy,ziemię i dzieła sztuki kupować. Gdybym ja tak miał to bym tak zrobił.

no tak, byla kleska,zeby sobie na zachodzie kupic chocby jabłko, nie mwiac o piwie.

Te czasy są jakieś takie nijakie.

Kiedyś czytałem,że pod koniec lat osiemdziesiątych,dzieci konsula PRL w chicago,załapały się na darmowe dożywianie w amerykańskiej szkole.