Nie potrafie pozegnac sie z mama!!!!

Trzy miesiace temu zmarla nagle moja mama. Do tej pory nie moge sie otrzasnac z tego i biore codziennie leki na depresje. Podczas rozmowy z kolezanka uslyszalam cos co mnie zdziwilo. Kolezanka stwierdzila, ze musze pozegnac mame , musze ja puscic poniewaz jej dusza sie blaka teraz na ziemi .Musze jej pozwolic odejsc w spokoju... Rzeczywiscie nie dociera do mnie mysl, ze mama umarla, duzo placze, ciagle mam wrazenie ze zaraz zapuka do drzwi.. Jak mam ja puscic? Mam przestac o niej myslec i smiac sie jak glupia do sera? Czy moja kolezanka gada glupoty?

dlaczego piszesz o tym na takim forum, wśród tego całego syfu???

Ja stracilam mame majac 17 lat.W ym roku minela 9 rocznica.Strasznie mi jej brakuje.Cesto mi sie sni.Bardo dlugo nie docieralo do mnie ze nie zobacze nigdy mamy.Ze nigdy jej nie pytule.Ja niewierzylam ze odeszla na awsze.Myslaam ze pewnego dnia zapuka i powie wrocilam. Dtracilam najwaniejszza osoe w zyciu,I nigdy sie z tym nei pogodze.

a gdzie mam pisac...

lepiej tutaj sobie popisz http://f.kafeteria.pl/temat.php?id_p=350799

To jest ciężkie pozwolić komuś odejść to nie znaczy,że masz o niej zapomnieć wręcz przeciwnie zawsze o niej pamiętaj w każdym ważnym wydarzeniu w życiu wspomnij ją ona zawsze będzie przy tobie na pewno Ale coś w tym chyba jest,że trzeba sobię uświadomić.że kogoś juz nie ma i pogodzić się z tym czyli pozwolić komuś odejść dużo ludzi tak mówi,że tak trzeba bo dusza zmarłej osoby nie będzie wiedział co zrobić jak tak będziemy chcieli ją z powrotem tak czytałam i słyszałam nie wiem do końca czy to prawda Przytulam trzymaj się

Jak miałam 18 lat to znalazłam tate w domu. Nie zył. Leżał na podłodze. To jest w mojej psychice, ten widok zawsze zostanie mi przed oczami...byłam sama. Musiałam sama załatwic pogrzeb, trumne, ubranie...wydaje mi sie, że teraz juz jest ze mna dobrze, że sobie poradziłam. Czasami myśle, że użalam się nad soba jak o tym wspominam ale tak bardzo chciałabym, żeby był ze mną. Tlumacze sobie, że byłoby jeszcze gorzej bo był alkoholikiem i gdyby żył to staczałby się na dno. Ale brakuje mi Go. Bo jak nie pił to był najlepszym ojcem na świecie...

bardzo Ci współczuje :-( to okropne stracić mamę i nie ważne ile się ma lat... ale trzeba sie z tym pogodzić... pomyśl, że Twoja mama zawsze będzie przy Tobie i bardzo mocno Cię kocha... I napewno chciałaby żebyś była szczęśliwa... Łzy jej nie wrócą życia... kiedyś ból zmaleje... Mama zawsze pozostanie w Twym sercu... A teraz jest napewno bardzo szczęśliwa... Trzymaj się!!! Nie zwracaj uwagi na przykre komentarze.

Zawsze będzie się tęskniło :( Nigdy nie zapomnisz o odejściu matki, moja mama straciła swoją mamę a moją babcię w wieku 20 lat, do dziś kiedy o niej mówi, ma łzy w oczach. Poprostu trzeba się nauczyc z tym żyć, ale nie wyzbędzie się tego smutku i tęsknoty za tak ważną osobą.

strasznie ciezko jest...

nivea 77 - podobna historia do mojej znajomej czy ty nie masz na imie kasia ?

Nie, nie mam na imie Kasia.

Bardzo Ci współczuję. Ile masz lat ?

27 lat....mama miala 57:(

ja też starciłam matkę parę miesięcy temu ale nie chcę o tym pisać,nie miałyśmy dobrych relacji,ojca też nie mam,zmarł 10 lat wcześniej.Śniła ci się matka?co mówiła?

ja sie boje o mamę, ale co poradzić.. Bardzo Ci współczuję Trzymaj się tam ciepło :)