Muszę płacić meżowi za benzynę

Witam, Powiedzcie mi kochane co mam zrobić bo już dłużej nie wytrzymam z moim mężem. Żyjemy w związku już ok 10 lat a ja ciągle muszę mu płacić za benzynę. Nie mam prawka i zawszę gdy chcę pojechać odwiedzić mamę itp... to muszę prosić męża o wyjazd no i za każdym razem muszę mu dawać pieniądze na benzynę do samochodu. Jak mu nie dam to za chiny nie pojedzie.

to nie macie wspólnej kasy? :O

Ale on nie ma dużych pieniędzy; a te które ma to od mamy bierze z renty . On cały czas słucha swojej mamy. Zaraz po urodzeniu dzieci przeniósł się do pokoju mamy i tam spi; odseparował się od dzieci i mnie. Ze mną w ogóle się nie liczy ważne jest tylko to co powie jego mama. Jak coś powiem to dostane "po mordzie" i tyle. Kiedyś po urodzeniu pierwszego dziecka chciałam od niego odejść - wyjechałam do domu własnej matki. On to zaakceptował ale jego stryj czy ktoś tam... namówił go żeby sprowadził żonę z powrotem do domu no i po jakimś czasie przyjechał po mnie żebym wracała. No i jakoś tak się stało że głupia wróciłam bo jestem głęboko wierząca ale teraz z perspektywy lat przeżytych z tym człowiekiem żałuję tego co zrobiłam. Byłam bita przez niego; kiedyś tak dostałam że aż straciłam przytomność. Przed ślubem było cudownie. Mówił mi że nie będę musiała nic robić, bo wszystko zrobi on i jego mama. Rzeczywistość okazała się inna. To ja przez te wszystkie lata musiałam pracować i dbać o dzieci które w ogóle go nie obchodziły. Od urodzeniu pierwszego dziecka pracowałam trochę jako księgowa ale nie spodobało się to jego mamie no i po 3 latach musiałam się zwolnić bo jego mama nie chciała opiekować się dziećmi; chodziło po prostu o to że jego mama chciała żebym w domu harowała bo jej się nie chciało nic robić; jak wracałam z domu to dzieci chodziły osbsr.ane. Po ślubie dowiedziała się że zataił przedemną padaczkę która wyszła na jaw dopiero po kilku latach.

prowokacja...dake 1/10 bo chcialo ci sie to pisac:D:D:D

to nie jest prowokacja - jestem ze wsi i tak żyjemy: Chciałabym odejść ale mi trochę dzieci szkoda. No i nie mam za bardzo dokąd pójść. Sama chyba nie dała bym rady. Ze dwa lata temu leżałam w szpitalu dla psychicznie chorych - mam nerwice depresyjną. Tu nie chodzi tylko o mojego męża, i jego matkę ale też o jego brata. Jego brat to stary kawaler( 50 lat); ma dużo pieniędzy no i co roku na wiosnę przyjeżdża do nas na wakacje i pomaga mojemu mężowi; daje mu pieniądze, pomaga w pracy. A jak do nas przyjedzie to siedzi z pół roku aż do zimy. Dzieci się przy nim krępują( ma taki charakter że do nikogo się za bardzo nie odzywa; tylko chodzi i pomrukuję pod nosem albo trzaska drzwiami). A co najgorsze to fakt że próbuję wtrącać się do naszego małżeństwa; buntuję brata przeciwko mnie a mąż go słucha bo wie że dostanie od niego pieniądze. Ten Brat pcha się w moje życie rodzinne. Jak się coś bratu nie podoba to podpuszcza męża przeciwko mnie; parę razy dostałam już po głowie za to że "warknełam" na jego brata. Teraz mamy nowy dom. Ale jak mieszkaliśmy w starym domu to nie dało się wytrzymać z tym jego bratem. Ciągle chodził za mną i pomrukiwał coś pod nosem; że nie umiem gotować, ze źle zapalam gaz itp. Robił to co dziennie - chodził tam i z powrotem i ciągle narzekał i pouczał. Próbował nawet zastępować mi męża... Jak wybudowaliśmy nowy dom to myślałam że będę mieć trochę spokoju z tym jego bratem ale nic z tego; zaczął przyłazić z czajnikiem do mojego nowego domu żeby wodę gotować - no i oczywiście pouczać mnie- ale ja tego nie wytrzymałam i któregoś dnia wybuchłam i powiedziałam:"że jak jeszcze raz tu przyjdzie to go nożem przebije" no i przestał przyłazić. Ale nadal mam ciężkie życie w domu. Żyje w ciągłym leku. Leczę się u psychiatry.

taaaa,jasne :D:D:D:D

?????? Nie rozumiem za bardzo na co się żalisz - że masz mężowi płacic za benzynę ? A to że masz za męża kawał chuja to mniejszy problem ? Wróciłaś do niego chociaż wiedziałaś jaki jest on i jego matka , bije cię , nie interesuje się dziecmi ale wybrałaś sobie takie życie świadomie i albo je zmień albo przestań narzekac , nie chce mi się już czytac setnej takiej samej opowieści , baby się dają poniżac , deptac , tłamsic na własną prośbę

a moze za czesto porpostu chcez tam jezdzic? i dla tego chce zebys dawal mu kase na benzyne

wiem że tego już nie zmienię ale chciałam o tym komuś opowiedzieć

ja na Twoim miejscu bym odeszła.. a podział majątku ? A do mamy nie możesz się przenieść ?przecież z czasem znajdziecie sobie jakieś lokum jeżeli zarabiasz ,wiadomo , że będzie ciężko no ale wolisz do końca życia męczyć się z takimi ludźmi ?

jak nie zmienisz ? kobieto , mnie się wydaję ,że Ty NIE CHCESZ tego zmienić .. przecież tak się nie da żyć , piszesz jakbyś była skazana na niego a z tego co wyczytałam to Ty zarabiasz pieniądze !

bo ja nie wiem czy dam radę, trochę się już do tego stanu przyzwyczaiłam, biorę leki i jakoś to ciągne

Kobieto dasz radę . Ja mając 18 lat wyprowadziłam się z domu a do dyspozycji miałam tylko 600 zł miesięcznie , wynajmowałam pokoik , później zaczełam pracować i się jakoś dorobiłam .Wiem , że porównanie może nie podobne do twojego przypadku . Ale można , dasz radę , wiem , że leki kosztują ale dasz radę . A co z podziałem majątku ? Możesz później wnieść sprawę o alimenty. niech płaci gnój .