Przegapiłam najlepsze lata życia

gdy miałam 14-16 lat to tylko szłam do szkoły, potem wracałam i cały dzień siedziałam w domu, gdy miałam 17-19 to sie tylko uczyłam całymi dniami. gdy miałam 20-25 to siedziałam w robocie a po robocie biegusiem wracałam to domu i tak siedziałam przed telewizorem. A tera jestem stara dupa i załuje.

a chociaż masz coś z tej nauki??:D

Ostatnio sporo tematow o traceniu czasu. Jesien sklania do przemyslen? Najgorsze, ze mlodzi nie ucza sie na doswiadczeniach starszych i marnuja swoje najlepsze lata...

żałuj kobito albo sobie odbij :)

wow, ale jaja. no też bym żałowała

mam 26 lat,jestem w nieudanym zwiazku,nie mam wyksztalcenia,przeszlam silna depresje,mam beznadziejna prace tylko dwa dni w tyg i zamiast to zmienic nie robie nic.Tak tkwie w tym i mowie sobie ze od jutra wszystko zmienie bo tak chcialabym spelnic swoje marzenia i podrozowac,isc do szkoly.Ogolnie zaczac zyc na pelen zegar,odwazyc sie,ale nie wiem jak zaczac,od czego,wydaje mi sie ze to jedno bledne kolo,ze juz za pozno zeby cos zmienic.Przespalam i przeplakalam jakies 6 lat swego zycia i co widze to a nic nie robie dalej.Szkoda gadac jaka beznadziejna jestem.A ty ile masz lat jesli mozna wiedziec???i czego zalujesz dokladnie????

ja mam 31, a żałuje ogolnie ze te lata mi mignely a ja nic nie robiłam.

no to wiele starsza nie jestes ode mnie i doskonale cie rozumiem.Ja nie moge patrzec na moja siostre ktora ma 22 lata i wszedzie jej pelno,robi rzeczy o ktorych ja kiedys marzylam.Nie to ze jestem zazdrosna ale zal mnie zbiera ze ja swego czasu nie wykorzystywalam tylko poswiecilam go na nic,na myslenie o facecie,na problemy z nim zwiazane.Kiedys bylam inna,wiedzialam czego chce a potem wszystko sie zmienilo a teraz to juz wogole jestem wrakiem czlowieka.Zyje wspomnieniami.Nie potrafie tego zmienic chociaz i tak jest lepije bo jeszcze rok temu chcialam ze soba skonczyc.

ja mam 23 lata i wlasnie zycie rpzelatuje mi rpzez palce..koncze studia, nic poza tym nie robie, nie lubie nigdzie wychdozic z kolezankami bo sie odchudzam i nie chce pic alkoholu ani jesc,a kolegow nie mam( studiuje psychologie wiec sami wiecie..same baby). nie mam pomyslu na zycie, nie wiem czy starac sie byc terapeutka, czy isc w strone wykorzystania psychologii w biznesie czyli human resources..nie robie nic szalonego i zycie mi mija tak dzien po dniu...

sdadfadad - Mi tak właśnie minęło te 11 lat, czyli wspomnaine czasy gdy miałam 14-25 lat.

sdadfadad jestesmy w podobnej sytuacji, tez mam 23 lata, studiuję psychologie i zycie przecieka mi przez palce. denne uczucie. piję sama przed monitorem :O

kurcze widze ze marny nasz los studentek psychologii.. ja juz nawet nie pije bo chce schudnac, zyje w celibacie, generlanie zadnych uciech z zycia.. nieldugo mamy spotkanie klasy w liceum na ktore nie ide, bo nie chce zeby wszyscy widzieli ze nic nie osiagnelam.inni jezdza na erasmusy, pol swiata juz zwiedzili, maja pozakladane firmy, rodziny, a ja sie blakam bez celu, bez faceta, za to z nadwaga i skwaszona mina...

Żartujesz autorko? Jajca jak berety...

ech ja tak samo. jakbym o sobie przeczytała gimnazjum- do domu i nauka liceum- do domu i nauka teraz studia - do domu nauka i laptop :/

przynajmniej cos mi z tej nauki wyszlo. jestem na studiach medycznym ale co z tego

pewna babeczka kochana - No... Tragedia, bym chciala sie przeniesc do tych czasów, albo zasnąc i obudzić sie na drugi dzien i miec inną przeszłość... szkoda że przeszłości nie można zmienić.

Tak więc apeluje do mlodzieży, nie marnujcie tych lat!! Jeśli jesteście nieśmiali, boicie sie osmieszyc albo coś, to przestańcie! lepiej sie osmieszyc niz cale zycie zalowac ze sie czegos nie sprubowało.

ale czego takiego zalujesz, ze niby co takiego mialabys robic?

Mi najlepsze lata zmarnował jeeeebaaaaany choooj, który był moim mężem :(

no wlasnie ja mam 16 lat ..prawie 17 i tez tylko siedze w domu..ale nie wiem jak to zmienic bo w szkole siedze codziennie do 16 40 ,a potem musze sie uczyc na nastepny dzien bo z kazdej lekcji pytaja :(

ale na dobra sprawe nic sie nie da zrobic gdy juz sie tkwi w tym marnowaniu sobie zycia..tez glupia sprawa, ale mi szkoda kasy na rozrywke, wyjazdy itp.poki sama nie zarabiam nie chce wiecznie zebrac od rodzicow na swoje widzimisie. dlatego ma podciete skrzydla..nie robie zadnych kursow, nie doszkalam sie, bo ciagle nie wiem w jakim keirunku , a to wsyztsko jest strasznie drogie..

życie jest do doopy ...za dużo obowiązków ,za mało czasu i kasy rozrywki :(

moze są na to jakieś leki czy coś...??

brakuje w mózgu jakiegoś hormonu czego chemicznego. to z pewnoscia mozna jakos dostarczyc

ale czuję się jakbym miała ze 40. Miałam chłopaka przez 4 lata, wykańcza mnie psychicznie, użala się nad sobą, pogrywa w głupie gierki i tak już okrągły rok, a ja nie potrafię tego definitywnie skończyć:o też staram się dostać na studia medyczne - nauka przynajmniej mnie nie zawiedzie i nikt nie odbierze mi tego, czego się nauczę (a może i na studiach poznam jakichś fajnych, ciekawych ludzi):(